ust_banner

sol_blok

ANA SAYFA
 
KURAN-I KERİM

HADİSLER
İNCELEME - ARAŞTIRMA
GÜNDEM YAZILAR
BAŞKA HAKİKATLER
MİFTAHU'L-CENNEH
(Cennetin Anahtarı)
<< Tamamını Oku >>
 
EKÜMENİK KUTSAL KİTAP
<< Tamamını Oku >>

Apokrif Kitaplar

Kitab-ı Mukaddes
 
Linkler
İletişim

"(Resûlüm) de ki:
Ey Ehl-i Kitap!
(Yahudi ve Hıristiyanlar!) Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz: Allah'tan başkasına tapmayalım; O'na hiçbir şeyi eş tutmayalım ve Allah'ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilahlaştırmasın. Eğer onlar, yine yüz çevirirlerse, işte o zaman; 'Şahit olunuz ki, biz Müslümanlarız' deyiniz." (Âl-i İmran S., 64)

II. SAMUEL
( II. KRALLAR )
1. Bölüm: 1)Saul'u: ‘Ben öldürdüm!’ diyen Amalekî'nin öldürülmesi, 17)Saul ve Yonatan için Davut' un ezgisi.
1*Saul’un ölümünden sonra Davut, Amalekîleri(1) vurarak geri döndü ve iki gün Siglag’ta kaldı. 2*Üçüncü günde orduya; işte yırtık giysili(2) ve başında toprak olan biri(3) Saul’un yanından geldi. Davut’un yanına geldiğinde ona eğilerek saygı gösterdi. 3*Davut ona: -Nereden geliyorsun? O da: - İsrail ordusundan kaçtım, dedi. 4*Davut da ona: - Bu nasıl oldu(4) bana anlat? Ve o da şöyle yanıtladı: - Kavim meydan savaşından kaçtı ve halktan birçoğu yere düşüp öldü; Saul ile oğlu Yonatan da öldü! 5*Davut kendisine haber getiren gence: - Saul’un ve oğlu Yonatan’ın öldüklerini nereden biliyorsun? Dedi. 6*Ona haber ulaştıran genç de şunu söyledi: - Bir ara Gilboa(5) dağındaydım; baktım ki Saul(6) mızrağına dayanmış duruyor ve arabalarla atlılar ona yetişiyor. 7*O da arkasına bakınca beni görerek çağırdı. Ben de buyur efendim, dediğimde; 8*Bana: - Sen kimsin? Diye sordu. Ben de ona: - Amalekliler’denim; dedim. 9*O da bana: - Lütfen üstümde dur ve beni öldür. Çünkü bana uyuşukluk geldi; ama canım daha çıkmıyor; dedi. 10*O zaman üstünde durup onu öldürdüm(7) çünkü bu şekilde düştükten sonra yaşamayacağını biliyordum. Sonra başında olan tacı ve elinde olan bileziği alıp onları buraya efendime getirdim; dedi. 11*O zaman Davut ve yanında bulunan tüm adamlar giysilerini tutup(8) yırttılar. 12*Onlar Saul, oğlu Yonatan ve Rabbin kavmi İsrail için kılıçla ölmüş olduklarından; yas tutup ağladılar, akşama dek oruç tuttular. 13*Davut kendine haber getiren gence: - Sen nerelisin? Diye sorduğunda: - Ben garip bir Amalekînin oğluyum, dedi. 14*Davut da ona: - Rabbin mesihini öldürmek için elini(9) uzatmaya nasıl(10) korkmadın(11) dedi. 15*Ve Davut(12) adamlarından birini çağırıp: - Gel şunu öldür, dedi. O da onu vurarak öldürdü. 16*Davut ona: - Kanın(13) başın üstüne olsun çünkü; ‘Rabbin mesihini ben öldürdüm ’ diyerek kendine(14) karşı kendi ağzınla tanıklık yaptın, dedi. 17*Sonra Davut Saul ile oğlu Yonatan için bu ezgiyi düzdü: 18*Hem de (yay ağıtını) Yahuda oğullarına öğretmelerini buyurdu. İşte ‘Yaşar Kitabı’nda(15) yazılıdır. 19*Ah! İsrailin şerefi; yüksek yerlerinde düştü yüceliğin ve kahramanlar(16) nasıl öldüler? 20*Gat’a(17) bildirmeyiniz; Aşkelon meydanlarında ilân etmeyiniz. Sakın Filistinli(18) kızlar sevinmesinler; sünnetsizlerin(19) kızları sevinçten coşmasınlar. 21*Ey Gilbao(20) dağları! Üstünüze(21) çiğ ve yağmur gelmesin; sunular çıkaran tarlalar bulunmasın. Çünkü yiğitlerin kalkanı ve Saul’un kalkanı yağ(22) ile mesh olunmuşçasına oraya atıldı. 22*Ölülerin kanından, yiğitlerin yağından Yonatan’ın(23) yayı geri dönmez ve Saul’un kılıcı boşa gitmezdi. 23*Saul ile Yonatan yaşamlarında hoş sevgililer ve tatlı kişilerdi. Ölümlerinde de birbirlerinden kopmadılar. Kartallardan daha hızlı ve aslanlardan(24) daha güçlüydüler. 24*Ey İsrail kızları! Saul için ağlayınız. O size en iyi kırmızı kumaş giydiriyor ve giysilerinize altın takılar taktırıyordu. 25*Yiğitler savaşta nasıl düştüler. Ah! Yonatan yüksek yerlerinde vurulmuşsun. 26*Ey! kardeşim Yonatan. Senin için bağrım yanıyor; sen benim için çok şekerdin. Senin(25) bana olan sevgin acayipti ve kadınların sevgisinden de iyiydi. 27*Yiğitler(26) nasıl düştüler ve harp aletleri gitti.
(1)I.Krl.(/.Sam.)30/17ve26,(2)I.Sam.4/12,(3)B.4/10, (4)l.Sam. 4/16, (5)I.Sam.31/1, (6)Bak I.Sam.31/2-4, (7)Hak. 9/54, (8)Bab 3/31, 13/31, (9)I.Sam.24/7, 26/9, Mez.105/15, (10)Say.12/8, (11)I.Sam.31/4,(12)B.4/10ve12, (13)I. Sam. 26/9,I.Krl.2/32,33ve 37,(14) 10.Ayet,Luk. 19/22,(15)Yeş.10/13,(16)27.Ayet, (17)I.Sam. 31/9,Mik.1/10, Bak Hak. 16/23, (18)Bak Çık.15/20,Hak.n/34, I.Sam.18/6, (19)I.Sam. 31/4, (20)I.Sam.31/1, (21)Bak Hak.5/23, Eyp.3/3, 4,Yerm.20/14, (22)I.Sam.10/1, (23)I.Sam.18/4,(24)Hak.14/18,(25)I.Sam.18/1,3,19/2, 20/17 ve 41, 23/16, (26)19. Ay.

2.Bölüm: 1)Davut'un Tanrı'nın buyruğu ile Hebron'a gidip Yahuda üzerine kral olması, 5)Yabeş- Gilead'ın adamlarına Saul'a olan saygılarından ötürü bereket isteği, 8)Abner'in İşboşet'i İsraile kral seçmesi, 12)Abner'in ve Yoab'ın on iki yiğidini karşılıklı öldürtmesi, 18)Asahel'in öldürülmesi, 25)Abner'in teklifi ve Yoab'ın buyruğuyla kavmin takipten dönmesi, 32)Asahel'in gömülmesi.
1*Sonra Davut: - Yahuda kentlerinin birine çıkayım mı? Diye Rabten(1) sorduğunda; Rab da ona: - Çık! Dedi. Ve Davut: - Nereye çıkayım? Diye sorduğunda: - Hebron’a(2) dedi. 2*Davut da iki(3) eşiyle; yani Yizreel’li Ahinoam ve Karmel’li Nabal’ın karısı Abigail ile beraber oraya çıktı. 3*Davut yanındaki(4) tüm adamlarını evi halkıyla birlikte götürdü ve Hebron kentlerinde yaşadılar. 4*Yahuda(5) adamları da gelip orada Davut’u Yahuda Evi üzerine kral olmak için meshettiler; ve Davut’a ‘Saul’u gömenler Yabeş Gilead(6) adamlarıdır’, diye söylediler. 5*Davut da Yabeş Gilead’ın adamlarına haberciler gönderip onlara: - Efendiniz Saul’u gömmek için geldiğiniz bu iyiliğiniz için Rab sizi kutsasın(7). 6*Şimdi Rab(8) size iyilik edip bol bol bağışlasın ve bu işi yaptığınız için ben de bu konuda yaptığınız iyiliğe karşılık vereceğim. 7*Şimdi elleriniz güçlensin öz güvenle kalın; çünkü efendiniz Saul ölmüştür ve Yahuda Evi kendine kral olmak için beni mesh etti, dedi. 8*Ama Saul’un başkumandanı Nerin oğlu Abner(9) Saui’un oğlu İş Boşet’i(10) alıp onu Mahanaim’e geçirdi. 9*Onu Gilead, Aşurî, Yizreel, Efraim, Bünyamin ve tüm İsrail üzerine kral olarak atadı. 10*Saul’un oğlu İş Boşet İsrail üstüne kral olduğu zaman kırk yaşındaydı ve iki yıl saltanat sürdü; ama Yahuda Evi Davut’a boyun eğdi. 11*Ve Davut(11) Yahuda Evi üzerine Hebron’da yedi yıl altı ay kral oldu. 12*Nerin oğlu Abner Saul oğlu İş Boşet’in adamları Maha- naim’den çıkıp Gibeon’a(12) gittiler. 13*Saroya oğlu Yoab ile Davut’un adamları çıkıp Gibeon havuzunun(13) yanında birbirleriyle karşılaştılar. Bunlar havuzun bir yanında ve onlar da havuzun öte yanında oturdular. 14*Abner Yoab’a: - Şimdi gençler kalkıp önümüzde oynasınlar; Yoab da: - Kalksınlar, dedi. 5*Ve sayı ile kalktılar; şöyle ki, Bünyamin’le Saul oğlu İşboşet tarafından oniki kişi ve Davut’un adamlarından da on iki kişi meydana çıktılar. 16*Ve her biri hasmının başından tutarak kılıcını karşısında olanın böğrüne soktu ve birlikte yere düştüler. O yere Helkat Hatsurim(*) adı verildi ki, Gibeonda’dır. 17*O gün şiddetli bir savaş olup Abner ile İsraililer Davut’un askerleri karşısında bozguna uğradılar. 18*Seruya’nın(14) üç oğlu Yoab, Abişay ve Asahel oradaydı; ve Asahel’in ayağı bir kır(15) ceylanı gibi(16) kıvraktı. 19*Ve Asahel Abner’i takip ediyordu; böylece Abner’in peşinden sağa veya sola sapmadı. 20*Bir ara Abner arkasına bakarak: - Sen Asahel misin? Ve o da: Evet, dedi. 21*Abner de ona: - Sağına veya soluna dön ve adamlarıın birini tutup silahlarını al, demiş olmasına rağmen Asahel onun arkasından dönmek istemedi. 22*Abner bir daha Asael’e: - Arkamdan dön; seni niçin yere çarpayım ve kardeşin Yoab’ın yüzüne nasıl bakayım? Dedi. 23*Ama o dönmek istemediğinden Abner onu mızrağın arka ucuyla karnından(17) vurdu. Mızrak onun arkasından çıkmış ve o da düşmüştü. Düştüğü yerde de öldü. Böylece Asahel’in düşüp öldüğü yere tüm gelenler durdular. 24*Yoab ile Abişay Abner’i takip ettiler. Onlar Gibeon çölü yolunda Giah karşısında olan Amma tepesine geldiklerinde güneş battı. 25*Bünyamin oğulları da Abner’in ardınca toplanıp bir tabur asker olarak tepenin başında durdular. 26* Abner Yoab’a: - Kılıç hep yok mu edecek? Bunun sonunun acı olacağını bilmiyor musun? Ne zamana dek kavme kardeşlerini kovalamaktan dönmeyi buyurmayacaksın? Dedi. 27*Ve Yoab da: Yüce olan Allah hakkı için; eğer(18) söylemiş olsaydın sabahtan beri halktan her kişi kardeşlerini kovalamaktan dönmüş olurdu, dedi. 28*O zaman Yoab boru çaldı ve tüm kalabalık durdu; artık İsraili kovalamayıp bir daha da savaşmadılar. 29*Abner ile adamları tüm gece boyunca o kırsal yerlerden giderek Erden’den geçtiler ve tüm Bitron’dan geçtikten sonra Mahanaim’e geldiler. 30*Yoab Abner’i takipten dönüp tüm halkı topladı ve Davut’un adamlarından on dokuz adamla Asahel eksikti. 31*Ama Davut’un adamları Bünyamin’den ve Abner’in adamlarından üçyüz altmış adam vurarak öldürdüler. 32*Ve Asahel kaldırıp onu Beytlehem’de babasının mezarına gömdü. Yoab ve adamları bütün gece giderek kuşluk vaktinde Hebron’a ulaştılar.

(1)Hak.1/1, I.Sam.23/2,4ve9, 30/7ve8, (2)Ayt.11, B.5/1ve3, I.Sam.30/31, I.Krl.2/11, (3)I.Sam.30/5, (4)I.Sam.27/2 ve3, 30/1, I.Trh.12/1, (5)11.Ayet, B.5/5, (6)I.Sam.31/11ve13, (7)Rut 2/20, 3/10,Mez.115/15, (8)II.Tim.1/16ve18, (9)I.Sam.14/50, (10)I.Trh. 8/33,9/39, (n)B. 5/5,I.Kri.2/n, (12)Yeş.18/25, (13)Yerm. 41/12, (*):Bıçaklar tarlası, (14)I.Trh. 2/16, (15)Mez.18/33, Neş. Neş. 2/17, 8/14, (16)I.Trh.12/8, (17)B.3/27, 4/6, 20/10, (18)14.Ayet, Sü. Mes. 17/14.
3.Bölüm: 1)Davut'un güçlenmesi, 2)Onun Hebron'da doğan oğullan, 6)Abner'in İş-Boşet'e öfkelenerek Davut'un yanına gelmesi, 13)Davut'un onun eliyle kendi eşi Mikal'ın geri verilmesini istemesi, 17)Abner'in Davut tarafından onaylanması, 22)Yoab'ın bu durumdan ötürü öfkelenmesi ve Abner'i öldürmesi, 28)Davut'un Yoab'a laneti; 31)Ve Abner için yası.
1*Saul’un sülalesiyle Davut’un sülalesi arasında uzun zaman savaş oldu. Bu arada Davut gittikçe güçleniyor ve Saul’un soyu da git gide zayıflıyordu. 2*Davut’un(1) Hebron’da oğulları oldu. Onun ilk oğlu Yizreel’li(2) Ahinoam’dan olan Ammon; 3*İkincisi Karmel’li Nabal’ın karısı Abi- gail’den olan Kileab(3) üçüncüsü Gaşur(4) kralı Talmay’ın kızı Maaka’nın oğlu Abşalom. 4*Dördüncüsü Haggit’in(5) oğlu Adoniya, beşincisi Abitay’ın oğlu Şefatya; 5*Ve altıncısı Davut’un eşi Egla’dan olan İtream idi. Tüm bunlar Davut’a Hebron’da doğdular. 6*Saul’un sülalesiyle Davut’un sülalesi arasında olan savaş sırasında Abner Saul’un sülalesine güçlerini veriyordu. 7*Saul’un Rispa(6) adında bir odalığı vardı; ve bu kız Ayya’nın kızıydı. İş Boşet Abner’e dedi ki: - Babamın(7) sevgilisini niçin aldın? 8*İşboşet’in bu sözü üzerine Abner şiddetli bir öfkeye kapıldı ve: - Ben köpek(8) başı mıyım ki, Yahuda’ya karşı baban Saul’un evine, onun kardeşlerine ve dostlarına bu gün iyilik edip seni Davut’un eline teslim etmedim de bugün bu kadın için mi beni suçlu buluyorsun? 9*Rabb(9) Davut’a yemin ettiği gibi egemenliği Saul’un soyundan kaldırarak Davut’un tahtını İsrail ve Yahuda üzerine Dan’dan(10) ve Beer Şeba’ya dek durdurmazsam; 10*Allah(11) Abner’e böyle ve bundan daha çoğunu yapsın, dedi. 11*O da Abner’den korktuğu için hiçbir yanıt veremedi. 12*Abner kendi adamlarıyla Davut’a haberciler göndererek: - Bu ülke kimindir? Diye iletti; ve: - Benimle anlaş; bak tüm İsraili sana çevirmek için elim seninle olacaktır, dedi. 13*O da: - Güzeel! Ben seninle anlaşırım; ama senden birşey isteyeceğim. Yani görüşmeye geldiğinde bana Saul’un kızı Mikal’ı(12) getirmezsen yüzümü(13) göremezsin, dedi. 14*Ve Davut Saul oğlu İş Boşet’e elçiler gönderip: ‘Yüz(14) Filistinlinin sünnet derisini vererek; kendime nikâhladığım eşim Mikal ’ı bana geri ver’ dedi. 15*İş Boşet de adam göndererek onu kocasından; Laiş oğlu Paltiel’in(15) yanından aldı. 16*Kocası da ağlayarak onun ardınca Bahurim’e(16) dek gitti ve Abner ona: - Git! Geri dön; dediğinde geri döndü. 17*Abner İsrailin sözü geçen yaşlılarıyla görüşerek: - Önceden Davut’un size kral olmasını istiyordunuz; 18*Şimdi sözünüzü yerine getirin; çünkü(17) Davut için Rabb şöyle demişti: ‘Kavmim İsraili Filistinliler’in elinden ve tüm düşmanlarının elinden kulum Davut’un eliyle kurtaracağım’ 19*Sonra Abner Bünyaminliler(18) ile de konuştu. Abner İsrailin gözünde ve tüm Bünyamin Evi’nin gözünde iyi görünenin hepsini Davut’a bildirmek için Hebron’a gitti. 20* Abner yanında yirmi adam olarak Hebron’a Davut’un yanına gitti. Davut da Abner ile yanındaki adamlara bir şölen düzenledi. 21*Ve Abner Davut’a: - Ben artık kalkıp gideyim ve tüm(19) İsraili efendim Davut’un yanına toplayayım. Onlar seninle anlaşsınlar ve sen de canının istediği gibi onlara davran(20) dedi. Davut da Abner’i gönderdi ve o da esenlikle gitti. 22*İşte Davut’un adamlarıyla Yoab akından birçok ganimetlerle geldiler. Abner de Hebron’da Davut’un yanında değildi. Çünkü onu göndermiş ve o da esenlikle gitmişti. 23*Yoab ile beraberindeki tüm askerler geldiğinde Yoab’a: - Ner oğlu Abner kralın yanına geldi; o da onu gönderdi ve esenlikle gitti! Diye bildirdiler. 24*O zaman Yoab kralın yanına giderek: - Ne yaptın? Bak Abner yanına gelmişti ve niçin onu gönderdin ve o da elini kolunu sallayarak gitti? 25*Ner’in oğlu Abner’in seni aldatmak, çıkıp(21) girdiğini bilmek ve her yaptığını anlamak için geldiğini biliyordun, dedi. 26*Sonra Yoab Davut’un yanından çıkıp Abner’in arkasından ulaklar göndererek onu Sira kuyusundan geri aldılar; bu işten Davut’un bir bilgisi yoktu. 27*Böylece Abner Hebron’a geri döndüğünde Yoab onunla gizlice konuşmak için onu(22) kapı içine götürüp orada kendi kardeşi Asahel’in(23) kanı için onu karnından vurdu(24) ve o da öldü. 28*Sonra Davut bunu işittiğinde: - Ben ve benim hükümetim Rabb’in önünde sonsuzlarca Ner oğlu Abner’in kanından beriyiz. 29*Bu Yoab’ın(25) başına ve tüm soyunun başına olsun; ve Yoab’tan akıntılı(26) cüzzamlı, koltuk değneğine dayanan, kılıçla düşen ve evinden ekmeğe gereksinim duyan eksik olmasın. 30*Böylece Yoab ve kardeşi Abişay, Gibeon savaşında kardeşleri Asahel’i(27) öldürdüğü için Abner’i de öldürdüler. 31*Davut Yoab’a ve onunla olan tüm halka: - Gisilerinizi(28) yırtın ve çul(29) giyerek Abner’in önünde yas tutun, dedi; ve kral Davut Tabut’un ardınca gidiyordu. 32*Abner’i Hebron’da gömdüler kral da yüksek sesle Abner’in mezarı üstünde ağladı; ve tüm halk da ağladı. 33*Kral Abner için şöyle ağıt okundu: Abner; boş yere(30) mi öleydi. 34*Ellerin bağlı değil ve ayakların zincirsizdi. Kötülük oğulları önünde düşenler gibi düştük; dedi. Ve tüm kavim gene onun üstüne ağladı. 35*Daha gündüzken tüm halk Davut’a(31) yemek yemesini rica ettiler. Ama Davut: - Eğer güneş(32) batmadan önce ekmek veya başka birşey alırsam; Allah(33) bana böyle ve bundan daha çok yapsın, diye yemin etti. 36*Tüm halk da bunu gözardı etmedi; ve kralın her yaptığı şey tüm halkın gözüne hoş geldiği gibi, bu da gözlerinde iyiydi. 37*O gün tüm kavim ve bütün İsrail Ner oğlu Abner’in öldürülmesinin kral tarafından olmadığını bildiler. 38*Kral kendi adamlarına: - Bu gün İsrailde büyük bir kumandanın öldüğünü bilmiyor musunuz? 39*Ben meshedilen bir kral olduğum halde bu gün güçsüzüm. Ve bu adamlar; Seruyanın oğulları benim için çok(34) zorludurlar. Kötülük yapanı(35) kötülüğüne göre Rab yargılasın, dedi.
(1)I.Trh.3/1-4,(2)I.Sam.25/34, (3)I.Trh.3/1(Danryel deniliyor), (4)I.Sam.27/8,B.13/37,(5)I.Krl.1/5,(6)B.21/8ve10, (7)B.16/21, (8)Tes. 23/18, I.Sam.24/15,B.9/8, 16/9, (9)I.Sam.15/38, 16/1ve12, 28/17,I.Trh.12/23, (10)Hak.20/1, B. 17/11, I.Krl.4/25, (11)Rut1/17, I. Krl.19/2, (12)I.Sam.18/20, (13)Tek.43/3, (14)I.Sam.18/25ve27, (15)I.Sam.25/44, (16)B. 19/16,(17)9.Ayet,(18)I.Trh.12/29, (19)10. ve12.Ayetler, (20)I.Krl.11/37, (21)I.Sam.29/6,İş.37/28, (22)I.Krl. 2/5,B.20/9ve10,(23)B.2/23,(24)B.4/6,(25)I.Krl.2/32ve33, (26) Lev. 15/2,(27)B. 2/23,(28)Yeş.7/6,B. 1/2ve11, (29)Tek. 37/34, (30) B.13/12ve13, (31)B.12/17, Yerm.16/7, (32)B.1/12, (33)Rut 1/17, (34)B.19/7, (35)Bak. B. 19/13, I.Krl.2/5, 6ve33,34,Mez.28/4,62/12, I.Tim. Mekt. 4/14.

4.Bölüm: 1 )Abner'in öldürülmesinden dolayı İsrail binlerinin yası, 2)Baana ile Rekab'ın İş Boşet’i öldürüp başını Hebron'a götürmeleri, 9)Davut'un buyruğu ile bu katillerin öldürülmesi ve İş Boşet'in başının gömülmesi.
1*Abner’in Hebron’da öldüğünü Saul’un oğlu işitince elleri(1) gevşeyip tüm İsrail(2) sıkıldı. 2*Saul’un oğlunun iki bölük başısı vardı. Birinin adı Baana ve diğerinin Rekab idi. Bunlar Bün- yamin oğullarından olan Beerot’lu Rimmon’un oğullarıydılar [Çünkü(3) Beerot da Bünyaminden sayılır. 3*Ve Beerotlular Gittaim’e(4) kaçıp tâ bugüne dek orada misafirdirler.] 4*Saul oğlu Yonatan’ın(5) ayakları sakat olan bir oğlu vardı ki Saul ile Yonatan’ın ölümlerinin haberi Yizreel’den(6) geldiği zaman beş yaşında olup onun dayısı da onu kaldırıp kaçarken, kaçmağa acele ettiğinden çocuk düşüp topal oldu. Adı da Mefiboşet(7) idi. 5*Beerot’lu Rimmon’un oğulları Rekab ve Baana günün sıcak vaktinde gidip İş Boşet’in evine girdiler. Ve o öğle vakti yatağında uyuyorken; 6*Oraya buğday almak bahanesiyle tâ evin ortasına girip onu karnından vurdular(8) ve Rekab ile kardeşi Baana kaçtılar. 7*Bu şekilde olmuştu; yani eve girdiklerinde o yatak üzerinde yatağında yatarken onu vurarak öldürdüler ve başını kestiler; başını alıp tüm gece kır yolundan gittiler. 8*Ve İşboşet’in başını Hebron’a Davut’un yanına götürüp krala doğru: - İşte bak! Canını(9) arayan düşmanın Saul’un oğlu İşboşet’in başı. Rab bugün efendimiz kral için Saul ile soyundan intikam aldı, dediler. 9*Davut da Beerot’lu Rimmon’un oğulları Rekab ile kardeşi Baana’ya şöyle yanıt verdi: - Canımı(10) her türlü sıkıntıdan kurtaran yüceHay) Rabbin hakkı için, 10*Bana bir müjde getiriyor zanneden ve işte Saul öldü diyeni(11) Siglag’ta tutup öldürdüm müjdesi için verdiğim ödül bu olduysa; 11*Nerde kaldı böyle kötü adamlar ki, salih bir adamı kendi evinde öldürdüler. Şimdi onun(12) kanını elinizden isteyerek sizi yerden kaldırmaz mıyım? 12*Davut(13) kendi adamlarına emretti ve onlar da onları öldürdüler. Onların ellerini(*) ve ayaklarını kesip Hebron’da havuzun yanında astılar. Ama İşboşet’in başını alıp Hebron’da Abner’in(14) mezarında gömdüler.
(1)Ezr.4/4,İş. 13/7,(2)Mat.2/3,(3)Yeş.18/25,(4)Nah. 11/33, (5)B.9/3,(6)I.Sam.29/1ve11,(7)I.Trh.8/34,9/40(Meribal denilir),(8)B.2/23,(9)I.Sam.19/2,10ve11,23/15,25/29, (10)Tek. 48/16, I.Krl.1/29, Mez.31/7, (11)B.1/2,4ve15, (12)Tek. 9/5ve6, (*)Bak II.Mak.15/30,35 Eski bir gelenek, (14)B.3/32.

5.Bölüm: 1)Davut'un Hebron'da tüm İsrailoğulları üzerine kral kabul edilmesi, 4)Davut'un egemenlik yılları ve onun Sionü(Shon) Yebusîl erden alarak orada oturması, 11)Hiram'ın Davut'a adamlar göndermesi, 13)Davutun Oruşalim'de (Yeruşalim) oğulları, 17)Davut'un Tanrısal buyrukla Baal Perasim’de; 22)Ve Geba'dan Gezer'e dek Filistinliler'i vurması.
1*Sonra İsrailin(1) tüm oymakları Hebron’a Davut’un yanına gelip ona: ‘İşte! Biz(2) senin kemiğin ve etiniz.’ 2*Bundan başka da Saul üzerimize kral olduğu zaman İsraili dışarı(3) çıkaran ve içeri getiren sendin. Rab da sana: “Halkın(4) İsraili sen güdesin ve İsrail üzerine sen egemen olasın! ” Diye buyurmuştu; dediler. 3*Tüm(5) İsrailin sözü geçen yaşlıları Hebron’a kralın yanına gittiler ve kral Davut(6) Hebron’da, Rabbin(7) önünde onlarla söz kesti. Onlar da Davut’u İsrail üzerine kral meshettiler. 4*Davut kral olduğunda otuz yaşındaydı ve kırk(8) yıl egemen oldu. 5*Hebron’da Yahuda üzerine yedi(9) yıl altı ay egemen oldu; ve Oruşalim’de tüm İsrail ile Yahuda üzerine otuz üç yıl egemen oldu. 6*Kral kendi adamlarıyla Oruşalim’e(10) o yörede(11) yaşayan Yebusîler üzerine yürüdü. Onlar ise: ‘Davut buraya giremez. ’ zannederek Davut’a: - Körleri ve topalları kovmadıkça buraya giremeyeceksin, dediler. 7*Ama Davut Sihon kalesini ele geçirdi. Bu(12) da Davut kentidir. 8*O gün Davut: - Her kim Yebusîleri vurup su yoluna erişir ve Davut’un canının tiksindiği topalları ve körleri kovarsa; komutan(13) olacaktır, dedi. Bu yüzden kör ve topal eve girmesin! Diyorlar. 9*Davut o kalede kalarak ona Davut(14) kenti adını verdi; ve Davut çevrede Millo’dan içeriye doğru yapılar yaptı. 10*Davut gittikçe büyüdü ve orduların ilâhı olan Rab onunlaydı. 11*Sur kralı(15) Hiram Davut’a elçilerle erz ağaçları, ustalar ve duvarcılar gönderdi. Bunlar Davut’a bir ev bina ettiler. 12*Davut Rabbin İsrail üzerine kendisini kral yaptığını ve halkı İsrail için kendisinin hükümetini yükselttiğini anladı. 13*Hebron’dan geldikten sonra(16) Davut Oruşalim’den de başka odalıklar ve cariyeler alarak Davut’a birsürü oğullar ve kızlar doğdu. 14*Oruşalim’de(17) ona doğanların adları bunlardır: Şammua, Şobab, Natan, Süleyman; 15*İbhar, Elişua, Nefeg, Yafia; 16*Elişama, Elyada ve Elifelet. 17*Filistinliler(18) Davut’un İsrail üzerine kral meshedildiğini duyduklarında tüm Filistinliler Davut’u aramaya çıktılar; ve Davut bunu işitince kaleye(19) indi. 18*Filistinliler gelip Refaim(20) vadisinde yayıldılar. 19*Ve Davut: - Filistinlilere karşı çıkayım mı? Sen onları elime verecek misin? Diye Rabten(21) sordu. Rab da Davut’u şöyle yanıtladı: - Çık; çünkü kesinlikle Filistinlileri eline vereceğim, dedi. 20*O zaman Davut Baal(22) Perasim’e gitti. Davut onları orada vurduğunda: - Rab düşmanlarımı önümde; sular yataklarından taştığı gibi bozdu, dedi ve bu yüzden oraya Baal Perasim(+) adını verdi. 21*Onlar orada putlarını bıraktılar ve Davut ile adamları da onları(23) kaldırdılar. 22*Filistinliler(24) gene çıkıp Refaim vadisine yayıldılar. 23*Davut(25) Rabden sorduğunda: - Gitme! Arkalarından dolaş ve onlarla dut ağaçlarının karşısında karşılaşacaksın. 24*Ve dut ağaçlarının tepelerinde yürüyüş(26) sesi işittiğinde o zaman hareket edeceksin; çünkü o zaman Rabb(27) Filistinliler’in ordusunu vurmak için senin önünce çıkmış oluyor, dedi. 25*Davut Rabbin kendisine buyurduğu gibi yaparak Filistinlileri Geba’dan(28) Gezer’e(29) dek vurdu.
(1)I.Trh.11/1,12/23,(2)Tek.29/14, (3)I.Sam.18/13, (4)I.Sam.16/1 ve12, Mez.78/71, Bak B.7/7, (5)I.Trh.11/3, (6)II.Krl. 11/17, (7)Hak.11/11, I.Sam.23/18, (8)I.Trh.26/31, 29/27,(9)B.2/11, I.Trh.3/4, (10)Hak.1/21, (11)Yeş. 15/63, Hak.1/8, 19/11ve12, (12)9.Ayet, I.Krl.2/10, 8/1, (13)Bak I.Trh.11/6-9, (14)7.Ayet, (15)I.Krl.5/2,I.Trh. 14/1,(16)Tes.17/17,I.Trh.3/9,14/3, (17)I.Trh.3/5,14/4,(18)I.Trh.11/16,14/8, (19)B. 23/14, (20)Yeş. 15/8, İş.17/5, (21)B.2/1, I.Sam.23/2ve4, 30/8, (22)İş.28/21, (+): Bozgunluk yeri, gedik veya yarıp geçen, (23)Tes.7/5ve25, I.Trh. 14/12,(24)I.Trh.14/13,(25) 19.Ayet,(26)II.Krl.7/6,(27)Hak. 4/14, (28)I.Trh. 14/16(Gibeon denilir.), (29)Yeş.16/10.

6.Bölüm: 1)Davut'un Antlaşma sandığını Kiryat - Yearim'den getirmesi, 6)Uzza'nın sonu, 9)Rabbin Obed Edom'un evini Antlaşma sandığından ötürü bereketlemesi, 12)Davut'un Antlaşma sandığı önünde oynaması, 17)Antlaşma sandığının kendi mekânına konulması üzerine büyük sevinç, 20)Mikal'ın Davut'u azarlamasıyla; kendisinin azarl anması.
1*Davut İsrailin tüm seçkinlerinden otuz bin asker topladı. 2*Davut(1) yanında bulunan tüm askerlerle kalkıp Yahuda(2) Baali’nden Kerubîler(3) üzerinde oturan ve orduların ismiyle çağrılan Allah’ın Antlaşma Sandığı’nı yukarı götürmek için oraya gitti. 3*Allah’ın Sandığını(4) yeni bir arabaya yerleştirip tepede yaşayan Abinadab’ın evinden çıkardılar. Abinadab’ın oğulları Uzza ve Ahyo, o yeni arabayı sürüyordu. 4*Onu Allah’ın sandığı (Tâbutu) ile beraber tepede(5) yaşayan Abinadab’ın evinden çıkardılar. Ahyo da sandığın önünde yürüyordu. 5*Davut ile tüm İsrail evi servi ağacından her türlü çalgılarla: Santurlar, tefler, çıngıraklar ve zillerle Rabbin önünde oynuyorlardı. 6*Nako’nun harman(6) yerine geldiklerinde öküzler Allah’ın sandığını sarstıkları için Uzza elini(7) uzatarak onu tuttu. 7*Ve Rabbin öfkesi Uzza’ya karşı alevlenerek, Allah(8) onu bu hata için hemen oracıkta vurdu; ve o da orada Allah’ın sandığı yanında öldü. 8*Rab, Uzza’yı vurduğundan Davut çok üzüldü ve o yere bugüne dek Uzza Peres(*) deniyor. 9*Davut(9) o gün Rabten korkup: - Rabbin sandığı yanıma nasıl gelecek? Dedi. 10*Böylece Davut Rabbin sandığını kendi yanına, Davut kentine götürmek istemeyerek onu Gatlı(10) Obed Edom’un evine götürdü. 11*Rabbin(11) sandığı Gatlı Obed Edom’un evinde üç ay kaldı ve Rab Obed Edom(12) ile tüm evini bereketledi. 12*Kral Davut’a: ‘Allah’ın Sandığı’ sebebiyle Rab Obed Edom’un evini ve tüm mallarını bereketledi’ diye bildirildiğinde; Davut(13) gidip Allah’ın sandığını Obed Edom’un evinden sevinçle Davut kentine getirdi. 13*Rabbin(14) sandığını taşıyanlar altı adım atınca sığırları(15) ve besili buzağıları saçta yaktılar. 14*Davut keten(16) efod kuşanmış olarak Rabbin(17) önünde tüm gücüyle oynuyordu. 15*Davut(18) ile tüm İsrail evi Rabb’in sandığını naralar atarak ve boru çalarak yukarı getirdiler. 16*Rabbin(19) sandığı Davut kentine eriştiğinde; Saul’un kızı Mikal pencereden bakarak kral Davut’un Rabbin önünde sıçrayıp dans ettiğini gördü ve yüreğinde onu küçümsedi. 17*Rabbin(20) sandığını getirip, onu kendi(21) yerinde Davut’un onun için kurduğu çadırın ortasında kurdular. Ve Davut Rabbin önünde yakmalık(22) kurbanlarla esenlik kurbanları sundu. 18*Davut yakmalık kurbanlarla esenlik kurbanlarının sunuşunu bitirdiğinde Orduların Rabbi adıyla halka(23) bereket okudu. 19*Tüm halka(24) gerek erkek, gerek kadın bütün İsrail cemaatinden herbirine birer somun ekmekle birer parça et ve birer üzüm pidesi verdi. Sonra da halkın tümü kendi evine gitti. 20*Davut(25) da kendi evine bereket okumak için geri döndü ve Saul’un kızı Mikal Davut’u karşılamağa çıkıp: - İsrail’in kralı bugün ne şerefliydi ki, hizmetçilerinin cariyeleri önünde boş(26) adamlardan birinin sevindiği gibi bugün sevinmişti(27) dedi. 21*Davut da Mikal’a: - Senin babanla tüm evi üzerine ve İsrail Üzerine beni egemen(28) kılmak için beni seçen Rabb’in önünde; evet Rabb’in önünde oynadım. 22*Bundan daha çok kendi gözümde alçalsam da o senin dediğin cariyelerin yanında sevgili olurum, dedi. 23*Ve Saul’un kızı Mikal’ın ölümü gününe dek çocuğu olmadı.
(1)l.Trh.13/5ve6, (2)Yeş.15/9ve60, (3)l.Sam.4/4, Mez.80/1, (4)Bak Say.7/9, l.Sam.6/7, (5)l.Sam.7/1, (6)l.Trh.13/9, (7)Bak Say. 4/15, (8)l.Sam.6/19, (+):Uzza gediği; veya Uzza’nın cezası, (9)Mez.119/120, Bak Luk.5/8,9ve10, (10)l. Trh.13/13, (11)l.Trh.13/14, (12)Tek. 30/27,39/5,(13)l.Trh.15/25, (14)Say. 4/15, Yeş.3/3, l.Trh.15/2ve15, (15)Bak l.Krl.8/5, l.Trh.15/26, (16)l.Sam.2/18, l.Trh.15/27, (17)Bak Çık.15/20, Mez.30/11, (18)l.Trh.15/28, (19)l.Trh.15/29, (20)l.Trh.16/1, (21)l.Trh.15/1, Mez.132/8,(22)l.Krl.8/5ve62,63, (23)l.Krl.8/55, l.Trh.16/2,(24)l. Trh. 16/3,(25)30. Mez., (26)Hak.9/4, (27)14.ve16.Ayetler, Bak l.Sam. 19/24, (28)l.Sam.13/14, 15/28.

7.Bölüm: 1)Davut'un Allah'ın evini bina etmek isteğinin Natan peygamber tarafından benimsenmesi, 4)Tanrısal buyruğu kabul ettikten sonra değiştirilmesi (Nehyedilmesi), 12)Davut'un soyuna okunan bereket, 18)Davut'un duası.
1*Kral(1) kendi evinde rahatça oturduğu ve Rabbin onu çevresinde olan düşmanlardan koruduğu zaman; 2*Kral Natan peygamber’e: - Bak ben erz ağacından(2) yapılmış bir evde oturuyorum; ama Allah’ın(3) sandığı (Tâbut’u) çadır(4) içinde duruyor, dedi. 3*Natan da krala: - Git(5) gönlüne göre yap; çünkü Rab seninledir, dedi. 4*Ve o gece Rabbin sözü Natan peygambere şöyle geldi: - Git! Kulum Davut’a söyle. 5*Rab buyuruyor ki oturmam için(6) bana sen mi bir ev inşa edeceksin? 6*Çünkü İsrailoğullarını(7) Mısır’dan çıkardığım günden tâ bu güne dek bir evde oturmadım; çadır(8) ile ve mesken(*) ile dolaştım. 7*Tüm(9) İsrailoğullarıyla her nereyi dolaştımsa; kavmim İsraili gütmeyi(10) buyurduğum İsrail oymaklarından(+) birine hiçbir zaman bana erz ağacından bir ev yapmadınız, dedim mi? 8*Şimdi kulum Davut’a söyle ki, Orduların Rabbi böyle buyuruyor:Kavmim İsrail üzerine başkan olmak için ben(11) seni ağıldan ve sürü ardından aldım; 9*Ve her(12) nereye gittinse seninle oldum. Tüm(13) düşmanlarını senin önünde kırdım ve yeryüzündeki büyüklerin şanı gibi sana büyük bir şan(14) verdim. 10*Halkım İsrail için de bir mekan belirledim; onu(15) dikeceğim ve artık sarsılmayarak kendi yerinde oturacaktır. Kötülük(16) yapanlar önceden olduğu gibi; 11*Yani(17) halkım İsrail üzerine yargıçlar koyduğum günden beri, olduğu gibi onu bir daha sıkıştırmayacaklar; ve seni tüm düşmanlarından(18) rahata kavuşturacağım. Rab da sana bildiriyor ki; Rab(19) sana bir ev bina edecek. 12*Günlerinin tamam(20) olduğu ve ataların ile yattığın zaman(21) soyundan(22) gelen neslini koruyup onun egemenliğini değişmez kılacağım. 13*Adıma bir ev o(23) bina edecek ve onun tahtının(24) egemenliği sonsuzlarca olacak. 14*Ben ona baba(25) olacak; o da bana oğul olacaktır. Eğer isyan ederse(26) ben onu insan için kullanılan asa ile ve Adem oğullarının darbeleriyle döveceğim. 15*Ama lütfum; senin önünden kovduğum ve Saul’dan(27) aldığım gibi ondan alınmayacaktır. 16*Evin(28) ve hükümetin önünde sonsuzlarca güvenle duracak; ve senin tahtın sonsuzlarca sarsılmayacaktır.” 17*Natan tüm bu sözleri ve tüm bu vahyin aynını Davut’a söyledi. 18*Sonra kral Davut gidip Rabbin önünde oturdu ve dedi ki: - Ya Rab - Yehovah(29) ben kimim ve evim nedir ki, beni buraya kadar getirdin? 19*Ama ya Rab – Yehovah! Bu da gözüne küçük göründü. Kulunun evi(30) için de uzak zaman belirttin. Ya Rab - Yehovah! İnsanlar(31) için bu böyle midir? 20*Davut daha sana ne diyebilir? Çünkü sen ya Rab - Yehovah! Kulunu(32) tanıyorsun. 21*Bu yüce şeylerin tümünü kuluna bildirmek için; sözünü hesaplı ve gönlüne uygun yaptın. 22*Bu yüzden ya Rab - Allah; sen ne yücesin(33). Çünkü kulaklarımızla tüm duyduklarımıza göre bir benzerin yok(34) ve senden başka ilâh yoktur. 23*Yeryüzünde(35) halkın İsrail gibi hangi millet vardır ki, kendine kavim olmak için onu kurtarsın ve kendisine şan kazanmak için Allah gelsin. Mısırdan(36) kendin için kurtardığın kavminin önünde milletleri ve ilâhlarını atarak ülkene o büyük işleri yaptın. 24*Sonsuza(37) dek senin halkın olmak için kavmin İsraili kendine benimsedin; ve sen(38) ya Rab, onlara Allah oldun. 25*Şimdi ey Allahım; kulun için ve evi halkı için söylediğin sözleri sonsuza dek sarsma ve dediğini yap. 26*Orduların Rabbi İsrail üzerine Allah’tır denilsin ve adın sonsuzlarca yücelensin. Kulun Davut’un soyu senin önünde kalsın. 27*Çünkü sen ey İsrailin Allah’ı, Ordular Rabbi! Sana bir ev yapayım diyerek isteğini kuluna açıkladın; bu yüzden kulun bu duayı sana sunmaya özgüven buldu. 28*Şimdi ya Rab – Yehovah! Allah sensin ve sözlerin gerçektir(39) kuluna bu güzel şeyler için söz verdin. 29*Şimdi kulunun evini bereketlemek gözünde hoş görünsün ve sonsuza(40) dek önünde dursun. Çünkü ya Rab – Yehovah! Sen söyledin; kulunun evi bereketinle sonsuza dek kutlu olsun.
(1)l.Trh.17/1ve diğ., (2)8.5/11, (3)Bak Res.İşl.7/46, (4)Çık.26/1, 40/21, (5)l.Krl.8/17,18, l.Trh.22/7, 28/2, (6)Bak l.Krl.5/3, 8/19, l.Trh. 22/8,28/3,(7)l.Krl.8/16,(8)Çık.40/18,19ve34, (+)Mesken: Musa’nın çölde yaptırdığı ve ortada Toplanma Çadırının bulunduğu, etrafı çitlerle çevrili bir alan!, (9)Lev.26/11,12, Tes.23/14, (10)B.5/2, Mez.78/71 ve 72, Mat.2/6, Res.İşl.20/28, (+)Bazı nüshalarda: Hakimlerinden sen ol; 17/6’ya göz atılsın, (11)l.Sam.16/11,12, Mez. Mez.78/70, (12)l.Sam.18/14, B.5/10, 8/6ve14, (13)l.Sam.31/6, Mez.89/23, (14)Tek.12/2, (15)Mez.44/2, 80/8, Yerm. 24/6, Ams.9/15, (16)Mez.89/22, (17)Hak.2/14-16, l.Sam.12/9ve11, Mez.106/42, (18)l.Ayet, (19)Çık. 1/21ve27. Ayet, l.Krl.11/38, (20)l.Krl.2/1, (21)Tes.31/16, I. Krl. 1/21 ,Res.İşl. 13/36, (22) l.Krl.8/20,Mez.132/11, (23)l. Krl. 5/5, 6/12, 8/19, l.Trh. 22/10, 28/6, (24)16.Ayet, Mez. 89/4,29,36 ve 37, (25)Mez.89/26ve27,İbr.1/5, (26)Mez. 89/30- 33, (27)l. Sam.15/23 ve 28,16/14, l.Krl.11/13 ve 34, (28)13.Ayet, Mez.89/36 ve 37, Yuh. 12/34,(29)Tek. 32/10, (30)12. ve 13.Ayetler, (31)İş.55/8, (32)Tek. 18/19, Mez.139/1, (33)l.Trh. 16/25, I.Trh.2/5, Mez.48/1, 86/10, 96/4, 135/5, 145/3, Yerm.10/6, (34)Tes.3/24, 4/35, 32/39, l.Sam.2/2,Mez.86/8,89/6ve8, İş.45/5, 18 ve 22, (35)Tes.4/7,32ve 34, 33/29, Mez. 147/20,(36)Tes. 9/26, Nah.1/10,(37)Tes.26/18,(38)Mez.48/14,(39)Yuh.17/17, (40)B.22/51.

8.Bölüm: 1)Davut'un Filistinlilerle Moablılara galip gelmesi, 3)Hadadzer ile Süryanîler'i yenmesi, 9)Hamat kralı Toi'nin Davut'u hediyelerle tebrik etmesi, (10)Davut'un hediyelerle ganimeti Rabb'e sunması, (12)Edom'da muhafız askerleri bırakması, 16)Onun memurları.
1*Sonra(1) Davut Filistinliler’i vurup onları yendi; ve Davut Filistinliler’in elinden Meteg Amma’yı aldı. 2*Moablıları(2) vurup onları yere yatırarak sicim ipi ile ölçtü; öldürecekleri kişileri iki sicim ve sağ bırakacaklarını da tam bir sicimle ölçtü ve Moablılar Davut’a haraç(3) veren kullar oldular. 3*Davut Fırat(4) nehri yakınlarında egemenliğini kurmak için gittiği zaman Soba(5) kralı Rehob oğlu Hadadezer’i(6) vurdu. 4*Ve Davut ondan bin yedi yüz(7) süvari ile yirmi bin yaya eri tuttu. Davut bütün arabaların atlarının(8) ayak sinirlerini kesti ve onlardan yüz baş iyi at alıkoydu. 5*Şam(9) Süryanîler’i(*) Soba kralı Hadadezer’in yardımına geldiklerinde Davut Süryanîlerden yirmi iki bin asker vurdu. 6*Ve Davut Şam(Dameşk) Süryanîler’i arasında muhafız askerler bıraktı. Süryanîler Davut’a(10) haraç veren kullar oldular; ve Rab(11) Davut’a her gittiği yerde zaferler veriyordu. 7*Davut Hadadezer’in adamları arasında bulunan altın(12) kalkanları alıp Oruşalim’e (Kudüs) götürdü. 8*Kral Davut Hadadezer’in kentleri Betah’tan(13) ve Berotoy’dan birçok maden tunç aldı. 9*Hamat(14) kralı Toi; Davut’un, Hadadezer’in tüm askerlerini bozguna uğrattığını duyduğunda. 10*Hadadezer ile savaşıp onu bozguna uğrattığı için Davut’un durumunu sormak ve onu alkışlamaksak etmek) için oğlu Yoram’ı gönderdi. Çünkü Hadadezer’in Toi ile savaşları olmuştu. Yoram elinde gümüş kaplar, altın kaplar ve tunç kaplar vardı. 11*Kral Davut tüm bunları egemenliği altına soktuğu milletlerden; 12*Süryanîler’den Moablılar’dan, Ammonlular’dan, Filistinliler’den, Amalekîler’den ve Soba kralı Rehob oğlu Hadadezer’den aldığı gümüşle ve altınla beraber Rabbe(15) kutsadı. 13*Ve Davut tuz(16) deresinde on(17) sekiz bin Süryaniyi(+) kırıp geçirmekten geri döndüğünde şan kazandı. 14*Edom’da muhafız askeri bıraktı; ve tüm Edom’da muhafız askeri bırakmasıyla Edomlular’ın(18) tümü Davut’a köle oldu. Her(19) gittiği yerde Rab Davut’a zaferler kazandırıyordu. 15*Davut tüm İsrail üzerine egemen oldu; Davut tüm halkı hak ve adaletle yönetiyordu. 16*Seruya’nın oğlu Yoab(20) ordu kumandanı ve Ahilud’un oğlu Yehoşafat(21) tarihçi idi. 17*Ahitub’un oğlu Sadok(22) ile Abiatar’ın oğlu Ahimelek kâhin (imam) ve Seraya da yazıcı idi. 18*Yehoyada oğlu Benaya(23) Keratîler(24) ve Peratîler başkanı olup Davut’un oğullan da vezirdi.

(1)I.Trh.18/1ve diğ., (2)Say.24/17, (3)6.ve14.Ayetler, Mez.72/10, Bak I.Sam.10/27, (4)Bak Tek.15/18, (5)B.10/6, 60.Mez., (6)I.Trh.18/3, (7)Bak I.Trh.18/4, (8)Yeş. 11/6ve9, (9)I.Krl. 11/23- 25, (*): Eski Suriye halkından, Samîler’ in Aramî kolundan olan, (10)2.Ayet, (11)14.Ayet, B.7/9, (12)Bak I.Krl.10/16, (13)Bak I.Trh.18/8, (14)I.Trh.19/9, (15)I. Krl.7/51, I.Trh.18/11, 26/26, (16)II.Krl. 14/7, (17)Bak I.Trh.18/12, 60.Mez., (+):Veya; Adomî, I.Trh.18/12’ye bak, (18)Tek.27/29,37ve40, Say.24/18, (19)6.Ayet, (20)B.19/13, 20/23, I.Trh.11/6, 18/15, (21)I.Krl.4/3, (22)I.Trh. 24/3, (23)I.Trh.18/17, (24)I.Sam.30/14.

9.Bölüm: 1)Davut'un Siba aracılığıyla Yonatan'ın oğlu Mefiboşet'i çağırtması; 7- 9) Siba'yı ona mallarının baş sorumlusu olarak ataması.
1*Davut: - Saul’un soyundan kalmış bir kişi daha var mıdır ki ona Yonatan’ın(1) hatırı için yardım edeyim? Dedi. 2*Ve Saul’un soyundan Siba(2) adında bir hizmetçi vardı. Onu Davut’un yanına çıkardılar; ve kral ona: - Siba sen misin? O da: - Kulunum, dedi. 3*Kral: -Saul’un soyundan kalan bir adam yok mudur ki, ona Allah(3) için iyilik edeyim? Dedi; Siba da krala: - Yonatan’ın(4) ayakları sakat bir oğlu kaldı, dedi. 4*Kral da ona: - Nerdedir? Diye sorduğunda; Siba krala: - İşte o Lo Debar’da(5) Ammiel’in oğlu Makir’in evindedir, dedi. 5*Kral Davut onu Lo Debar’dan Ammiel’in oğlu Mekir’in evinden getirtti. 6*Saul ve Yonatan oğlu Mefiboşet(6) Davut’un yanına geldiğinde yüzüstü yere kapanıp ona saygı gösterdi. Davut da: - Ey Mefiboşet! Dediğinde; o da: - İşte kulun, dedi. 7*Ve Davut ona: -Korkma! Çünkü baban(7) Yonatan’ın hatırı için sana her türlü iyilik edeceğim ve baban Saul’un tüm tarlalarını sana geri vereceğim; sen de sonsuza dek soframdan ekmek yiyeceksin, dedi. 8*O da yine eğilip: - Ben neyim ki, benim gibi ölmüş(8) köpeğe bakıyorsun? Dedi. 9*Kral da Saul’un hizmetçisi Siba’yı çağırıp ona: - Saul’un(9) ve tüm evinin her neyi varsa senin efendinin oğluna verdim. 10*Sen de oğulların ve kölelerinle beraber onun için toprağı sürüp ürün çıkar ki efendinin oğlunun yiyecek ekmeği olsun. Ve efendinin oğlu Mefiboşet sonsuza(10) dek soframda ekmek yiyecektir, dedi. Siba’nın on(11) beş oğlu ve yirmi hizmetçisi vardı. 11*Siba da krala: - Efendim kral bu kuluna her ne buyurduysa; kulun onu yerine getirecektir, dedi. Kral da: - Mefiboşet saltanat sahiplerinden biri gibi soframda yiyecektir, dedi. 12*Mefiboşet’in Mika adında(12) küçük bir oğlu vardı; ve Siba’nın tüm ev halkı Mefiboşet’in köleleriydi. 13*Böylece Mefiboşet her zaman(13) kralın sofrasından yediğinden Oru- şalim’de yaşadı ve iki(14) ayağı da sakat idi.
(1)I.Sam.18/3,20/14-17ve42,Sül.Mes.27/10,(2)B. 16/1,19/17ve 29, (3)I.Sam.20/14, (4)B.4/4, (5)B.17/27, (6)I.Trh.34 Meribabel deniliyor, (7)1.ve3.Ayetler, (8)I.Sam.24/15, B.16/9, (9)Bak B.16/4, 19/29, (10)7.,11.ve13.Ayetler, B.19/28, (11)B.19/17, (12)I.Trh.8/34, (13)7. Ve 10.Ayetler, (14)3.Ayet.
10.Bölüm: 1)Davut tarafından Hanun'a; baş sağlığı dileklerini iletmek için gönderilen adamların uğradıkları aşağılama, 6)Yoab ile Abişay'ın Amonîler ile Süryanîler'i yenmesi, 15)Şobak ile Süryanîler'in yenilgisi.
1*Sonra Amonîler’in(1) kralı ölüp oğlu Hanun onun yerine kral oldu. 2*Davut: ‘Nahaş’ın oğlu Hanun bana iyilik ettiği gibi ben de ona iyilik edeyim!’ Diye düşündü ve Davut babasından ötürü baş sağlığı dilemek için ona kendi hizmetçilerini gönderdi. Ve Davut’un hizmetçileri Amonîler’in topraklarına gittiler. 3* Amonîler’in kumandanları başbuğları olan Hanun’a: - Davut senin önünde babana saygı göstermek için mi sana baş sağlığı dileyiciler gönderiyor sanıyorsun? Davut adamlarını kenti araştırmak ve casusluk ile yok etmek için senin yanına göndermedi mi? Dediler. 4*O zaman Hanun Davut’un hizmetçilerini tutup onların sakallarının yarısını tıraş etti ve eteklerinin yarısını da onların(2) kıçına dek kestikten sonra onları serbest bıraktı. 5*Bu olayı Davut’a bildirdiklerinde zavallılar çok utandıklarından onları karşılamak için adam gönderdiler; ve kral: - Sakalınız çıkıncaya dek Eriha’da kaldıktan sonra dönün, dedi. 6*Ammonlu’lar Davut’un(3) yanında pis (mekruh) sayıldıklarını gördüklerinde; Ammon oğullarından gönderip Rehob(4) evi Süryanîler’den ve Soba Süryanîleri’nden yirmi bin yaya askeri ile Maaka kralından bin asker; Top’tan (Eftop) da on iki bin asker parayla tuttular. 7*Davut bunu duyunca Yoab ile güçlü(5) olan tüm askerlerini gönderdi. 8*Ammonlular da kapının önüne çıkıp cenge dizildiler; ama Soba(6) Rehob Süryanîler’i ve Top ile Maaka’da ayrıca kırsal alandaydılar. 9*Yoab cenkte kendisinin önden ve arkadan sarılacağını gördüğünde; İsrailin tüm seçkin adamlarını toplayarak Süryanîler’e karşı dizdi. 10*Kavmin arda kalanını da Ammonlular’ın karşısına dizmek için kardeşi Abişay’ın kumandasına verdi. 11*Ve: - Eğer Süryanîler galip gelirse sen yardımıma koş; eğer Ammonlular sana galip gelirse ben senin yardımına geleceğim. 12*Kendine güven(7) halkımız için(8) Tanrımızın kentleri için yiğitçe davranalım ve Rab(9) kendine hoş geleni yapsın, dedi. 13*Yoab ve onunla beraber olan askerler savaşmak için Süryanîler’e doğru ilerleyince; onlar onların önünden kaçtılar. 14*Ammonlular Süryanîler’in kaçtıklarını görünce kendileri de Abişay’ın önünden kaçarak kente girdiler. Yoab da Ammonlular ile olan savaştan dönüp Oruşalim’e (Kudüs) gitti. 15*Süryanîler İsrailin önünde bozguna uğradıklarını anlayınca toplandılar. 16* Ve Hadarezer’e adam göndererek nehirin ötesinde olan Süryanîler’i çıkardılar ve Helam’a geldiler. Hadarezer’in askerleri de Şoba(10) önlerinde idi. 17*Bu durum Davut’a bildirildiğinde tüm İsrailliler toplanarak Erden’den geçip Helam’a geldiler. Süryanîler de Davut’un karşısına dizilerek onunla savaştılar. 18*Ve Sür- yaniler yenilerek İsrailin önünden kaçtılar. Davut da Süryanîler’den yedi yüz arabalı ve kırk(11) bin atlı asker öldürdü. Onların başkumandanı Şobak’ı vurdu; o da orada öldü. 19*Hadarezer’in hizmetçileri olan tüm beyler; krallarının İsrailin önünde yenildiğini görünce İsraillilerden barışıklık dilediler ve onlara(12) baş eğdiler. Bundan sonra Süryanîler bir daha Ammonlular’a yardım etmeye korkuyorlardı.

1)l.Trh.19/1ve diğ., (2)İs.20/4, 47/2, (3)Tek.34/30, Cık.5/21, I.Sam.13/4, (4)B.8/3ve5, (5)B.23/8, (6)6.Ayet, (7)Tes.31/6, (8)l.Sam.4/9, l.Kor.16/13, (9)l.Sam.3/18, (10)l.Trh.19/16, (11)l.Trh.19/18, (12)B.8/6.

11.Bölüm: 1 )Davut'un Batşeba ile zinası, 6)Emeline erişemediği için Uriya'yı çağırıp onu öldürtmesi, 26)Batşeba ile evlenmesi.
1*Ertesi(1) yıl kralların sefere çıktıkları zaman Davut(2) Yoab’ı, onunla beraber adamlarını ve tüm İsraili gönderdi. Bunlar da Ammonlular’ı kırıp geçirdiler ve Rabba’yı kuşattılar; ama Davut Oruşalim (Kudüs) de kaldı. 2*Bir gün akşam üstü Davut yatağından kalkıp sarayın(3) damı üzerinde gezerken bir kadını(4) yıkanırken damdan gördü; ve kadın çok güzeldi. 3*Davut haber salıp kadın için olan gerekli bilgiyi sordu ve biri: - Bu(5) Hititli Uriya’nın eşi ve Eliam’ın kızı Batşeba’dır dedi. 4*Davut adamlar gönderip onu getirtti ve kadın yanına geldiğinde Davut(6) onunla yattı. Kadın ise kirliliğinden(7) yeni temizlenmişti; ve sonra kendi evine gitti. 5*Kadın hamile olunca: ‘Davut’tan gebe kaldım ’ diye haber gönderdi. 6*Davut Yoab’a: - Hititli Uriya’yı bana gönderin, diye haber gönderdi. Ve Yoab Uriya’yı Davut’a gönderdi. 7*Uriya onun yanına geldiğinde Davut: - Yoab iyi mi; ve halk iyi midir? Savaş ne durumdadır? Diye sordu. 8*Ve Davut Uriya’ya: - Evine git ve ayaklarım(8) yıka, dedi. Uriya da saraydan çıktığında onun arkasından kral tarafından ‘bir ödül(+) gönderildi. 9*Ama Uriya efendisinin tüm hizmetçileriyle sarayın kapısında yatıp evine gitmedi. 10*Davut’a: - Uriya kendi evine inmedi diye bildirdiler. Davut da Uriya’ya: - Sen yoldan gelmiyor musun ve niçin evine gitmiyorsun? Dedi, 11*Uriya da Davut’a: - Antlaşma sandığı(9) ve İsraille Yahuda çadırlarda durup efendim(10) Yoab ve efendimin adamları kırsal alanda konaklamışken; ben yiyip içmeğe ve eşim ile yatmaya mı eve gideyim? Yaşamın ve canın uğruna; ben bu şeyi yapamam, dedi. 12*Davut da Uriya’ya: - Bugün de burada kal ve yarın seni göndereyim! Dedi. Uriya da o gün ve ertesi gün Oruşalim’de kaldı. 13*Ve Davut onu davet etti; o da onun önünde yiyip içti ve Davut(11) onu sarhoş etti. Sonra akşamleyin efendisinin(12) hizmetçileriyle yatağında yatmaya çıktı; ama evine gitmedi. 14*Sabah olduğunda Davut Yoab’a bir(13) mektup yazıp Uriya’nın eliyle gönderdi. 15*Ve mektupta: ‘Uriya’yı savaşın en şiddetli yerine koyup arkasından çekilin ki(14) vurulup öldürülsün! ’ diye yazılmıştı. 16*Böylece Yoab kenti kuşatırken güçlü adamların bulunduğunu bildiği yerin karşısına Uriya’yı yerleştirdi. 17*Kentin halkı çıkıp Yoab ile savaştıklarında Davut’un adamları olan halktan bazısı vuruldu ve Hitti Uriya da öldü. 18*Yoab cenkte olanların tümünü Davut’a bildirmek için ulak gönderdi. 19*Ve ulağa şöyle tenbihledi: - Cenkte tüm olanları krala bildirdikten sonra; 20*Eğer kral öfkeye kapılarak sana: ‘Neden savaşmak için kente yaklaştınız, duvarların üstünden atacaklarını bilmiyor musunuz? 21*Yerubbeşet’in(15) oğlu Abimelek’i kim öldürdü? Bir kadın duvarların üstünden bir değirmen taşı parçası atmasıyla Tebes’te ölmedi mi? Kulelere (hisarlara) niçin yaklaştınız? Derse o zaman sen: ‘Kulun Hititli Uriya da öldü!’ diyesin. 22*Haberci gitti ve oraya eriştiğinde Yoab’ın kendine tüm anlattıklarının aynısını Davut’a anlattı. 23*Haberci Davut’a: - O adamlar bize üstün gelerek bizim yöne doğru kırsala çıktılar; biz de onları kapının ağzına dek kovaladık. 24*Okçular adamların üstüne attılar. Kralın adamlarından bazısı öldürüldü ve kulun Hititli Uriya da öldü, dedi. 25*O zaman Davut ulağa: -Yoab’ın gözünde bu şey kötü görünmesin; çünkü kılıç bazen şunu ve bazen de bunu öldürür. Kente karşı daha güçlü savaşın ve onu yıkın de; ve sen onu gayretlendir, dedi. 26*Uriya’nın eşi kocası Uriya’nın öldüğünü işittiğinde kocası için yas tuttu. 27*Yası geçtikten sonra Davut onu kendi evine götürdü ve o da onun eşi oldu(16) ve kadından onun bir oğlu oldu; ama Davut’un yaptığı bu şey Rabbin gözünde kötüydü(*).
(1)l.Krl.20/22ve26, ll.Trh.36/10, (2)l.Trh.20/1, (3)Tes.22/8, (4)Tek.34/2, Eyp.31/1, Mat.5/28, (5)B.23/39, (6)51.Mez., Yakb.1/14, (7)Lev. 15/19ve28, 18/19, (8)Tek.18/4, 19/2, (+)Veya: Bir pay yemek, (9)B.7/2ve6, (10)B.20/6, (11)Tek.19/33ve35, (12)9.Ayet, (13)Bak I.Krl. 21/8ve9, (14)B.12/9, (15)Hak.9/53, (16)B.12/9, (*)Kabih: Çirkin, kötü, ayıp.

12.Bölüm: 1)Natan'ın ibretli sözleri ve Davut'un kendi kendisini yargılaması, 7)Natan'ın azarlamasını Davut'un kabüllenmesi ve tövbesi; sonra onun bağışlanması, 15)Davut'un Berşeba'dan olan çocuğu için oruç tutarak dua etmesi, 19)Çocuğun ölümünden sonra avutulması, 24)Süleyman'ın doğumu, 26)Rabba kentinin alınması ve Davut'un onun halkına yaptığı eziyet.
1*Rab Natan’ı Davut’a gönderdi; o da onun(1) yanına gidip ona(2) dedi ki: - Bir şehirde biri zengin ve diğeri fakir iki adam vardı. 2*Zengin adamın birsürü sürüleri ve sığırları vardı. 3*Ama yoksulun küçük bir dişi kuzudan başka bir şeyi yoktu; ve onu da zaten satın almış besliyordu. O da onun ile çocuklarıyla birlikte büyüyerek lokmasından yiyor, bardağından içiyor, koynunda yatıyor ve onun gözünde kuzu gibiydi. 4*O zengin kişiye bir yolcu geldiğinde kendi sürü ve sığırlarından kendine gelen misafiri için alıp hazırlamaya kıyamadı; ama o fakir kişinin dişi kuzusunu aldı ve kendine gelen adam için hazırladı. 5*O zaman Davut’un öfkesi o kişiye çok alevlendi ve Natan’a: - Rabbin yüceliği hakkı için; bunu yapan kişi ölümü hak(3) etmiştir. 6*Bu şeyi yaptığı ve esirgemediği için kuzunun dört(4) katını vermelidir, dedi. 7*O zaman Natan Davut’a şöyle yanıt verdi: - O adam sensin! İsrail’in Allah’ı Rabb buyuruyor ki: “Ben(5) seni İsrail üzerine kral meshettim; ve ben seni Saul’un elinden kurtardım. 8*Efendinin evini sana ve efendinin kadınlarını da senin koynuna verdim. Sana İsrail evi ile Yahuda’yı verdim; eğer tüm bunlar az ise sana daha çoğunu da verirdim. 9*Niçin(6) Rabb’in gözünde kötü olanı yaparak “0”nun sözünü alçalttın(7) Hititli(8) Uriya’yı kılıçla katledip eşini kendine eş olarak aldın; ve onu Amorîler’in kılıcıyla öldürttün? 10*Şimdi beni alçalttığın ve Hititli Uriya’nın eşini kendine eş olmak için aldığından ötürü senin evinden kılıç(9) hiç eksik olmayacak” 11*Rab buyuruyor ki: “İşte ben senin evinden senin üzerine bir bela getireceğim; ve gözlerinin(10) önünde senin kadınlarını alıp komşuna vereceğim. O da bu güneşin önünde kadınların ile yatacaktır. 12*Çünkü sen bunu gizlice yaptın; ama(11) Ben bu şeyi tüm İsrailin önünde ve güneşin önünde yapacağım.” 13*Davut(12) Natan’a: - Rabbe(13) karşı suçluyum, dedi. Natan da Davut’a: - Rabb da senin suçunu kaldırdı(14) ölmeyeceksin. 14*Ama bu şey yüzünden Rabb’in düşmanlarına küfür(15) etmeye fırsat verdiğin için sana doğan çocuk kesinlikle ölecek, dedi. 15*Sonra Natan kendi evine gitti ve Rab Davut’un Uriya’nın eşinden olan çocuğunu vurarak; çocuk çok hastalandı. 16*Davut çocuk için Rabbe yalvardı; Davut oruç tuttu ve gidip bütün(16) gece toprak üstünde yattı. 17*Evinin sözü geçen yaşlıları onu yerden kaldırmaya çalıştılar; ama o istemedi ve onlar ile ekmek yemedi. 18*Yedinci günde çocuk öldü ve Davut’un hizmetçileri çocuğun ölümünü ona söylemeğe korktular. Çünkü: ‘Bak çocuk daha sağken ona söyledik ve sözümüzü dinlemedi. Şimdi ona çocuk öldü nasıl diyebiliriz? Kötü bir şey yapmasın’ dediler. 19*Davut da hizmetçilerin fısıltıyla konuştuklarını görerek çocuğun öldüğünü anladı ve Davut hizmetçilerine: - Çocuk öldü mü? Dedi. Onlar da: - Öldü! Dediler. 20*O zaman Davut yerden kalkıp yıkandı ve yağ(17) sürünüp giysisini değiştirdi; sonra Rabb’in Evi’ne girip secde(18) etti. Kendi evine geldikten sonra istedi ve önüne ekmek koydular; yedi. 21*Hizmetçileri ona: - Bu yaptığın şey nedir? Çocuk daha sağken onun için oruç tutup ağladın ve çocuk vefat ettiği zaman kalkıp ekmek yedin, dediler. 22*O da: - Çocuk daha sağ iken oruç tutup ağladım. Çünkü(19) kim bilir? Belki Allah bana acır da çocuk yaşar, dedim. 23*Ama şimdi öldü! Ben niçin oruç tutayım? Onu artık geri getirebilir miyim? Ben ona gideceğim; ama(20) o bana geri dönmez, dedi. 24*Sonra Davut eşi Batşeba’yı avuttu, onun yanına gelip onunla yattı ve ondan(21) bir oğlu olup adını Süleyman(22) koydu Rab onu sevdi. 25*Rabb için ona Yedidya(+) adının verilmesini Natan peygamber vasıtası ile buyurdu. 26*Ve Yoab(23) Amonîler’in Rabba(24) kentinde savaşarak kralın oturduğu kenti aldı. 27*Sonra Yoab Davut’a şöyle haber gönderdi: -Rabba ile savaşarak sular kentini aldım. 28*Şimdi halkın arda kalanlarını topla ve kentin karşısında ordu kurup onu sen al; sakın kenti ben ele geçirip de benim adımla anılmasın, dedi. 29*Bunun üzerine Davut tüm halkı toplayarak Rabba’ya gitti ve onunla savaşarak onu aldı. 30*Krallarınm(25) tacını başından aldı; onun ağırlığı bir talant altın olup onda değerli taşlar da vardı. O Davut’un başına konuldu ve kentten birçok ganimetler çıkardılar. 31*İçinde bulunan halkı da çıkarıp onları testere, demir tırtılar ve baltalar(*) altına koydular; tuğla fırınlarından geçirdiler ve Amonîler’in tüm kentlerine böyle yaptılar. Sonra Davut tüm halkıyla beraber Oruşalim’e döndü.
(1)51.Mez.,(2)Bak.B.14/5vediğ.,I.Krl.20/35-41, İş.5/3,(3)I.Sam. 26/16, (4)Çık.22/1,Luk.19/8,(5)I.Sam.16/13, (6)Bak I.Sam.15/19, (7)Say. 15/31, (8)B.11/15,16,17ve27, (9)Ams.7/9, (10)Tes.28/30, B.16/22,(11)B.16/22, (12)Bak.I.Sam.15/24,(13)B.24/10, Eyp.7/20,Mez.32/5,51/4, Sül.Mes.28/13, (14)B.24/10, Mez.32/1, Eyp.7/21 ,Mik.7/18,Zek.3/4,(15)İş.52/5, Hez.36/20ve23, Rom. 2/24,(16)B.13/31 ,(17)Rut.3/3, (18)Eyp.1/20, (19)Bak İş.38/1ve5, Yuh.3/9, (20)Eyp.7/8-10, (21)Mat.1/6, (22)I.Trh.22/9, (+)Yani: Rabb’insevgilisi!, (23)I.Trh.20/1, (24)Tes.3/11, (25)I.Trh.20/2. (*): Bak I.Trh. 2/3.

13.Bölüm: 1 )Amnon'un Tamar'a aşkı ve hileyle onu alçaltması, 15)Sonra nefretle yanından kovması, 19)Bu olaydan dolayı Abşalom'un öc almak istemesi; 23)Ve Amnon'u öldürmesi, 30)Davut'un üzüntüsü, 37)Abşalom'un kaçışı.
1*Bundan sonra Davut’un oğlu Abşalom’un(1) Tamar(2) adında güzel bir kızkardeşi vardı ve Davut’un oğlu Amnon ona aşık olmuştu. 2*Amnon kızkardeşi Tamar’ın yüzünden hasta olacak kadar sıkıldı; çünkü kız bakireydi ve Amnon’un ona bir- şey yapması zordu. 3*Amnon’un Yonadab adında bir dostu vardı; ve bu Davut’un kardeşi Şimea’nın(3) oğluydu. Yonadab çok akıllı bir adamdı; 4*ve ona: - Ey kralın oğlu! Sen niçin böyle günden güne zayıflıyorsun? Nedenini bana açıklamayacak mısın? Dedi. Amnon ona: - Ben kardeşim Abşa- lom’un kızkardeşi Tamar’a aşık oldum, dedi. 5*Yonadab da ona: - Yatağında yatıp kendini hasta göster ve baban seni görmeye gelince ona: ‘Lütfen kızkardeşim Tamar gelip bana ekmek yedirsin ve önümde yemek yapsın ki görüp onun elinden yiyeyim; de. 6*Böylece Amnon yatarak kendini hasta gösterdi. Kral onu görmeye geldiğinde Amnon krala: - Lütfen kızkardeşim Tamar gelip önümde iki(4) lokum yapsın ve onun elinden yiyeyim, dedi. 7*Davut da evdeki Tamar’a şöyle haber ulaştırdı: - Şimdi kardeşin Amnon’un evine git ve ona yemek yap. 8*Ve Tamar kardeşi Amnon’un evine gittiğinde o yatıyordu. O da hamuru alıp yoğurdu ve gözleri önünde lokumlar yaparak lokumları pişirdi. 9*Sonra tavayı alıp önünde boşalttı; ama o yemek istemedi ve Amnon: - Herkesi(5) yanımdan dışarıya çıkarın; dediğinde herkes yanından çıktı. 10*Amnon Tamar’a: - Yemeği öteye, içeriye getir ve elinden yiyeyim; dedi. Tamar da yaptığı lokumları alıp kardeşi Amnon’a odanın içerisine götürdü. 11*Ve yemesi için yanına götürdü. O da onu(6) tutup ona: - Gel kızkardeşim benimle yat, dedi. 12*O da ona: - Hayır kardeşim beni rezil(7) etme çünkü(8) İsrailde böyle olmaz; bu alçaklığı(9) yapma. 13*Sonra ben bu utancımla nereye gideyim? Ve sen de İsrailde alçaklardan biri olursun. Şimdi yalvarıyorum krala söyle; çünkü(10) o beni senden gizlemez, dedi. 14*Ama onun sözünü dinlemek istemedi; ve ondan daha güçlü olduğundan onunla(11) yatarak onu alçalttı. 15*Sonra Amnon ondan çok tiksindi. Bu öyle büyük bir tiksintiydi ki, aşkından daha büyüktü; ve Amnon ona: - Kalk git, dedi. 16*Kız da ona: - Neden? Beni kovmanla ettiğin bu kötülük; yaptığın diğer kötülükten daha büyüktür, dedi. Ama o onu dinlemek istemedi. 17*Ve kendi hizmetçisini çağırıp: - Şunu yanımdan çıkar ve ardından da kapıyı kapa, dedi. 18*Kızın üzerinde alaca(12) bir giysi vardı; çünkü kralın bakire kızları böyle giyiniyordu. Onun hizmetçileri ise onu dışarı çıkarıp arkasından da kapıyı kapadılar. 19*Tamar kül(13) alıp başına saçtı. Üstündeki alaca giysiyi yırttı ve elini(14) başının üstüne koyup gitti. Giderken ağlıyordu. 20*Kardeşi Abşalom ona: - Kardeşin Amnon seninleydi; kızkardeşim şimdi sus! O senin kardeşindir. Bunu yüreğine koyma; dedi ve Tamar kardeşi Abşalom’un evinde üzgün üzgün oturuyordu. 21*Kral Davut tüm bu olanları işitince gayet çok öfkelendi. 22*Ama Abşalom Amnon’a iyi(15) veya kötü hiçbir şey söylemedi. Çünkü Abşalom Amnon’a(16) kızkardeşi Tamar’ı alçalttığı için kötülük besliyordu. 23*İki yıl sonra Efraim’e yakın olan Baal Hasor’da Abşalom’un koyunları kırkılmakta(17) olduğundan; Abşalom kralın tüm oğullarını çağırdı. 24*Ve Abşalom kralın yanına gidip: - Bak kulunun kırkıcıları; lütfet de kralın hizmetçileri bu kulun ile beraber gitsin, dedi. 25*Kral da Abşalom’a: - Hayır oğlum! Tümümüz gitmeyelim ve sakın sana yük olmayalım; dedi. O ona üsteledi; ama kral gitmek istemedi ve ona esenlik diledi. 26* Ve Abşalom: - Hiç olmazsa kardeşim Amnon bizimle gelsin, dedi. Kral da ona: -Niçin seninle gelsin? Dedi. 27* Ama Abşalom’un onu sıkıştırmasıyla Amnon’u ve kralın tüm oğullarını onunla gönderdi. 28*Abşalom kendi hizmetçilerine şöyle buyurdu: - Bakın! Amnon şarapla(18) zevk ederken ben size Amnon’u vurun; der demez onu öldürün ve korkmayın. Size(19) buyuran ben değil miyim? Özgüvenle yiğitçe davranın, dedi. 29*Abşalom’un hizmetçileri Amnon’a Abşalom’un söylediği gibi yaptılar ve kralın tüm oğulları kalkıp kendi katırlarına binerek kaçtılar. 30*Onlar daha yolda iken Davut’a: - Abşalom tüm kralın oğullarını vurdu ve onlardan hiçbiri kalmadı, diye söylediler. 31*O zaman kral kalkıp giysisini(20) yırttı ve toprakta(21) yattı. Tüm adamları da giysileri yırtık olarak duruyorlardı. 32*Davut’un kardeşi Şimea’nın oğlu Yonadab(22) şöyle yanıtladı: - Efendim kral oğullan olan gençlerin tümünün öldürüldüğünü düşünmesin. Çünkü bir tek Amnon ölmüştür. Onun kızkardeşi Tamar’ı alçalttığı günden beri bu şey Abşalom’un ağzından hiç düşmedi. 33*Şimdi kralın tüm oğulları(23) öldü diyerek efendim kral üzülmesin; çünkü bir tek Amnon ölmüştür, dedi. 34*Abşalom(24) kaçmıştı ve bekçi olan genç gözlerini dikip baktığında işte arkasında olan yoldan, dağın eteklerinden birsürü insanlar geliyordu. 35*O zaman Yonadab krala: - Bak! Kralın oğulları geliyorlar; kulunun dediği gibi oldu, dedi. 36*Sözünü bitirir bitirmez kralın oğulları geldiler ve yüksek sesle ağladılar. Kral ile tüm adamları da çok ağladı. 37*Ve Abşalom kaçıp Gaşur kralı Ammihur’un oğlu Talmay’ın(25) yanına gitti. Davut ise her gün oğlu için yas tutuyordu. 38*Böylece Abşalom kaçıp Gaşur’a(26) gitti ve orada üç yıl kaldı. 39*Kral Davut Amnon’un ölümünden sonra avutularak(27) Abşalom’un yanına gitmeye özlem duyuyordu(28).
(1)B.3/2ve3,(2)l.Trh.3/9,(3)l.Sam.16/9, (4)Tek.18/6, (5)Tek.45/1,(6)Tek.39/12,(7)Tek.34/2,(8)Lev.18/9ve11,20/17, (9)Tek.34/7, Hak. 19/23,20/6,(10)BakLev. 18/9ve 11 ,(11)Tes.22/25,BakB. 12/11, (12)Tek.37/3, Hak.5/30, Mez. 45/14, (13) Yeş.7/6, B.1/2, Eyp.2/12, (14)Yerm.2/37,(15)Tek.24/50,31/24,(16)Lev. 19/17ve18, (17)Bak.Tek. 38/12 ve13, l.Sam.25/4ve36,(18)Hak. 19/6,9 ve22, Rut 3/7, l.Sam.25/36, Est.1/10, Mez.105/15, (19)Yeş.1/9,(20)B. 1/11 , (21)B. 12/16, (22)3.Ayet, (23)B.19/19, (24)38.Ayet, (25)B.3/3, (26)B. 14/23ve32, 15/8, (27)Tek.38/12, (28)Mez.84/2.
14.Bölüm: 1)Yoab'ın Abşalom'u geri, götürmek için akıllı bir kadının kral ile konuşması, 25)Abşalom'un görünüşü ve çocukları, 28)Yoab'ın dostuyla kralın yanına Abşalom'un götürülmesi.
1*Seruya’nın oğlu Yoab kralın yüreğinin Abşalom’a(1) yöneldiğini anladı. 2*Yoab Tekoa’dan(2) akıllı bir kadın getirterek ona(3) yaslı göründü ve ona: - Şimdi yas giysilerini giyin ve yağlanmadan bir ölü için uzun zaman beri yas çeken bir kadın görüntüsünü yap; 3*Ve kralın yanına gidip ona bu sözleri söyle, dedi. Sonra da Yoab(4) onun ağzına sözlerini koydu. 4*Tekoa’lı kadın sözlerinin başlangıcında yüzüstü(5) yere kapanıp ona saygı gösterdi ve: - Ey kral; yardım et(6) dedi. 5*Kral da ona: - Sana ne oldu? Dediğinde; kadın ona: - Ah! Ben(7) dul bir kadınım ve kocam ölmüştür. 6*Bu kadının iki oğlu vardı ve ikisi kırsal alanda birbirleriyle çekiştiler. Onları ayıracak hiç kimse yanlarında olmadığından biri diğerini vurup öldürdü. 7*Bunun üzerine tüm halk(8) bu kadının üzerine gelip: ‘Kardeşini öldüreni öldürdüğü kardeşinin canına karşılık biz de öldürelim ve mirasçıyı yok edelim’ dediler. Böylece kalan soyumuzu bitirecekler; yeryüzünde ismimiz ve cismimiz kalmayacaktır, dediğinde; 8*Kral da kadına: - Ona git, ben senin için buyuracağım, diye yanıt verdi. 9*Tekoa’lı kadın da krala: - Ey efendim kral! Suç(9) benim ve babamın evi üzerine olsun. Kral(10) ile onun tahtı suçsuz olsun. dedi. 10*Kral: Sana birşey söyleyen olursa bana getir; artık sana dukunamazlar, dedi. 11*O da: - Ey kral; lütfen Allah’ın Rabb’i an. “O" şöyle demişti: “Yok etmek için(11) kan öcünü alan çoğalmasın ve artık oğlumu öldürmesin" demişti. O da: - Yüce olan Rab için(12) oğlunun bir tek kılına bile zarar gelmeyecek. 12*Kadın da: - Lütfen bu kulun; efendim krala bir söz söylesin ve o da: - Söyle, dedi. 13*Kadın dedi ki: - Niçin(13) Allah’ın halkı için bu denli şeyler düşündün? Çünkü kral kendi sürgününü(14) geri almadan bu şeyi söylerken suçlu gibi oluyor. 14*Çünkü biz kesinlikle öleceğiz(15) yere dökülünce bir daha toplanamayan su gibi dağılacağız(*) Allah bir can kaldırmaz (almaz) ancak sürgün olanın kendisinden yok olup gitmemesi için olanaklar(16) arar. 15*Bu sözleri işitsin diye efendim krala gelmemin nedeni; halkımın beni korkutmasıdır. Bu kadın şimdi krala söylemeli; belki efendim cariyesinin sözlerini tutar, dedi. 16*Çünkü kral beni ve oğlumu; Allah’ın mirasından yoksun edecek olan adamın elinden, cariyesini kurtarmak için dinleyecektir. 17*Bu kadın şöyle düşünüyor: Şimdi efendimin sözleri avuntu için olacak; çünkü iyiliği ve kötülüğü anlamakta efendim kral Allah’ın(17) meleği gibidir. Böylece Allah’ın Rab seninle olsun. 18*Kral da kadını şöyle yanıtladı: - Sana soracağım şeyleri benden gizleme, dedi. Kadın da: - Efendim kral sorsun, dedi. 19*Ve kral: - Bu şeylerin tümünde Yoab’ın eli seninle beraber mi? Dedi. Kadın şöyle yanıtladı: - Ey efendim kral! Canının yaşamı hakkı için; efendim kralın söylediği tüm bu şeylerin birinden, hiç kimse sağa veya sola sapamaz. Çünkü bana buyuran ve tüm bu sözleri cariyenin(18) ağzına koyan; kulun Yoab’tır. 20*Sözü bu şekle çevirmek için kulun Yoab böyle yaptı. Efendim tüm dünyada olanları bilerek; Allah’ın(19) bir meleğinin bilgisine göre bilmektedir, dedi. 21*Böylece kral Yoab’a: - İşte şimdi bu şeyi yaptım. Git ve o genç Abşalom’u geri getir; dedi. 22*O zaman Yoab yüzüstü yere kapanıp ona saygı göstererek krala iyilik diledi; ve Yoab: - Ey efendim kral! Kulunun gözünde bugün lütuf bulduğunu anladım; çünkü kral kulunun sözünü yaptı, dedi. 23*Sonra Yoab kalkıp Geşur’a(20) giderek Abşalom’u Yeruşalim’e götürdü. 24*Kral ise: - Kendi evine dönsün ve yüzümü(21) görmesin, dedi. Abşalom da kendi evine döndü ve bir daha kralın yüzünü görmedi. 25*Tüm İsrail de Abşalom gibi güzel ve çok beğenilen bir kişi yoktu. Çünkü onun ayağının(22) tabanından başının tepesine dek hiçbir kusuru yoktu. 26*Başlarının saçı büyüdüğünde her yıl onu kısaltıyor ve saçını kestiğinde ağırlığı ikiyüz şekel geliyordu. 27*Abşalom’un(23) üç oğlu ve Tamar adında bir kızı oldu. Bu kız çok güzeldi. 28*Abşalom Oruşalim’de tam iki yıl yaşadı ve kralın(24) yüzünü görmedi. 29* Abşalom Yoab’ı kralın yanına göndermek için çağırdı ise de ona gelmek istemedi ve yine ikinci kez çağırdı; ama gene gelmek istemedi. 30*O zaman kendi hizmetçilerine: - İşte Yoab’ın tarlası benimkine çok yakın ve orada arpa ekili; gidip onu ateşe verin, dedi. Abşalom’un adamları da o tarlayı ateşe verdiler. 31*Yoab kalkıp Abşalom’un evine gitti ve ona: - Senin adamların neden benim tarlamı ateşe verdiler? Dedi. 32*Abşalom da Yoab’ı şöyle yanıtladı: - Bak ben sana şöyle haber göndermiştim: ‘Buraya gel. Gaşur’dan niçin geldim? Orada olmak bana daha iyiydi ’ demek için kralın yanına seni göndereyim demiştim; ama şimdi kralın yüzünü göreyim eğer bende suç varsa beni öldürsün. 33*Bunun üzerine Yoab da kralın yanına giderek durumu ona iletti; ve o da Abşalom’u çağırdı. O kralın yanına gittiğinde onun önünde yere kapanarak ona boyun eğdi, saygı gösterdi ve kral da Abşalom’u(25) öptü.

(1)B.13/39, (2)II.Trh.n/6, (3)Bak Rut 3/3, (4)19.Ayet, Çık.4/15,(5) I.Sam.20/41,B.1/2,(6)Bak.II.Krl.6/26ve28, (7)B.12/1,(8)Say. 35/19, Tes.19/12,(9)Tek.27/13,I.Sam.25/24,Mat.27/25, (10)B.3/28ve29,I.Krl.2/33,(11)Say.35/19, (12)I.Sam.14/45, Res.iş.27/34, (13)Hak.20/2, (14)B.13/37ve38, (15)Eyp.34/15, İbr.9/27, (*)Bak Sül.Bil.2/3, (16)Say.35/15,26ve28, (17)20.Ayet, B.19/27,(18)3.Ayet,(19)17.Ayet,B.19/27, (20)B.13/37, (21)Tek.43/3, B.3/13, (22)İş. 1/6, (23)Bak B.18/18, (24)24.Ayet, (25)Tek.33/4, 45/15, Luk. 15/20.

15.Bölüm: 1)Abşalom'un dalevereyle halkı kendine çevirmesi, 7)Bir adak bahanesi ile Hebron'a gitmeye izin alması, 10)Onun bozgunculuğu ve kötülüğü, 13)Davut'un Oruşalim'den (Kudüs) kaçışı, 19)İttay'ın bağlılığı, 24)Sadok ile Abitar'ın eliyle Musa'nın Antlaşma Sandığı'nın geri gönderilmesi, 30)Davut’un ve yanındaki halkın zeytinlik dağına ağ layarak çıkmaları, 31 )Ahitofel'in öğüdü için Davut'un duası, 32)Huşay'ın ve Abşalom'a gönderilmesi.
1*Sonra(1) Abşalom kendine arabalar(2) atlar ve önünde koşsun diye elli adam seçti. 2*Abşalom erkenden kalkıyor ve kapı yanında duruyordu. Yargı için kralın yanına gelen her davacıyı Abşalom çağırarak: ‘Sen hangi kenttensin? ’ diyordu. O da: ‘Kulun; İsrail oymaklarının birindenim ’ dediğinde; 3*Abşalom ona: - İşte senin davan gerçek ve doğrudur. Ama kral tarafından seni dinleyen yok! Diyordu. 4*Ve Abşalom: - Keşke(3) ben bu ülkede yargıç olsaydım ve davası olan her kişi bana gelip onu yargılasaydım, diyordu. 5*Bir kimse de ona saygı göstermek için eğilmeye geldiğinde; elini uzatır onu tutar ve öperdi. 6*Abşalom yargı için kralın yanına gelen tüm İsrail’e bu şekilde davranarak İsraillilerin(4) yüreklerini kazandı. 7*Ve kırkıncı(+) yıl sonunda Abşalom krala: - Lütfen ben gidip Rabbe adadığım adağımı Hebron’da yapayım. 8*Çünkü kulun(5) Suriye’de(6) Gaşur da oturduğu sırada: ‘Eğer Rab beni Oruşalim ’e geri götürürse; Rabbe ibadet edeceğim diye adak(7) tuttum ’ deyince; 9*Kral da ona: - Esenlikle git, dedi ve o da kalkıp Hebron’a gitti. 10*Abşalom tüm İsrail oymaklarına casuslar gönderip onlara: - Boru sesini işittiğiniz gibi; Abşalom Hebron’da kral oldu deyin, dedi. 11*Ve Oruşalim’den davetli(8) olan ikiyüz adam Abşalom ile beraber gittiler ve onlar temiz yürekle(9) gidiyorlar, hiçbir şey de bilmiyorlardı. 12*Abşalom kurbanları saç üstünde yakarken Davut’un(10) danışmanı Gilo’lu Ahitofel’i kenti olan Gilo’dan(11) getirtti. İsyan için güçleniyorlar ve Abşalom’un yanındaki halk da(12) çoğalıyordu. 13*Davut’un yanına bir ulak gelerek: -İsraillilerin gönlü(13) Abşalom’a döndü, dedi. 14*O zaman Davut Oruşalim’de kendi yanında olan adamlarının tümüne: -Kalkın kaçalım(14) çünkü Abşalom yüzünden bize kurtuluş yok ve çabuk gidelim; sakın bize yetişip de üzerimize bela getirerek kenti kılıçtan geçirmesin, dedi. 15*Kralın kulları da krala: - Efendimiz kral nasıl uygun bulursa; biz tüm kulların hazırız, dediler. 16*Kral(15) da tüm evi halkı onunla beraber olduğu halde çıktı ve kral evi beklemeleri için on(16) odalık bıraktı. 17*Kral tüm halk ile beraber çıktı ve en uzak evde durdular. 18*Tüm adamları: Keretîler(17) ve Peletîler’in tümü onun yanı sıra geçtiler. Gat’tan onun için gelmiş olan tüm Gatlılar altıyüz asker olarak onun önünce geçtiler. 19*Ve kral Gat’lı(18) İtta’ya: - Niçin sen de bizimle gidiyorsun? Dön ve efendinle beraber kal. Çünkü sen bir yabancı olup bu yerlerde garipsin. 20*Daha dün geldin; bu gün seni bizimle gitmek için neden rahatsız edecek mişim? Şimdi ben(19) nereye gidersem gideyim. Sen dön ve kardeşlerini geri götür; lütuf ve gerçeklik seninle olsun, dedi. 21*İttay da krala şöyle yanıt verdi: - Yüce Rab(20) ve efendimin yaşamı uğruna; efendim kralın bulunduğu yerde gerek ölüm ve gerek yaşam için olsun; kulun da orada kalacaktır. 22*Davut da İtta’ya: - Gel geç, dedi. Gat’lı İttay tüm adamları ve beraberinde olan tüm çocukları ile geçti. 23*O zaman tüm yöre halkı yüksek sesle ağlıyordu ve kral Kidron(21) deresinden geçti. Tüm halk da geçip çöl(22) yoluna doğru gitti. 24*İşte Sadok ve onunla beraber olan tüm Levililer Allah’ın(23) Antlaşma sandığını taşıyorlardı ve Allah’ın sandığını durdurdular. Tüm halk tamamen kentten "çıkıncaya dek Abiatar kurban ”(+) sunuyordu. 25*Kral da Sadok’a: - Allah’ın sandığını kente geri götür. Eğer Rabb’in gözünde lütuf bulursam o zaman beni(24) geri getirecek; onu ve evini gene bana gösterecektir. 26*Ama(25) bana: ‘Senden hoşnut değilim ’ diyorsa; işte ben hazırım. Bana(26) kendi gözünde neyi uygun görüyorsa öyle yapsın, dedi. 27* Ve kral, imam (kâhin) Sadok’a: - Sen(27) nebisin(§) oğlun Ahimaats ile Abiatar’ın oğlu Yonatan ve iki(28) oğlunuz da sizinle birlikte esenlikle kente geri dönsünler. 28*Bakın; ben sizden bir haber alıncaya dek çölün(29) geçitlerinde vakit geçireceğim, dedi. 29*Sadok ile Abiatar Allah’ın sandığını (tâbutunu) Oruşalim’e geri götürüp orada beklediler. 30*Davut zeytinlik yokuşuna çıkıyordu: Çıkarken başı örtülü(30) ağlıyor ve yalın(31) ayak olarak yürüyordu. Beraberindeki tüm halk(32) da başları örtülü ve ağlıyarak(33) çıkıyorlardı. 31*Ahitofel(34) Abşalom ile olan bozguncular arasındadır, diye Davut’a bildirildiğinde Davut: - Ya Rab! Lütfen Ahitofel’in(35) öğütlerini boşa çıkar, dedi. 32*Davut Allah’a secde ettiği tepeye çıkınca Arklı Huşay’ın giysisi yırtık(36) ve başında toprak olduğu halde onu karşılamaya çıktı. 33*Davut ona: - Eğer benimle birlikte gelirsen bana yük(37) olursun. 34*Ama eğer kente dönüp Abşalom’a: - Ey kral ben(38) senin kulun olayım! Bundan önce babanın kuluydum; şimdi ben senin kulun olayım, diyorsan o zaman Ahitofel’in öğütlerini benim için geçersiz kılarsın. 35*İşte Sadok(39) ile Abiatar ve imamlar(Kâhinler) orada seninledir. Sen saraydan ne işiteceksen olursan Sadok ile Abiatar kâhinlere bildirecek. 36*İşte orada iki(40) oğulları Sadok’un oğlu Ahimaas ve Abiatar’ın oğlu Yonatan onlarla beraber olup işittiğiniz her sözü onlar vasıtasıyla bana bildiriniz, dedi. 37* Ve Davut’un(41) dostu Huşay kente gitti. Abşalom(42) da Oruşalim’e girdi.
(1)B.12/12, (2)I.Krl. 1/5, (3)Hak.9/29, (4)Rom.16/18, (+):Bazı nüshalarda‘ dördüncü’,(5)I.Sam.16/2, (6)B.13/38, (7)Tek. 28/20 ve21, (8)I.Sam.9/13,16/3ve5,(9)Tek.20/5, (10)Mez.41/9, 55/12-14, (11)Yeş.15/51, (12)Mez.3/1, (13)6.Ayet, Hak.9/3, (14)B.19/9, 3.Mez., (15)3. Mez., (16)B.16/21ve22, (17)B.8/18, (18)B. 18/2, (19)I.Sam.23/13, (20)Rut 1/16ve17, Sül.Mes.17/17, 18/24,(21)Yuh.18/1, (22)B.16/2, (23)Say.4/15, (+)Veya: Çıkınca Abiatar çıktı, (24)Mez.43/3, (25)Say. 14/8, B.22/20, I.Krl.10/9, II.Trh.9/8,İş.62/4, (26)I.Sam.3/18, (27)I. Sam. 9/9, (§)Buradaki anlamı: İleriyi gören, resül, (28)Bak B.17/17, (29)B.17/16, (30)B.19/4,Est.6/12,(31)İş.20/2ve4, (32)Yerm.14/3 ve 4, (33)Mez. 126/6, (34)Mez.3/1ve2, 55/12ve diğ., (35)B.16/23, 17/14ve23, (36)B.1/6, (37)B.19/35, (38)B.16/19, (39)B. 17/15 ve 16, (40)27. Ayet, (41)B.16/16, I.Trh.27/33, (42)B.16/15.

16.Bölüm: 1)Siba'nrn hilesi ve efendisinin mallarım alması, 5)Şimei'nin Davut'a lanet etmesi, 9)Davut'un dayanıklığı ve alçakgönüNülüğü, 15)Huşay'ın Abşalom tarafından kabul olunması, 20)Ahitofel'in öğüdü ve Abşalom'un kanuni olmayan yollardan karşılık vermesi.
1*Davut(1) tepeyi biraz aştığında işte Mefiboşet’in(2) hizmetçisi Siba onu karşılamaya çıktı. İkiyüz ekmek, yüz salkım kuru üzüm; yüz yaz yemişiyle, bir tulum ve şarap yüklü bir çift eşeği vardı. 2*Kral Siba’ya: - Bunları ne yapacaksın? Dediğinde Siba: - Eşekler kralın evi halkının binmesi için ve ekmeklerle yaz yemişleri gençlerin yemesi için; şarap ise çölde(3) yorulanların içmesi içindir, dedi. 3*Kral da: - Pekalâ! Efendinin oğlu nerede? Diye sorduğunda Siba(4) krala: - İşte bu gün İsrail evi babamın egemenliğini bana geri verecek ve o da Oruşalim’de (Kudüs’te) duruyor, dedi. 4*O zaman(5) Kral Siba’ya: - Evet Mefiboşet’in tüm malları senin olsun, dedi. Siba da: - Efendim kral, teşekkür ediyorum; şimdi gözünde lütuf bulayım, dedi. 5*Kral Davut Bahurim’e dek geldiğinde; işte oradan, Saul’un soyu kabilesinden Gera oğlu Şimei(6) adında bir adam çıktı ve çıkarken sövüyordu. 6*Tüm halk ile tüm güçlü kişiler Davut’un sağında ve solunda iken ona ve kral Davut’un tüm kullarına taşlar atıyorlardı. 7*Şimei ona kötü sözler söylüyorken böyle diyordu: - Çık çık ey kanlı adam ve yaramaz(7) adam! 8*Yerine kral olduğun Saul’un(8) evinin tüm kanını Rab(9) senin üzerine getirdi ve Rab egemenliği oğlun Abşalom’un eline verdi. İşte sen belanı buldun; çünkü sen kanlı adamsın. 9*Ve Seruya’nın oğlu Abişay krala: - Bu ölü(10) köpek niçin efendim(11) krala sövsün? Öteye gidip de başını keseyim, dedi. 10*Ama kral: -Benimle(12) sizin ne işiniz var? Ey Seruya’nın oğlu bırak da sövsün! Rab(13) ona: ‘Davut’a söv ’ dediyse, neden(14) böyle yaptın diye kim sorabilir? Dedi. 11*Ve Davut Abişay ile tüm adamlarına şöyle söyledi: - Bakın! Soyumdan gelen(15) oğlum(16) canımı arıyorsa; bu Bünyaminli’nin yaptığı bir şey değildir. Onu bırakın sövsün; çünkü ona Rab buyurmuştur. 12*Belki Rab benim sıkıntılarıma(17) bakar ve bunun bu gün yaptığı sövgüye karşı Rab bana iyilik(18) lütfeder. 13*Ama o, Davut yolda giderken onun karşısındaki bir yamaca geçip oradan ona söverek taş atıyordu. 14*Kral ile tüm adamları yorulduklarından ötürü orada dinlendiler. 15*Abşalom(19) ve tüm İsrailliler Oruşalim’e girdiler; Ahitofel de onun yanındaydı. 16*Davut’un(20) dostu Arklı Huşay, Abşalom’un yanına geldiğinde Huşay Abşalom’a: - Yaşasın kral, yaşasın kral, diye bağırdı. 17*Ve Abşalom Huşay’a:- Dostuna yaptığın iyilik bu mudur? Niçin(21) dostunla gitmedin? Dedi. 18*Huşay da Abşalom’a şöyle yanıt verdi: - Hayır, ancak Rabbin, bu halkın ve tüm İsrailin seçtiği kişiden yanayım ve onunla kalacağım. 19*Ve yine: - Ben(22) kimin için çalışacağım; onun oğlunun önünde değil mi? Babasının önünde hizmet ettiğim gibi senin önünde de aynen yapacağım, dedi. 20*Abşalom da Ahitofel’e: - Ne yapacağımız için karar verin, dedi. 21*Ahitofel de Abşalom’a: - Evi beklemek için babanın bıraktığı odalıklar(23) ile yat! Bunu işiten tüm İsrail babandan tiksinecek(24) bu da seninle beraber olanların tümünün ellerini(25) güçlendirecektir. 22*Böylece Abşalom için dam üstüne çadır kurdular ve Abşalom tüm(26) İsrailin gözleri önünde babasının odalıklarının (cariyelerin) yanına gitti. 23*O günlerde Ahitofel’in verdiği öğütler bir kişinin Allah tarafından bir söz istemesi gibiydi. Ahitofel’in her öğüdü gerek(27) Davut’un ve gerek Abşalom’un yanında böyleydi.
(1)B.15/30ve32,(2)B.9/2,(3)B.15/23,17/29,(4)B.19/27,(5)Sül.Mes.18/13,(6)B.19/16,l.Krl.2/8ve44,(7)Tes.13/13, (8)Bak B. 1/16, 3/28 ve 29,4/11ve12, (9)Hak.9/24,56ve57,l.Krl.2/32ve33, (10)l. Sam. 24/15,B.9/8, (11)Çık.22/28, (12)B. 19/22, l.Petr.2/23, (13)Bak ll.Krl. 18/25, Sül.Mes.3/38, (14)Rom.9/20, (15)Tek.15/4, (16)B. 12/1 1, (17) Tek.29/32,l.Sam.1/11,Mez.25/18, (18)Rom.8/28,(19)B.15/37,(20)B. 15/37, (21)B.19/25,Sül.Mes. 17/17, (22)B. 15/34, (23) B.16/16, 20/3, (24)Tek.34/30, l.Sam.13/4, (25)B.2/7, Zek.8/13, (26)B.12/11ve12, (27)B. 15/12.

17.Bölüm:1)Ahitofel'in öğüdü dinlememesi; ama Huşay'ın kabul etmesi, 15)Davut'a haber iletilmesi, 23)Ahitofel’in kendini boğması(intiharı), 27)Davut'un Mahanaim'de iyi karşılanması.
1*Ahitofel Abşalom’a: - Şimdi on iki bin adam seçip kalkayım ve bu gece Davut’u takip edeyim. 2*O yorgun(1) ve elleri gevşekken üstüne saldırıp onu korkutayım. Böylece onunla olan tüm halk kaçışacak ve yalnız(2) ben kralı vururum. 3*Sonra da tüm halkı senin yanına döndürürüm. Senin aradığın adamın (tutulması) tümünün dönmesi yerine geçer ve tüm halk da esenlikte olur, dedi. 4*Bu sözler Abşalom’un gözünde ve tüm İsrailin yaşlıları önünde iyi göründü. 5*Ve Abşalom: - Şimdi Arklı Huşa’yı çağır; onun gönlündekini de dinleyelim, dedi. 6*Huşay da Abşalom’un yanına geldiğinde Abşalom ona doğru: - Ahitofel böyle söyledi; sözüne göre davranalım mı, davranmayalım mı? Sen söyle, dedi. 7*Huşay da Abşalom’a: - Ahitofel’in verdiği öğüt bu kez iyi değildir; dedi. 8*Huşay da Abşalom’a: - Sen babanı ve adamlarını biliyorsun ki, yiğittirler ve kırsal alanda yavruları(3) alınmış ayı gibi canları(4) acımıştır. Baban savaşçı olduğundan gece halk ile kalmaz. 9*İşte şimdi o ya hendeklerin birinde veya başka bir yerde gizlenmiştir. Bunlardan bazısı düşecek olursa; her işiten ve Abşalom’a uyan: ‘Halk içinde vurgun oldu ’ Diyecektir. 10*Yüreği aslan yüreği gibi olan güçlü bile kesinlikle gev- şiyecek(5) çünkü tüm İsrail babasının yiğit ve yanında olanların güçlü olduklarını biliyor. 11*İşte bu yüzden ben öğüt veriyorum ki, tüm İsrail Dan’- dan(6) Beer Şeba’dan, daha çok deniz(7) kenarındaki kum kadar olacak. Bunlar senin yanında toplansınlar ve kendin de cenge gidesin. 12*Biz de onun bulunduğu yerlerin birinde çiğ yeryüzüne düştüğü gibi üzerine düşelim. Kendisi ve yanındaki tüm adamlardan biri bile kalmayacaktır. 13*Eğer bir kente kapanırsa; o kente tüm İsrail ipler götürsün ve biz onu dereye dek çekelim. Şöyle ki orada küçük bir taş bile kalmasın, dedi. 14*O zaman Abşalom ile tüm İsrail adamları: ‘Arklı Huşay ’ın öğüdü Ahitofel ’in öğüdünden daha iyidir’ dediler. Çünkü Rabb, Abşalom’a karşı Ahitofel’in(8) iyi öğüdünün geçersiz olmasına karar vermişti. 15*Sonra(9) Huşay, Sadok ve Abi- atar kâhinlere doğru: - Ahitofel Abşalom’a ve İsrail’in sözü geçen yaşlılarına böyle öğüt verdi ve ben de şöyle öğüt verdim. 16*Şimdi acele gönderin ve Davut’a: Bu gece çölün(10) geçitlerinde oyalanma, hemen çabuk geç; sakın ki krala ve beraberindeki halka ansızın kötülük gelmesin; diye bildirin, dedi. 17*Yonatan’la(11) Ahimaats(12) Rogel pınarında duruyorlardı; çünkü kente girip görünmemeleri gerekiyordu. Kadın gidip onlara haber verdi ve onlar da gidip kral Davut’a bildirdiler. 18*Ve onları bir genç görüp Abşalom’a söyledi. Ama onların ikisi çabuk gidip Bahu- rim’de(13) bir adamın evine girdiler ve onun avlusunda bir kuyu vardı onun içine indiler. 19*Kadın(14) da bir örtü alıp kuyunun ağzına serdi ve onun üzerine bulgur serperek bu iş bilinmedi. 20*Abşalom ile adamları o kadının evine gelerek Ahimaats ve Yonatan nerdedir? Dediler. Kadın(15) da onlara: - Su yoluna geçtiler, dedi. Aradılar ve hiçbir şey bulamadıklarından yine Oruşalim’e geri döndüler. 21*Onlar gittikten sonra kuyudan çıktılar ve gidip kral Davut’a bildirdiler. Davut’a Kalkın ve çabucak sudan geçin(16) çünkü Ahitofel sizin için böyle uygun gördü, dediler. 22*O zaman Davut ile yanında olan halkın tümü kalkıp Erden’ - den geçtiler. Sabah ağardığında Erden’den geçmemiş bir adam kalmamıştı. 23*Ve Ahitofel kendi sözlerinin yerine getirilmemiş olduğunu görünce eşeği eğerledikten sonra kalkıp kendi ken- tine(17) evine gitti. Evine(18) vasiyetini bildirdikten sonra da kendi kendini boğarak(19) öldü ve kendi babasının mezarına gömüldü. 24*Davut Mahanaim’e(20) geldi ve Abşalomla beraber olan tüm İsrailliler Erden’den geçtiler. 25*Abşalom askerlerin başına Yoab’ın yerine Amasa’yı koydu. Amasa da Yoab’ın annesi Seruya’nın kızkardeşi Nahaş’ın kızı Abigal (21) ile yatan İtra adındaki bir İsraillinin(+) oğluydu. 26*Abşalom ile İsrailliler Gilead bölgesinde ordu kurdular. 27*Davut Mahanaim’e geldiğinde Ammonoğulları Rabba kentinde Nahaş’ın(22) oğlu Şobi ve Lo Debardan Ammiel’in oğlu Makir(23) ve Rogelim’den Gilead’lı(24) Barzillay Davut’a beraberindeki halka; 28*Döşekler, leğenler, çömlekler, yemek için buğday, arpa, un, kavrulmuş buğday, balık, mercimek, kavrulmuş nohut; 29*Bal, tereyağ, koyun ve inek peyniri götürdüler. Çünkü halk çölde aç(25) yorgun ve susuz kaldı, dediler.

(1) BakTes.25/1 8,B. 16/14, (2) Zek.13/7, (3) Hoş.13/8, (4)Hak. 18/25,(5) Yeş.2/11 ,(6)Hak. 20/1, (7)Tek. 22/17, (8)B. 15/31 ve34, (9)B.15/35, (10)B. 15/28,(11)B.15/27ve36,(12)Yeş. 15/7,18/16,(13)B.16/5,(14)BakYeş. 2/6, (15)Bak Çık. 1/19, Yeş. 2/4 ve 5,(16)15. ve16.Ayetler,(17)B. 15/12, (18)ll.Krl.20/1, (19)Mat.27/5, (20)Tek. 32/2, Yeş.13/26, B.2/8, (21)l.Trh.2/16,17, (+)Veya: İsmailî’nin, l.Trh.2/17’ye bakınız!, (22)Bak B.10/1,2, 12/30, (23)B.9/4, (24)B.19/31ve32, l.Krl.2/7, (25)B.16/2.
18.Bölüm: 1)Davut'un askerlere Abşalom için sözleri, 6)İsrailoğuNarmrn Efraim ormanında vurulması, 9)Abşalom'un öldürülmesi, 18)Abşalom taşı, 19)Ahimaats ile Kuşî'nin Davut'a haber iletmeleri, 33)Davut'un Abşalom için yası.
1*Davut yanında olan halkı sayıp üzerlerine binbaşı ve yüzbaşılar atadı. 2*Sonra Davut askerlerin üçte birini Yoab’ın buyruğu altına, üçte birini Yoab’ın kardeşi Seruya oğlu Abişay’ın buyruğu altına ve bir dizisini(1) de Gatlı İdday’ın yönetimi altına verdi ve kral halka: -Kesinlikle ben de sizinle çıkacağım, dedi. 3*Ama(2) halk: - Gelme! Eğer biz bir şekilde kaçacak olsak bile, bizim için birşey yapmayı düşünmezler; hattâ bizim yarımız ölse de bunu umursamazlar. Çünkü sen bizim on binimize bedelsin. Böylece kentten bize yardım etmen daha kolaydır, dediler. 4*Kral da onlara: - Gözünüzde iyi olanı yapacağım, dedi. Kral kapı yanında durdu; tüm askerler de yüzer ve biner olarak çıktılar. 5*Kral Yoab ile Abişay’a ve İttay’a sıkı sıkı şöyle buyurdu: - Benim hatırım için o genç Abşalom’a kıymayın. Tüm halk kralın(3) kumandanlara Abşalom için yaptığı sıkı buyruğu işitti. 6*Askerler bozkırda İsrail’in karşısına çıktılar ve savaş Efraim(4) ormanında oldu. 7*Oradaki İsrail askerleri Davut’un adamları önünde bozguna uğradılar. O gün orada büyük kırgın oldu ve tam yirmi bin adam öldürüldü. 8*Oradaki cenk tüm yere yayıldı ve o gün orman kılıcın öldürdüğünden daha çok adam yok etti. 9*Sonunda Abşalom Davut’un adamlarına rastladı. Abşalom katıra binmiş olarak büyük bir meşe ağacının sık dalları altına girmişti ve onun başı meşe ağacına tutuldu. Kendisi de gök ile yer arasında havada asılı kalıp katır onun altından geçti gitti. 10*Bir adam bunu görerek: - Bakın! Abşalom’u bir meşe ağacı altında asılı gördüm; diyerek Yoab’a bildirdi. 11*Yoab da kendine haber veren adama: - Evet onu orada gördüysen niçin yere vurmadın? Ben de sana on parça gümüşle bir kuşak verirdim, dedi. 12*O adam da Yoab’a: - Eğer elime bin parça gümüş tartılsa bile kralın oğluna elimi uzatmazdım. Çünkü(5) biz duyduk ki kral sana, Abişay’a ve İttay’a: ‘Her biriniz genç Abşalom ’u kayırın ’ diye sıkı buyruk vermişti. 13*Yoksa öz benliğime karşı gelmiş olurdum; çünkü kraldan hiç bir şey gizlenemez ve bu durumda sen de beni savunmamış olurdun, dedi. 14*Yoab da: - Ben böyle senin önünde oyalanamam, diyerek eline üç kargı aldı ve Abşalom daha meşe ağacının altında sağ iken onları onun kalbine sapladı. 15*Yoab’ın silahçıları olan on genç de Abşalom’un çevresinde onu vurarak öldürdüler. 16*Sonra Yoab boru çaldı; askerler de Yoab onları geri çektiğinden İsrailileri kovalamaktan geri döndüler. 17*Ve Abşalom’u alıp onu ormanda büyük bir çukura atarak üzerine(6) de büyük bir taş yığını yığdılar. Tüm İsraillilerden herkes kendi çadırlarına kaçıştı. 18* Abşalom daha sağ iken bir taş almışlar ve onu kral(7) deresinde kendisi için dikmişlerdi. Çünkü: ‘Adımı(8) anacak bir tek oğlum bile yok ’ demişti. O dikili taşı kendi adıyla söylediler ve ona bugüne dek Abşalom nişanı deniliyor. 19*Sadok oğlu Ahimaats: - Şimdi koşup krala müjdeyi bildireyim; çünkü Rabb hakkını düşmanlarının elinden aldı, dedi. 20*Yoab da ona: - Bugün sen müjdeci olamazsın; başka bir gün müjdeni götür. Çünkü kralın oğlu ölmüştür, dedi. 21*Yoab da Koşî’ye: -Sen git ve gördüğünü krala bildir, dediğinde Kuşî Yoab’a eğildi ve koştu. 22*Sonra Sadok oğlu Ahimaats Yoab’a:- Bana da bir şekilde izin ver ki ben de Kuşî’nin ardınca koşayım, dedi. Yoab da: - Şimdi neden koşacaksın oğlum? Çünkü götürecek bir müjden yok, dedi. 23*Ama o: - Ne olursa olsun koşacağım, dediğinde o da: - Koş! Dedi ve Ahimaats ova yolundan geçip Kuşî’yi geçti. 24*Davut iki kapının arasında oturuyorken gözcü(9) kapının damı üzerindeki duvara çıktı ve gözlerini kaldırınca yalnız koşan bir adamın olduğunu gördü. 25*O zaman gözcü bağırıp krala bildirdi. Kral da: - Eğer yalnız ise onun ağzında müjde vardır, dedi. O da gitgide yaklaşıyordu. 26*Gözcü gene koşan başka bir adam gördüğünde; kapıcıyı çağırıp: -İşte yalnız koşan bir adam, dediğinde kral: - Bu da müjdecidir, dedi. 27*Gözcü: - Öncekinin koşusu bana Sadok oğlu Ahimaats’ın koşusu gibi geliyor; deyince kral: - Bu iyi adamdır ve iyi müjde ile geliyor, dedi. 28* Ahimaats: - Selam! Diye krala bağırdı ve yüzüstü yere kapanarak krala saygı gösterdi; ona: - Allah’ın Rabb ne mübarektir ki efendim krala el kaldıran kişileri eline teslim etmiştir, dedi. 29*Kral da: - Ey genç! Abşalom esenlikte midir? Dedi. Ahimaats da: -Yoab kralın kulunu ve bu kulunu gönderdiği zaman büyük bir kalabalık gördüm; ama ne olduğunu bilemedim, dedi. 30*O zaman kral bir yana çekilip ona: - Burada dur, dedi ve o da orada durdu. 31*İşte Kuşî geldi ve Kuşi: - Efendim krala müjde var; çünkü sana karşı kalkanların elinden Rabb bu gün seni kurtarıp adaleti yerine getirdi, dedi. 32*Kral da Kuşî’ye: - Delikanlı! Abşalom esenlikte midir? Dedi. Kuşî: - Efendim kralın düşmanları ve kötülük için tüm sana karşı kalkanlar o genç gibi olsunlar, dedi. 33*Ve kral üzüntüden kapının üstündeki odaya çıkarak ağladı. Giderken de böyle söylüyordu: - Oğlum(10) Abşalom, oğlum Abşalom; keşke senin yerine ben ölseydim. Oğlum, oğlum Abşalom.
(1)B.15/19, (2)B.21/17, (3)12.Ayet, (4)Yeş.17/15ve18, (5)5.Ayet, (6)Yeş.7/26,(7)Tek.14/17, (8)B.14/27, (9)ll.Krl. 9/17, (10)B.19/4.

19.Bölüm:1)Yoab'm kralı yasından ötürü avutması, 9)İsraNoğuNan Davut'un görevini geri vermek için uğraşmaları, 11)Davut'un Yahudalılar'ı yüreklendirmesi, 18)Şimeon'un bağış I anması, 24)Mefiboşet'i n kraldan özrü için davranışı, 32)Gilead'lı Barzillay'ın sevgiyle serbest bırakılması ve oğlunun kral evine kabul edilmesi, 41)Kral’ın görevini geri vermek için İsrailliler'in Yahudilerle (Yahudalılar) mücadelesi.
1*Yoab’a işte kral, Abşalom için yas tutup ağlıyor diye bildirildi. 2*Ve o gün tüm askerler için kurtuluş yasa döndü; çünkü o gün askerler kralın kendi oğlu için üzüldüğünü işitmişlerdi. 3*Askerler o gün cenkten kaçarak; utançla kaçan hırsızlar gibi utançla kente(1) girdiler. 4*Ve kral yüzünü(2) örtüp: - Oğlum Abşalom(3) oğlum Abşalom! Diyerek yüksek sesle bağırıyordu. 5*O zaman Yoab kralın yanına eve gelerek dedi ki: - Bu gün senin canını; oğullarının, kızlarının canını, kadınlarının canını ve odalıklarının canını kurtaran tüm kullarını bugün sen utandırdın. 6*Çünkü sana kötülük besleyenleri seviyor ve seni sevenlere kötülük besliyorsun. Bugün askerler ve kullar için bir görevin olmadığını açıkladın. Bundan anlaşılıyor ki, eğer bu gün Abşalom sağ kalıp tümümüz ölseydik o zaman bu gözüne iyi görünecekti. 7*Şimdi kalk ve dışarı çık ve kullarının gönlüne göre konuş; çünkü Rabbin hakkı için yemin ediyorum ki, eğer sen dışarı çıkmazsan bu gece yanında hiç bir adam kalmaz. Bu durum ise çocukluğundan beri sana gelen kötülüklerden en büyük kötülük olur. 8*Kral kalkıp kapıda oturdu. Tüm halka: ‘Bakın; kral kapıda oturuyor, diye haber verildiğinde bütün halk kralın önüne geldi ve İsrailden herkes çadırına çekilmişti. 9*Tüm İsrail oymakları halkı birbirleriyle şöyle çekişip uğraştılar: ‘Bizi düşmanlarımızın elinden kral kurtardı; ve bizi Filistinliler’in elinden kurtaran da odur. Şimdi ise Abşalom yüzünden yöreyi(4) terkediyor. 10*Üstümüze meshettiğimiz Abşalom savaşta öldü. Şimdi niçin kralı geri götürmek için susuyorsunuz, diyorlardı. 11*Kral Davut; kâhin Sadok ve Abi- atar’a şöyle haber gönderdi: ‘Siz Yahuda’nın sözü geçen yaşlıları! Niçin kralı kendi evine götürmek konusunda geri adım atıyorsunuz? Çünkü tüm İsrailin konuştukları; krala ta evine dek ulaştı. 12*Siz kardeşlerimsiniz; siz kemiğim(5) ve etimsiniz. Şimdi kralı geri götürmek için neden geri kalıyorsunuz? Diye söyleyin. 13*Amasa’ya(6) da deyin ki; siz kemiğim ve etim değil misiniz? Eğer Yoab yerine benim önümde ordunun başbuğu olmazsan; Allah(7) bana böyle ve bundan daha çoğunu yapsın, dedi. 14*Böylece Yahuda adamlarının tüm kalplerini bir adamın(8) kalbini kazanır gibi kazandı. Onlar da krala: -Sen tüm kullarınla geri dön, diye bildirdiler. 15*O zaman kral geri dönüp Erden’e dek geldi. Yahuda da kralı karşılamak için ve kralı Erden’den geçirmek için Gilgal’e(9) geldi. 16*Bahurim’den olan Bünyaminli Gera’nın oğlu Şimei(10) acele ederek Yahuda adamlarıyla beraber kral Davut’u karşılamaya çıktı. 17*Ve onunla beraber bin asker Bünyaminli de vardı. Saul evi’nin hizmetçisi Siba’nın(11) da on beş oğlu ve yirmi hizmetçisi beraber olduğu halde indi; sonra da kralın önünce Erden’e ulaştılar. 18*Böylece kralın ev halkını geçirip uygun gördüğünü yapmak için bir sandal geçti; ve kral Erden’den geçince Gera’nın oğlu Şimai onun önünde yere kapanarak; 19*Krala: - Efendim(12) bana günah saymasın; efendim kral Orişalim’den çıktığı günde bu kulunun(13) yaptığı kötülüğü anmasın ve bunu kral(14) kalbine koymasın. 20*Çünkü kulun günah ettiğini biliyor ve işte tüm Yusuf(15) Evi’nden önce ben bugün efendim kralı karşılamaya inip geldim, dedi. 21*Ve Seruya oğlu Abişay şöyle yanıtladı: - Şimei(16) Rabb’in mesihine kötü söylediği için öldürülmeli; değil mi? 22*Ama Davut: - Ey Seruya oğlu! Sizin(17) benimle ne işiniz var ki bugün bana düşman oluyursunuz? Bugün(18) İsrailde bir adam öldürülsün mü? Çünkü İsrail üzerinde bugün kral olduğumu bilmiyor muyum? Dedikten sonra; 23*Şimei’ye: - Ölmeyeceksin(19) dedi ve kral ona yemin etti. 24*Saul’un oğlu Mefiboşet(20) kralı karşılamaya çıktı; ve kralın gittiği günden esenlikle geldiği güne değin; ayaklarına dikkat etmemiş, sakalını düzeltmemiş ve giysilerini de yıkamamıştı. 25*Böylece kralı karşılamak için Orişalim’e geldiğinde kral ona: - Ey Mefiboşet! Niçin(21) benimle beraber gitmedin? Dedi. 26*O da: - Ey efendim kral! Adamlarım beni aldattı. Kulun; eşeğimi eğerleyeyim de üzerine binip kral ile gideyim, dediydim. Çünkü ben topalım. 27*O da kulun(22) için kralıma karşı bana yalan sözler düzdü; ama(23) efendim kral Allah’ın mülkü gibidir. Şimdi gözünde neyi doğru görürsen öyle yap. 28*Çünkü babamın tüm boyu efendim kralın gözünde ölümü(24) hak etmiş olan adamlardan başka biri değilken; sen(25) kulunu sofranda yemek yiyenler sırasına koydun ve artık benim ne hakkım var ki bir daha kralımı çağırayım. 29*Kral da ona: - Artık malların için niçin konuşuyorsun? Sen ve Siba tarlaları paylaşınız diyorum. 30*Mefiboşet de krala: -Efendim kral esenlikle evine geldikten sonra tümünü o alsın, dedi. 31*Ve kralı Erden’den geçirmek için Rogalim’den(26) Gilead’lı Barzillay inip onunla Erden’i geçti. 32*Barzillay seksen yaşında oldukça yaşlı bir adamdı ve büyük bir adam olduğundan kralın Mahanaim’de oturduğu sırada onu kendisi(27) bakmıştı. 33*Kral Barzillay’a: - Benimle gel ve ben de yanımda Oruşalim’de senin geçimini sağlayayım, dedi. 34*Barzillay ise krala: - Kaç yıl ömrüm kaldı ki, kral ile Oruşalim’e çıkayım? 35*Bugün seksen(28) yaşındayım; iyinin ve kötünün farkına varabilir miyim; bu kulun yediğinin içtiğinin lezzetini alabilir mi? Kadın erkek ezgicilerin ve deyişlerinin sesini artık dinleyebilir mi? Şimdi neden kulun efendim krala yük olsun? 36*Birazdan kulun kral ile Erden’den geçsin ve kral niçin bana bu denli ödül versin? 37*Lûtfet kulun dönsün ve kentimde babam ile annemin mezarı yanında ölsün. Evet(29) işte kulun Kimham. Efendim kral ile geçsin ve onun için gözünde hoş olanı yap, dedi. 38*Kral da: - Kimham benimle beraber geçecek ve ben de ona senin gözünde iyi olanı yapacağım. Sen benden ne dilersen senin için yaparım, dedi. 39*Böylece tüm halk Erden’den geçti. Kral da geçti ve kral Barzillay’ı öperek(30) ona iyilik diledikten sonra o yerine geri döndü. 40*Kral Gilgal’e geçmiş, Kimham da onunla beraber gitmişti ve tüm Yahuda halkıyla İsrail halkının yarısı kralı geçirdiler. 41*İşte tüm İsrailliler kralın yanına gelip krala doğru: - Kardeşlerimiz Yahudalılar (Yahudîler) seni niçin kaptılar. Kral(31) ile onun evi halkını ve Davut’un tüm adamlarını Erden’den geçirdiler; dediler. 42*Tüm Yahudîler de İsrailliler’e şöyle yanıt verdiler: ‘Kral(32) da bizim akrabalarımızdandır. Bundan ötürü niçin böyle öfkelisiniz? Kraldan birşey yediniz veya bize herhangibir ödül aldınız mı?’ Dediler. 43*İsrailliler de Yahudîler’e şöyle yanıt verdiler: - ‘Kralda bizim on payımız var ve Davut’ta sizden daha çok emeğimiz var. Şimdi niçin bizi küçümsüyor ve kralımızı geri götürmek için niçin önce bizim onayımızı almadınız?’ Dediler; ama(33) Yahudîler’in sözü İsrailliler’in sözlerinden daha keskindi.
(1)32.Ayet,(2)B.15/30,(3)B.18/33,(4)B.15/14,(5)B.5/1, (6)B.- 17/25, (7)Rut 1/17, (8)Hak.20/1, (9)Yeş.5/9, (10)B. 16/5, l.Krl.2/8,(11)B.9/2ve 10,16/1ve2, (12)l.Sam.22/15, (13)B.16/5,6 vediğ.,(14)B.13/33, (15)Bak B.16/5, (16)Çık. 22/28, (17)B.16/10, (18)l.Sam.11/13, (19)l.Krl. 2/8,9ve37,47, (20)B.9/6, (21)B.16/17, (22)B.16/3, (23)B. 14/17 ve 20, (24)l.Sam.26/16, (25)B.9/7,10ve13, (26)l.Krl.2/7,(27)B. 17/27, (28)Mez. 90/10,(29)l.Krl.2/7, Yerm.41/17, (30)Tek.31/55, (31)15.Ayet, (32)12.Ayet, (33)Bak Hak.8/1,12/1.

20.Bölüm: 1 )Şeba'nın bozgunculuğu, 3)Davut on odalığını güven altına alması, 4)Yoab'ın Amasaya'yı öldürmesi; 14)Ve Şeba'yı takip etmesi, 16)Akıll ı bir kadının Şeba'ya öyküler anlatarak Abel kentini kurtarması, 23)Davut'un memurları.
1*Orada Bünyaminli Bikri’nin oğlu olan Şeba adında yaramaz bir adam vardı; ve o boru çalarak: - Bizim(1) Davut’ta payımız ve Yesse oğlunda soyumuz yoktur. Ey! İsrail herkes(2) çadırına, dedi. 2*Böylece tüm İsrailliler Davut’un ardından dönüp Bikri oğlu Şeba’nın peşine takıldılar. Yahudalılar (Yahudîler) da Erden’den Oruşalim’e dek kendi krallarına sadık kaldılar. 3*Davut Oruşalim’e kendi evine ulaştığında evi beklemek için bıraktığı on(3) odalığmı(Caryesini) alıp onları korumak için ayrı bir eve yerleştirdi ve geçimlerini sağladı. 4* Ve kral Amasaya’ya: - Üç gün(4) içinde Yahudîler’i yanında topla ve sen de burada hazır ol, dedi. 5*Amasaya da Yahudîler’i toplamaya gitti; ama kendisine belirtilen zamandan biraz gecikti. 6*O zaman Davut Abişay’a: - Şimdi Bikri oğlu Şeba bize Abşalom’dan daha çok zarar verecektir. Sen(5) efendinin adamlarını al da onun ardınca koş; sakın kendisi için güvenli kentler bulup gözlerimiz önünde savaşmış olmasın, dedi. 7*Yoab’ın adamları Keretîler(6) ile Peletîler ve tüm yiğitler onun ardınca çıktılar; Bikri oğlu Şeba’yı takip etmek için Oruşalim’den(Kudüs) çıktılar. 8*Onlar Gibeon’da olan büyük taşın yanındayken Amasaya önlerine geldi. Yoab ise giydiği kaftanı üstüne kuşak bağlamış ve onun üzerine de belinde bağlı olan kınıyla bir kılıç vardı. Bu kılıç Yoab çıkarken kınından düştü. 9*Ve Yoab Amasaya: - Kardeşim iyi misin? Diye sorarak; Yoab(7) Amasa’yı öpecek kadar sağ eliyle onun sakalını tuttu. 10*Amasa da Yoab’ın elindeki kılıçtan sakınmadı; Yoab(8) bununla onu karnından(9) vurarak bağırsaklarını yere döktü ve ona tekrar vurmadı; o da öldü. Sonra Yoab ile kardeşi Abişay, Şeba oğlu Bikri’yi takip ettiler. 11*O zaman Yoab’ın adamlarından biri onun yanında durarak: - Her kim Yoab ’tan hoşnut ise ve her kim Davut ’tan yanaysa Yoab’ın ardınca gitsin dedi. 12*Amasa yolda kan içinde yuvarlanmaktaydı ve o adam tüm askerlerin durduğunu görünce Amasa’yı yoldan tarlaya çekerek üzerine bir giysi örttü. Çünkü her gören onu gördüğünde yanında duruyordu. 13*O yoldan kaldırılır kaldırılmaz tümü Bikri oğlu Şeba’yı takip etmek için Yoab’ın ardınca gittiler. 14*[O da İsrailin tüm oymaklarından geçti; ve Berîler’in tümü kendi yanına toplanarak ardınca gittikleri halde Abel’e(10) Maaka Evi’ne dek Yoab’ın ardınca gittiler.] 15*Onlar da gelip onu Maaka evinin Abel kentinde kuşatarak kentin karşısına bir(11) tümsek(meteris) yaptılar. Bu surların önünde yapılmış olup Yoab ile olan askerlerin tümü surları yıkmak için uğraşıyorlardı. 16*Ve akıllı bir kadın: - Dinleyin, dinleyin. Yoab’a lütfen buraya yaklaşsın deyin; ve size söyleyeceklerim var, diye kentten bağırdı. 17*O da ona yaklaştığında kadın: - Sen Yoab mısın? Ve o da: - Benim; dedi. Kadın ona: - Cariyenin sözünü dinle, dediğinde; o da: - Dinliyorum, dedi. 18*Kadın sözlerine şöyle başladı: - Eski devirlerde kesinlikle Abel’den söz edildi ve ona göre yapsınlar; denildi. 19*Ben İsrailde barıştan yana sadık bir kentim. Sen ise İsrailde olan bir kenti; ana bir kenti yok etmeye çalışıyorsun. Rabbin(12) mirasını niçin yutuyorsun? Dedi. 20*Yoab da: - Haşa ki, asla ben yutayım; veya yok edeyim. 21*Konu bu değil; ancak Efraim dağından Bikri oğlu Şeba adında bir adam kral Davut’a karşı baş kaldırdı. Bir tek onu bana teslim edin; ben de kenten çekileyim, dedi. O kadın da Yoab’a: -Bak şimdi onun başı surların üstünden sana atılacaktır, dedi. 22*O zaman kadın bilgelikle(13) tüm halka seslendi ve onlar Bikri oğlu Şeba’nın başını kesip Yoab’a attılar. O da boru çaldırdı ve onlar da kentin önünden, herkes kendi çadırına dağıldı. Yoab da Oruşalim’e kralın yanına döndü. 23*Yoab(14) tüm İsrail ordusunun başkumandanı ve Yehoyadağ’ın oğlu Benaya da Keretîler’in ve Peletîler’in başkanıydı. 24*Adoram angaryacı başı(15) Ahilut’un oğlu Yehoşafat(16) da tarihçi; 25*Şeva baş yazman (kâtip), Sadok(17) ile Abiatar imamlar(kâhinler) 26*Ve Yair’li(18) İra da Davut’un(19) veziriydi.
(1)B.19/43, (2)l.Krl.12/16, ll.Trh.10/16, (3)B.15/16, 16/21ve22, (4)B.19/13, (5)B. 11/11, l.Krl.1/33, (6)B.8/18, l.Krl. 1/38, (7)Mat.26/49, Luk.22/47,(8)l.Kıl.2/5, (9)B.2/23, (10)ll.Kıl.15/29, ll.Trh.16/4, (11)ll.Krl.19/32, (12)l.Sam. 26/19, B.21/3, (13)Vaiz 9/14ve15, (14)B.8/16 ve18, (15)l.Krl.4/6, (16)B.8/16, l.Krl.4/3, (17)B.8/17, l.Krl.4/4, (18)B.23/38, (19)B.8/18.

21.Bölüm: 1)Saul'un yedi oğlunun öldürül mesiyle nedeniyle; Gibeonlular sebebi ile gelen kıtlığın giderilmesi,10)Rispa'nrn cenazeleri kayırması;12)Ve Davut'un Saul'un kemiklerini gömmesi 15)Davut'un dört yiğidinin cesareti.
1*Davut’un günlerinde birbirinin ardından üç yıl kıtlık olduğunda Davut “Rabten sordu(+) Rab da: ‘Saul ile kanlı evi yüzündendir. Çünkü Gibeonlular’ı öldürdü’; dedi. 2*Kral Gibeonlular’ı çağırarak onlarla söyleşti[Ve Gibeonlular İsrailoğulları’ndan değildiler; ancak Amorîler’in(1) arda kalanlarından olup İsrailoğulları onlar için yemin etmişti. Ama Saul İsrailoğulları ve Yahuda için gayret göstererek onların yok edilmelerini istemişti.] 3*Davut Gibeonlular’a: - Size ne yapayım, neyle size bağışlayayım ki, Rabb’in mirasına(2) iyilik dileyesiniz, dedi. 4*Gibeonlular da ona: - Saul’dan ve soyundan gümüş ve altın istemiyor; ne de İsrailden bir kimsenin ölümünü istiyoruz, dediler. Kral da: - Siz ne derseniz size yapacağım, dedi. 5*Onlar da krala: - Bizi öldüren ve İsrailin sınırları içinde oturamayacak şekilde yok edilmemizi isteyen adamın çocuklarından bize yedi kişi teslim olsun. 6*Biz de onları Rabb’in(3) seçilmişi olan Saul(4) Gibeası’nda Rabb için asalım, dediler. Kral da: - Elinize veririm, dedi. 7*Ama kral; Saul’un ve Yonatan’ın oğlu Me- fiboşet’i Rabb hakkı için Davut ile Saul’un oğlu Yonatan arasında olan yeminden(5) ötürü esirgedi. 8*Ve kral Ayya’nm(6) kızı Rispa’dan Saul’a doğan iki oğlunu; yani Armoni ile Mefiboşet’i; Meholal’lı(7) Barzillay oğlu Adriel’den ve Saul’un kızı Mikal’dan(+) olan beş oğlunu alarak; 9*Onları Gibeonlular’ın eline verdi. Onlar da bunları dağda Rabbin(8) önünde astılar. Yedisi de birlikte; ilk biçim günlerinde ve arpa biçiminin başlangıcında öldürüldüler. 10*Ayya’nın(9) kızı Rispa bir çul alıp onu kendisi için kaya üzerine serdi ve biçim(10) günlerinin başında onlar üzerine gökten yağmur yağıncaya dek gündüz hava kuşlarını ve gece de kırların yabanıllarının üzerine gelmesine olanak tanımadı. 11*Saul’un odalığı Ayya’nın kızı Rispa’nın yaptığı bu şey Davut’a bildirildi. 12*Davut da gidip Saul’un kemiklerini ve oğlu Yonatan’ın kemiklerini Şan evi meydanından çalmış olan Yabeş(11) Gilead’ın halkından aldı. O yer ise Filistinliler(12) Saul’u Gibbeo’da öldürdükleri gün onları orada asmışlardı. 13*Sonra Saul’un kemikleri ile oğlu Yonatan’ın kemiklerini oradan çıkarıp; bu asılmış olanların kemiklerini topladılar. 14*Ve Saul’un oğlu Yonatan’ın kemiklerini Bünyamin yöresinde Sela’da(13) onun babası Kiş’in mezarına gömdüler. Böylece kralın tüm söylediklerini yerine getirdiler. Sonra(14) Allah ülke için olan duayı kabul etti. 15*Gene Filistinliler’in İsrail ile savaşı olduğunda Davut da adamları beraberinde olarak indi; ve Filistinliler ile savaştıkları sırada Davut’un gücü kesildi. 16*Rafa oğullanndan(*) üçyüz şekel bakır ağırlığında mızrağı olup, belinde kılıç kuşanmış olan İşbi Benob Davut’u vurmaya yeltendi. 17*Ama Seruya’nın oğlu Abişay onun yardımına yetişerek Filistinliyi vurarak öldürdü. O zaman Davut’un adamları ona şöyle yemin ettirdiler: ‘Bir(15) daha bizimle birlikte cenge çıkmayacak ve İsrail’in ışığını(16) söndürmeyeceksin’ 18*Bundan(17) sonra yine Gob’ta Filistinliler ile savaş oldu. O zaman Huşşa’lı(18) Sibbekay Rafa oğulları’ndan olan Saf’ı vurdu. 19*Ve tekrar Filistinliler ile Gob’ta savaş oldu; Beytlehem’li Yaareoregim’in oğlu Elhanan Gatlı Golyat’ın kardeşini(19) vurdu ve onun mızrağının sapı da dokuma tezgâhı sırığı gibiydi. 20*Yine Gat’ta(20) savaş olduğunda; uzun boylu, ellerinin ve ayaklarının parmakları altışar altışar olan tam yirmidört parmaklı bir adam vardı. Bu adam Rafa’ya doğmuştu. 21*Bu kişi İsraile kötü söz söylediğinde(21) Davut’un kardeşi Şimeî’nin(22) oğlu Yonatan onu vurdu. 22*Bunların(23) dördü de Gat’ta Rafa’ya doğmuş olup Davut’un ve onun kullarının eliyle öldürüldüler.

(1)Yeş.9/3,15,16v317, (2) B.20/19, (3) l.Sam.10/24,(4)l.Sam.10/26,11/4,(5)l.Sam.18/3, 20/8,15ve 42, 23/18,(6)B. 3/7, (7)l.Sam. 18/19, (+):Marab’tan; l.Sam.18/19’a bakınız, (8)B.6/17, (9)8.Ayet, B.3/7, (10)Bak Tes.21/23,(11)l.Sam.3 1/11-13, (12)l.Sam.31/10, (13) Yeş.18/28, (14)Yeş.7/26,B.24/25,(*)Veya:İri,dev,(15)B. 18/3,(16)l.Krl. 11/36, 15/4, Mez. 132/17, Bak Yud.4/13, (17)l.Trh. 20/4, (18)l.Trh.11/29, (19)Bakl.Trh.20/5, (20)l.Trh.20/6, (21)l. Sam. 17/10, 25 ve 26, (22)l.Sam. 16/9, (23)l.Trh. 20/8.

22.Bölüm: 1)Davut'un şükür İlâhisi.
1*Davut; Rab onu tüm düşmanlarının ve Saul’un elinden kurtardığı(1) günde bu ilâhinin sözlerini Rabbe(2) söyleyip dedi ki: 2*Rab(3) kayam, kalem ve kurtarıcımdır. 3*Allah sığınağımdır; “O" na(4) sığınırım. Kalkanım(5) kurtuluşumun(6) boynuzu, yüksek(7) kalem, sığınağım(8) ve kurtarıcımdır. Beni karanlıktan kurtarsın. 4*Yakarışa yaraşan Rabbe dua ediyor ve düşmanlarımdan kurtuluş buluyorum. 5*Çünkü ölüm dalgaları çevremi kuşatıp kötülük selleri beni korkuttu. 6*Haviye’nin(9) kementleri beni kuşattı; ölüm tuzakları bana karşı geldi. 7*Sıkıntımda Rabbe(10) dua edip Allah’ımı çağırdım. O da Tapınağından sesimi(11) işitti ve çağrışım kulağına erişti. 8*O zaman(12) yer sarsılıp titredi ve göğün(13) temelleri kaynaşıp sarsıldılar; çünkü “O" gazaba geldi. 9*Burnundan duman ve ağzından tüten ateş çıktı; ve ondan korlar tutuştu. 10*Gökleri indirip yere indi ve ayakları altında kara bulut var idi. 11*Kerubiye binerek uçtu. Rüzgârın kanatları üstünde göründü. 12*Karanlığı, suların karanlığını ve göğün bulutlarını kendi etrafında çardaklar kurdu. 13*Önündeki parlaklıktan ateş korları tutuştu. 14*Rab göklerden gürledi ve ulu Tanrı (Müt’âl) kendi sesini verdi. 15*Oklarını atar atmaz onları darmadağın yaptı ve yıldırımlarla onları sıkıntıya boğdu. 16*Rabbin azarlamasından ve burnundan soluyanın(23) vuruşundan(*) denizlerin dibi göründü, dünyanın temelleri belirdi. 17*Yukarıdan(24) gönderip beni tuttu ve beni çok sulardan çıkardı. 18*Beni güçlü düşmanımdan ve bana kötülük düzenlerden kurtardı(25) çünkü benden güçlüydüler. 19*Felâketim gününde önümü kestiler; ama Rab bana asa oldu. 20*Beni(26) geniş yere çıkardı, beni kurtardı; çünkü benden hoşnut(27) kaldı. 21*Rab(28) iyiliklerime göre bana karşılık veriyor; ellerimin(29) temizliğine göre beni ödüllendiriyor. 22*Ben Rabbin(30) yollarını tuttum ve Allah’ıma karşı gelmedim. 23*Çünkü “O”nun tüm yolları(31) önümdeydi ve buyruklarından ayrılmadım. 24*“O”nun önünde(32) kusursuzdum (kâmildim) ve günahımdan kendimi korudum. 25*Rab da(33) bana iyiliğime ve gözü önünde olan saflığıma göre ödül verdi. 26*Merhametli(34) kimse ile merhametli olur; kâmil adamla da kusursuz olursun. 27*Temiz ile temiz olur; eğriye(35) zıt(36) olursun. 28*Sen sorunlu(37) halkı kurtarır ve böbürlenenleri(38) alçaltmak için gözlerin onların üzerinde kalır. 29*Çünkü ya(39) Rab! Sen benim ışığımsın ve Rab karanlığımı nura döndürür. 30*Çünkü senin avuncunla askere saldırır; Allah’ımın avunuyla surdan geçerim. 31*Allah’ın(40) yolları kusursuzdur, Rabbin(41) sözleri saf ve temizdir. Kendisine güvenenlerin tümüne kalkandır. 32*Çünkü Yehovah ’dan(42) başka Allah kimdir? Ve Allah’ımızdan başka kaya kim? 33*Allah benim(43) güçlü kalemdir ve yollarımı(44) tamamlar. 34*Ayaklarımı geyik(45) ayakları gibi yapar ve beni yüksek(46) yerlerin üzerinde durdurur. 35*Ellerime(47) cenk öğretir ve pazılarım bakır(+) yay gerer. 36*Kurtuluş kalkanını bana verdin ve senin lütfun beni yüceltti. 37*Adımlarımın(48) birini genişlettin ve ayaklarım sürçmedi. 38*Düşmanlarımı takip edip onları kırdım ve onları bitirmeyinceye dek geri dönmedim. 39*Onları yok ettim, yere çaldım, bir daha kalkmadılar ve ayaklarım(49) altına düştüler. 40*Cenk için beni güç(50) ile kuşattın ve bana(51) karşı ayaklananları altıma düşürdün. 41*Bana düşmanlarımın arkalarını çevirdin ki, bana kötülük besleyenleri kırayım. 42*Bağırdılar; ama kurtaran yok. Rabbi(52) çağırdılar; ama onları kabul etmedi. 43*Ben de onları yerin(53) tuzu gibi ezdim; onları sokak(54) çamuru gibi ayak altına alıp çiğnedim. 44*Halkımın(55) çekişmelerinden beni kurtarıp beni milletlere(56) başkan olmak için korudun. Bilmediğim(57) kavim bana kulluk etti. 45*Yabancılar önümde boyun(58) büktüler; kulakları işittiği gibi bana itaat ettiler. 46*Yabancılar güçsüzleşti ve gizlendikleri(59) yerde titrediler. 47*Rab yücedir ve kayam kutlu(mübarek) olsun. Kurtarışımın(60) kayası olan Allah yücelerden yüce olsun. 48*Benim(61) için intikam alan ve milletleri(62) bana övgü kılan Allah’tır. 49*Beni düşmanlarımdan kurtardın ve bana karşı ayaklananlar üzerine beni yükselttin; kötü(63) adamdan beni kurtardın. 50*Bu yüzden ya Rab milletler(64) arasında sana hamd edecek ve senin adına ezgiler sunacağım (Mezmur okuyacağım). 51*Kralına(65) büyük kurtuluş veren, mesihi(66) olan Davut’a ve soyuna(67) sonsuza dek lütfeden “O”dur.
(1)18.Mez.,34/19, (2)Çık.15/1, Hak.5/1, (3)Tes.32/4, Mez.18/2ve diğ., 31/3, 71/3, 91/2, 144/2, (4)lbr.2/13, (5)Tek. 15/1, (6)Luk.1/71, (7)Sül. Mes.18/10, (8)Mez.9/9, 14/6, 59/16, 71/7, Yerm.16/19, (9)Mez.116/3, (10)Mez. 116/4, 120/1, Yuns.2/2, (11)Çık.3/7, Mez.34/6, 15ve17, (12)Hak.5/4, Mez.77/18, 97/4, (13)Eyp.26/11,(14)Mez.97/3, Habk. 3/5, lbr.12/29, (15)Mez.144/5, lş.64/1, (16)Çık.20/21, l.Krl.8/12, Mez. 97/2, (17)Mez.104/3, (18)10.Ayet, Mez. 97/2, (19)9.Ayet, (20)Hak.5/20, l.Sam.2/10, 7/10, Mez.29/3, lş.30/30, (21)Tes.32/23, Mez. 7/13, 77/17, 144/6, Habk.3/11, (22)Çık.15/8, Mez.106/9, Nah.1/4, Mat.8/26, (22)Mez.74/1, (*)Veya: Gazabının soluğunun darbesinden, (22)Mez. 144/7, (25)1.Ayet, (26)Mez.31/8, 118/5, (27)B.15/26, Mez.22/8, (28)25.Ayet, l.Sam.26/23, ll.Krl.8/32, Mez.7/8, (29)Mez.24/4, (30)Tek. 18/19, Mez.119/3, 128/1, Sül.Mes.8/32, (31)Tes.7/32, Mez.119/30ve102, (32)Tek. 6/9, 17/1, Eyp.1/1, (33) 2 1 .Ayet, (34) Mat.5/7, (35) Lev.26/23,24,27ve2 8, (36)Mez. 18/26,(37)Çık. 3/7ve8, Mez. 72/12ve13, (38)Eyp.40/11 ve12, İş.2/11,12ve17, 5/15, Dan.4/37, (39)Eyp. 29/3, Mez.27/1, (40)Tes.32/4,Dan. 4/37, Vah. 15/3,(41)Mez. 12/6,119/140, Sül.Mes.30/5,(42)l.Sam.2/2, İş.45/5ve6, (43)Çık.15/2, Mez.27/1, 28/7ve8,31/4,lş. 12/2,(44)lbr. 13/21 ,Tes. 18/13, Eyp.22/3,Mez. 101/2ve6,119/1, (45)B.2/18,Habk.3/19,(46) Tes.32/13, lş.33/16,58/14, (47)Mez.144/1,(+)Veya:Kırarlar, (48)Sül.Mes. 4/12,(49)Malk.4/3,(50)Mez. 18/32ve39, (51)Mez.44/5, (52)Eyp. 27/9, Sül.Mes. 1/28, lş.1/15, Mik. 3/4, (53)ll.Krl.13/7, Mez.35/5, Dan.2/35, (54)lş.10/6, Mik.7/10, Zek.10/5, (55)B.3/1, 5/1, 19/9ve14, 20/1,2ve22, (56)Tes.28/13, B.8/1-14, Mez.2/8, (57)lş.55/5, (58)Tes.33/29, Mez.66/3, 81/15, (59)Mik.7/17, (60)Mez.89/26, (61)l.Sam.25/39, B.18/19ve31, (62)Mez.144/2, (63)Mez.140/1, (64)Rom.15/9, (65)Mez.144/10, (66)Mez.89/20, (67)B.7/12ve13, Mez.89/29.

23.Bölüm: 1)Davut'un Allah'a olan sarsılmaz güveni, 6)Kötülerin yok edileceği, 8)Davut'un yiğitlerinin adları.
1*Davut’un son sözleri bunlardır. Yesse(İşay) oğlu Davut diyor ki: Yüceltilen(1) adam Yakup’un(2) Allah’ının mesihi ve İsrail’in şirin mezmur şairi diyor ki: 2*Benim(3) aracılığım ile Rabbin Ruhu söyledi; “O”nun sözleri de dilim üzerindedir. 3*İsrail’in Allah’ı dedi ve Îsrail’in(4) kayası bana söyledi ki: ‘lnsanlara(5) egemen olan adaletle davransın; Allah(6) korkusuyla egemenlik sürsün’ 4*Güneş doğunca sabah(7) aydınlığı gibi; bulutsuz sabah gibi olacak. Yağmurdan sonra yerde filiz bitiren tan yeri gibi ağaracak. 5*Benim evim Allah’ın gözünde böyle değilse; yine(8) de benimle her konuda hazır ve korunmuş olan sözü sonsuz antlaşma yaptı. Bu da tüm kurtuluşum ve tüm sevincimdir ve onu filizlendirmeyecek midir? 6*Ama tüm yaramazlar atılmış diken gibidirler. Çünkü el ile tutulamazlar. 7*Ama onlara dokunacak olan adam demirle ve mızrak sapıyla silahlanmalıdır. Bulundukları yerde büsbütün ateşte yakılacaklardır. 8*Davut’un yiğitlerinin adları bunlardır: Tahkemonlu Yoşebbaşşebet; yani Esnî Adino askerlerin başkanı(*) olup sekizyüz(9) kişi üzerine giderek, onları bir saldırıyla yok etti. 9*Ondan sonra Ahohî(10) Doday’ın oğlu Eleazar geliyor. Davut ile olan üç yiğitlerden biriydi ki, bunlar İsrailliler çekildikleri halde cenk için orada toplanan Filistinlileri aşağıladıkları sırada; 10*Bu kalktı ve eli yorulup kılıca yapışıncaya dek Filistinlileri vurdu. O günde Rab büyük bir kurtuluş verdi ve kavim ancak onun ardınca yağmaya döndü. 11*Bundan sonra Harar’lı(11) Ager’in oğlu Şamma vardır. Filistinlileri(12) bir bölük olduklarında orada mercimek ile dolu olan bir tarla vardı. Halk da Filistinliler’in önünden kaçmışken; 12*Bu kişi tarlanın ortasında durarak onu korudu ve Filistinlileri vurdu. Rabb da büyük bir kurtuluş lütfetti. 13*Otuz(13) başkandan üçü inip ürün zamanı Adullam(14) mağarasında Davut’un yanına geldiler; ve Filistinliler’in bir bölüğü Refaim(15) vadisinde konaklamışlardı. 14*Davut da o anda kalede(16) bulunuyor ve Filistinliler’in başkanları da Beytlehem’de idi. 15*Davut özlem duyarak: - Beytlehem’in kapısında olan kuyudan bana kim su içirecek? Dedi. 16*O zaman bu üç kahraman Filistinliler’in ordusunu yarıp geçtiler; ve Beytlehem’in kapısında olan kuyudan su çektiler. Bu suyu alıp Davut’a getirdiler; ama Davut suyu içmedi ve Rab için yere döktü(+). 17*Ve: - Ya Rab! Sakın ben bunu yapmış olmayım; canlarını eline alıp giden bu adamların kanını(17) mı içmiş olayım, diyerek ondan içmek istemedi. İşte bu işleri yapan o üç kahramandır. 18*Yoab’ın kardeşi Seruya’nın oğlu Abişay(18) üçlerin başkanıydı. Bu da mızrağını üçyüz kişi üzerine sallayıp onları öldürdü, üçler arasında şan kazandı. 19*Ve bu üçlerin en saygın kişisi seçilerek onlara başkan oldu; ama önceki üçlerin konumuna erişemedi. 20*Büyük işler yapan Kabseel’li(19) yiğit bir adamın oğlu; Yehoyada’nın oğlu Benaya Moab’ın(20) iki zorbasını vurdu. Ve kar vaktinde çukur içine inerek aslanı öldürdü! 21*Hem de güzel(21) görünüşlü bir Mısırlı’yı katletti. Mısırlı’nın elinde bir mızrak varken; o bir değnekle onun yanına inerek Mısırlı’- nın elinden mızrağı kaptığı gibi kendi mızrağıyla onu öldürdü. 22*Tüm bu şeyleri Yehoyada’nın oğlu Benaya yaptı ve üç yiğitler arasında şan kazandı. 23*Otuzlardan daha gözdeydi; ama önceki üçlerin konumuna erişemedi ve Davut onu baş(22) komutan atadı. 24*Yoab’ın kardeşi Asahel(23) otuzlardan idi; bunlar da Beytlehem’li Dodo’nun oğlu Elhanan, 25*Harod’lu(24) Şamma, Harod’lu Elika, 26*Paltî Hales, Tekoa’lı İkkeş’in oğlu İra, 27*A- natot’lu Abiezer, Huşa’lı Mebunnay, 28*Ahohî Salmon, Netofa’lı Maharay, 29*Netofa’lı Baa- na’nın oğlu Heleb, 30*Piraton’lu Benaya, Gaaş(25) derelerinden(26) Hidday, 31*Arba’lı Abi Albon, Barhumlu Azmavet, 32*Şaalbon’lu Elyahba, Yaşen oğullan, Yonatan, 33*Harar’lı Şamma, Arar’lı Şarar’ın oğlu Ahiam, 34*Ahasbay’ın oğlu Elifelet, Maakalı’nın oğlu, Gilo’lu Ahitofel’in oğlu Eliam, 35*Karmel’li Hesro, Arba’lı Paaray, 36*Soba’lı Natan’ın oğlu İgal, Gad’lı Bani, 37*Ammon’lu Selek, Beerot’lu Naharay, Seruya’nın oğlu ve Yoab’ın silah taşıyıcısı; 38*İtri’li İra(27) İtri’li Gareb, 39*İle Hititli(28) Uriya olup tümü otuz yedi kişiydi.

(1)B.7/8,9,Mez.78/70ve71,89/27,(2)l.Sam.16/12ve13, Mez.89/20,(3)ll.Petr.1/21,(4)Tes.32/4ve31,B.22/2ve32,(5)Mez. 110/2, (6)Çık. 18/21,ll.Trh.19/7ve9,(7)Hak.5/3 1, Mez.89/36,Sül.Mes.4/18,Hoş.6/5, Bak. Mez.110/3, (8)B.7/15,16, Mez.89/29, İş.55/3, (*)Yani: Üçlerin başı, (9)Bak l.Trh.11/11, 27/2,(10)l.Trh.11/12,27/4, (11)l.Trh. 11/27, (12)Bak l.Trh.11/13 ve14,(13)l.Trh.11/15,(14)l.Sam.22/1, (15)B.5/18, (16)l.Sam. 22/4ve5,(17)Lev. 17/10, (18)l.Trh.11/20,(19) Yeş.15/21, (20)Çık.15/15, l.Trh.11/22, (21)l.Trh.11/23, (22)l.Sam.22/14, B.8/18, 20/23, (23)B. 2/18, (24)Bak l.Trh.11/27, (25)Hak.2/9, (26)Tes.1/24, (27)B.20/26, (28)B.11/3ve6, (+): l.Trh.11/18.

24.Bölüm: 1)Davut'un İsrailoğullarını sayması, 5)Yoab'ın buna onay göstermeyerek savaşçıların sayısını bulup göstermesi, 10)Davut'un tövbesi ve teklif edilen üç beladan vebayı kabullenmesi, 15)Yetmiş bin kişinin ölümünden sonra Davut'un yakarışıyla Oruşalim'in kurtulması, (18)Davut'un Aravna'nın harmanını satın alarak kurbanlar sunması.
1*Ve yine İsraile(1) Rabbin öfkesi alevlenip: ‘Git İsrail(2) ve Yahuda’yı say’ diyerek Davut’u(3) onlara karşı kışkırttı. 2*Kral kendi yanında olan komutan Yoab’a: - Şimdi İsrailin tüm oymakları içinde Dan’dan(4) ve Beerşeba’dan dolanıp bence halkın(5) sayısı bilinsin diye sayım yapınız, dedi. 3*Yoab da krala: - Allah’ın Rab halkı sayısından yüz kat daha arttırsın ve efendim kralın günleri görsün; ama efendim kral neden bu şeyden hoşlanıyor? Dedi. 4*Kralın sözleri ise Yoab ile askerlerin komutanlarına şiddetli olduğundan; Yoab ile askerlerin komutanları İsrail halkını saymak için kralın önünden çekildiler. 5*Erden’den geçerek Gad deresinin ortasında olan kentin sağında Aroer’de(6) konakladılar. 6*Sonra Yazer’e(7) Gilead’a ve Tahtim Hodşi yöresine gelip Danyaan’a ve Sayda(8) yakınlarına geldiler. 7*Sur kalesine Hivîler ile Kenanlılar’ın bütün kentlerine geldiler; ve sonra Yahuda’nın güneyindeki Beer Şeba’ya çıktılar. 8*Tüm ülkeyi dolaşıp dokuz ay, yirmi gün sonra Oruşalim’e (Kudüs) geldiler. 9*Yoab da halkın nüfus defterini krala verdi. İsrailin(9) sekiz yüz bin kılıç taşıyan güçlü kişileri ve Yahudîler de beş yüz bin adam idi. 10*Ama halkı(10) saydıktan sonra Davut pişman oldu ve Davut Rabb’e: - Bunu yapmakla büyük(11) günah ettim(Suçluyum) ve şimdi ya Rab lütfen kulunun günahlarını bağışla. Çünkü çok akılsız(12) davrandım, dedi. 11*Ve Davut sabahleyin kalktığında Rabb’in sözleri Davut’- un yanında bulunan bilene(13); yani Gad(14) peygambere şöyle geldi: 12*- Git Davut’a söyle ki; Rab böyle buyuruyor: - Ben sana üç seçenek sunuyorum. Onlardan birini seç ki, yerine getireyim; dedi. 13*Ve Gad Davut’a gelerek ona şöyle bildirdi: - Senin(15) ülkende yedi yıl kıtlık mı olsun, yoksa sen düşmanlarının önünden üç ay boyunca kaçarken onlar seni kovalasınlar mı veya ülkende üç gün veba mı olsun? Şimdi düşün ve bak; beni gönderene ne yanıt vereyim? Dedi. 14*Davut da Gad’a: - Ben çok sıkılıyorum. Şimdi Rabbin eline bırakalım; çünkü “O”nun(16) rahmetleri çoktur ve insan(17) eline düşmeyelim, dedi. 15*O zaman Rab sabahtan(18) belirtilen zamana kadar İsraile veba (Taun) göndererek Dan’dan, Beer Şeba’dan ve halktan yetmiş bin kişi öldürdü. 16*Melek(19) Oruşalim’e (Kudüs’e) onu vurmak için elini uzattığında; Rab(20) bu belalardan ötürü onlara acıdı ve halkı öldüren meleğe: ‘Artık yeter; elini geri çek!’ Dedi. Rabbin meleği de Yebusî(21) Aravna’nın harmanı yanındaydı. 17*Davut halkı vuran meleği gördüğünde Rabbe şöyle söyledi: - İşte! Hata(22) ve günah işleyen benim; ama bu koyunlar ne yaptılar? Lütfen Allah bana ve babamın evine karşı olsun, dedi. 18*Ve o gün Gad Davut’a gelip ona: - Git(23) Yebusî Aravna’nın harman yerinde Rab için bir sunak (mezbah) yap, dedi. 19*Davut da Gad’ın sözlerine göre Rabbin buyruğu gereği yukarı çıktı. 20* Aravna ileri baktığında kral ile adamlarının kendine doğru geldiğini görünce; Aravna gidip yere kapandı ve krala boyun eğdi. 21*Aravna: - Efendim kral niçin kendi kulunun yanına geliyor? Diye sordu. Davut(24) da: - Halkın üstünden bu(25) vebanın kalkması için Rabbe mezbah bina etmek üzere bu harmanı senden satın almaya geldim; dedi. 22*O zaman Davut’a: - Efendim kral gözüne neyi seçtiyse onu alıp kurban etsin. İşte(26) yakılacak kurbanlar için öküzler ve odun yerine harman araç gereçleri ve öküz takımları var, dedi. 23*Aravna tüm bunları kral gibi krala verdi ve Aravna krala: - Allah’ın Rab senden(27) razı olsun, dedi. 24*Ama kral Aravna’ya: - Hayır! Ancak onu değerine karşılık senden satın alacağım; çünkü Allahım Rabbe bedava aldığım kurbanları yakmam, dedi ve Davut(28) harman yeriyle öküzleri elli şekel gümüşe satın aldı. 25*Sonra Davut orada Rab için bir Sunak (mezbah) yaptı; yakmalık kurbanlarla esenlik sunuları sundu ve Rab(29) ülkede olan yakarışları kabul ederek veba(30) İsrail üzerinden kovuldu.

(1)B.21/1,(2)l.Trh.27/23ve24, (3)Bak l.Trh.21/1, Yakb.1/13ve14, (4) Hak.20/1, (5)Yerm.17/5,(6) Tes.2/36,Yeş. 13/9ve16, (7)Say.32/1ve3, (8)Yeş.19/28, Hak.18/28, (9)Bak l.Trh.21/5, (10)l.Sam.24/5, (11)B.12/13, (12)l.Sam. 13/13, (13)l.Sam.9/9, l.Trh.29/29, (14) l.Sam.22/5, (15) Bakl.Trh.21/12, (16)Mez.103/8,14ve 14, 119/106, (17)İş. 47/6, Zek.1/15,Ek.2/22 (18)l.Trh.21/14, 27/24, (19)Çık.12/23, l.Trh.21/15, (20)Tek.6/6, I.Sam.15/16, Yoel 2/13 ve14, (21)l.Trh.21/15, Bak 18.Ayet, I.Trh.3/1, (22)l.Trh.21/17, (23)l.Trh.21/18ve diğ., (24)Bak Tek.23/8ve16, (25)Say. 16/48ve50, (26)l.Krl.19/21, (27)Hez. 20/40ve41, (28)Bak l.Trh.21/24ve25, (29)B.21/14, (30)21.Ayet.

   
 
alt_banner