ust_banner

sol_blok

ANA SAYFA
 
KURAN-I KERİM

HADİSLER
İNCELEME - ARAŞTIRMA
GÜNDEM YAZILAR
BAŞKA HAKİKATLER
MİFTAHU'L-CENNEH
(Cennetin Anahtarı)
<< Tamamını Oku >>
 
EKÜMENİK KUTSAL KİTAP
<< Tamamını Oku >>

Apokrif Kitaplar

Kitab-ı Mukaddes
 
Linkler
İletişim

"(Resûlüm) de ki:
Ey Ehl-i Kitap!
(Yahudi ve Hıristiyanlar!) Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz: Allah'tan başkasına tapmayalım; O'na hiçbir şeyi eş tutmayalım ve Allah'ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilahlaştırmasın. Eğer onlar, yine yüz çevirirlerse, işte o zaman; 'Şahit olunuz ki, biz Müslümanlarız' deyiniz." (Âl-i İmran S., 64)

H A K İ M L E R
1.Bölüm: 1)Yahuda ile Şimeon'un anlaşarak yaptıkları; 4)Ve Adonî - Bezek'e yaptıkları şey, 8)Oruşalim'in (Yeruşalim) alınması, 11 )Otniel'in Kaleb'in kızı Aksa ile evlenmesi, 16)Kenîler'in Yahuda oğulları ile yaşamaları, 17)Hormo, Gaza, Aşkelon ve Ekron'un al ınması, 31)Yebusîler'in Bünyamin oğull arı ile yaşaması, 22)Yusuf oğullarının El evini almaları, 29)Kenanlılar'ın Zebulun oğulları ile; 31)Aşer oğulI arı ile; 33)Naftali oğulları ile; 34)Ve Amorîler'in Dan oğulları ile yaşamaları.
1*Yeşu’nun ölümünden sonra İsrail oğulları Rabbe(1) şöyle sordular: ‘Kenanlılar’a karşı onlarla savaşmaya içimizden kim çıksın?’ 2*Rab da: ‘Yahoda(2) çıksın. İşte ülkeyi onun eline bıraktım, dedi. 3*Yahuda kardeşi Şimeon’a: - Payıma düşen parça için benimle beraber çık ve Kenanlılar ile savaşalım. Ben(3) de seninle beraber senin payına girerim, dediğinde; Şimeon onunla birlikte gitti. 4*Yahuda gittiğinde Rab, Kenanlılar’ı ve Perizzîler’i onların eline teslim etti. Şöyle ki, Bezek’te(4) onlardan on bin adam vurdular. 5*Bezek’te Adonî Bezek’i bulup onunla savaşarak Kenanlılar’ ı ve Perizzîler’i vurdular. 6*Adonî Bezek kaçtığında onu takip ederek yakaladılar; ellerinin ve ayaklarının baş parmaklarını kestiler. 7*Edonî Bezek: - Ellerimin ve ayaklarımın baş parmakları kesildi; yetmiş kral soframın altında kırıntı topluyorlardı. Benim(5) yaptığıma karşılık Allah da bana yaptı, dedi. Onu Oruşalim’e götürdüler ve o da orada öldü. 8*Yahuda oğulları(6) Oruşalim ile savaşıp onu aldılar ve onu kılıçtan geçirip kenti ateşe verdiler. 9*Sonra(7) Yahuda oğulları dağda(Şefe- la’da) güneyde ve ovada yaşayan Kenanlılar ile savaşmaya indiler. 10*Yahuda Hebron’da yaşayan Kenanlılar’a karşı yürüdü [Hebron’un adı önceden Kiryat(8)Arba idi.] ve Şeşey, Ahiman ve Talma’yı düşürdüler. 11*Oradan(9) Debir halkına karşı gitti; Debir’in adı da önceden Kiryat-Sefer idi. 12*Kalep(10) ‘Kiryat-Sefer’i her kim vurur alırsa; kızım Aksa’yı ona eşi olarak vereceğim’, dedi. 13*Ve Kalep’in(11) küçük kardeşi Kenaz’ın oğlu Otniel onu aldı. O da kızı Aksa’yı ona eşi olmak için verdi. 14*Kızcağız(12) onun evine gitmek üzere iken babasından bir tarla isteyerek Otniel’i sıkıştırdı ve eşekten indiğinde Kalep ona sordu: - Sana ne oldu? 15*Kızı da onu şöyle(13) yanıtladı: - Bana bereket ver; çünkü bana kurak(+) bir yer verdin ve bana su pınarları da ver dedi. Kalep de ona yukarıdaki pınarlar ile aşağıdaki pınarları verdi. 16*Musa’nın(14) kayınbabası Kenni’nin oğulları Yahuda oğulları ile beraber hurmalık(15) kentinden Arad’ın(16) güneyinde olan Yahuda çölüne çıktılar ve gidip(17) halkın içinde oturdular. 17*Ve Yahuda(18) kardeşi Şimeon ile gidip Sefat’ta yaşayan Kenanlılar’a saldırdı ve kenti tümüyle yıkarak ona(19) Horma(§) adını verdiler. 18*Sonra Yahuda Gaza’yı(20) çevresiyle, Aşkalon’u çevresiyle ve Akron’u da çevresiyle birlikte ele geçirdi. 19*Rab(21) Yahoda ile idi. O dağlık yöreyi ele geçirmiş; ama ovada oturanları atamamıştı. Çünkü onların demir(22) arabaları vardı. 20*Musa’nın(23) dediği gibi Hebron’u Kaleb’e verdiler. O da oradan Anak’un üç oğlunu kovdu. 21*Bünyamin(24) oğulları Oruşalim’de yaşayan Yebusîler’i kovamadı ve Yebusîler tâ; bugüne kadar Bünyamin oğulları ile beraber Oruşalim’de oturdular. 22* Rab onlarla olmuş(25) Yusuf evi El evi(26) üzerine kolayca yürümüştü. 23*Yusuf evi de El evine çıktı. Bu kentin adı önceden Lûz idi(27). 24*Gözcüler kentten çıkan bir adam gördüler ve ona dediler ki: -Lütfen bize kente nereden girileceğini göster; biz de sana(28) acıyacağız. 25*O da onlara kente nereden girilebileceğini gösterdi ve kenti kılıçtan geçirdiler; ama o kişiyi tüm akrabaları ile serbest bıraktılar. 26*O adam Hititler ülkesine gidip bir kent kurdu ve ona Luz adını verdi. Bugüne kadar adı budur. 27*Manessa Şean evi ile kasabalarının halkını(29) Taagan ile kasabalarının halkını, Dor ile kasabalarının halkını, İbleam ile kasabalarının halkını ve Megiddo ile kasabalarının halkını kovmadı; Kenanlılarla inatlaşarak o ülkede oturdular. 28*İsrail güç bulduğunda Kenanlıları bütünüyle kovmadı ve onları haraca bağladı. 29*Efraim(30) de Gezer’de oturan Kenanlılar’ı kovmadı; ama Kenanlılar onların arasında Gezer’de oturdular. 30*Zebulun Kitron halkını ve Nahalol(31) halkını kovmadı; Kenanlılar da onların arasında yaşayıp haraca bağlandılar. 31*Aşer(32) Akko halkı ile Sayda, Ahlab, Akzib, Helba, Afik ve Rehob halkını kovmadı. 32*Ama Aşerliler(33) o ülkenin halkı olan Kenanlılar arasında oturdular. Çünkü onları kovmadılar. 33*Naftali(34) Şemeş evi halkını ve Anat Evi halkını kovmadı. Ama o ülkenin(35) halkı olan Kenanlılar arasında oturdular ve Şemeş Evi ile Anat evi halkı ona haraç(36) verdi. 34*Amorîler Dan(37) oğullarını dağda kapattılar; çünkü onları ovaya inmeye bırakmadılar! 35*Ve Amorîler inatlaşarak Heres dağında, Ayyalon’da(38) ve Şaalbimde oturdular; ama Yusuf oğullarının eli güçlendiğinde onlar haraç veren kişiler oldular. 36*Amorîler’in sının Akrabbim(39) yokuşundan Selâ’dan yukarıya doğru idi.

(1)Say.27/21, B.20/18, (2)Tek.49/8, (3)17.Ayet, (4)l.Sam.n/8, (5)Lev.24/19,l.Sam.15/33,Yakb.2/13,(6)Yeş.15/63, (7)Yeş.10/36, 11/21, 15/13,(8)Yeş.14/15,15/13,14, (9)Yeş.15/15,(10) Yeş.15/16 ve17, (11)B.3/9, (12)Yeş.15/18 ve 19, (13)Tek.33/11, (+)İbranice: Güney yeri, (14)B.4/11ve 17, l.Sam. 15/6, l.Trh.2/55, Yerm.35/2, (15)Tes.34/3, (16)Say.21/1, (17)Say.10/32,(18)3.Ayet, (19)Say. 21/3,Yeş.19/4, (§)Yani: Lanet olan, (20)Yeş.11/22, (21)2.Ayet, ll.Krl. 18/7, (22)Yeş. 17/16ve18,(23)Say. 14/24, Tes.1/36,Yeş.14/9ve13,15/13ve14, (24) Bak.Yeş.15/6, 18/28, (25)19.Ayet,(26)Yeş.2/1,7/2,B.18/2,(27)Tek.28/19, (28)Yeş.2/12ve14,(29)Yeş.17/11-13,(30)Yeş.16/10,l.Krl.9/16, (31)Yeş.19/15,(32)Yeş.19/24-30,(33) Mez.106/34ve35, (34)Yeş. 19/38, (35)32.Ayet,(36)30.Ayet,(37)Tek.30/5,6, Bak.ll.Ez.13/46, (38)Yeş. 19/42, (39)Say.34/4veYeş.15/3.

2.Bölüm: 1)Bokim'de bir meleğin halkı azarlaması, 6)Yeşu'nun ölümünden sonra kavmin kötülüğü, 14)Allah'ın onlara olan gazabı; 16)İnayeti, 20)Ve İsrailin sınanması için Kenanlılar.
1*Rabbin meleği Gilgal’den Bokim’e(1) çıkıp dedi ki: - Sizi Mısır’dan çıkardım ve sizi atalarınıza yemin ettiğim ülkeye götürdüm ve dedim ki(2) sizinle olan "Andımı sonsuzlarca bozmam " 2*Siz de bu(3) ülkenin halkıyla antlaşmayın ve sunaklarını(4) yıkın. Ama(5) siz sözümü dinlemediniz; bunu niçin yaptınız? 3*Yine dedim ki: Onları önünüzden atmayacağım; ama onlar size(6) düşman ve ilâhları(7) size tuzak(8) olacaktır. 4*Ve Rabbin Meleği tüm İsraile bu sözleri söylediği gibi halk yüksek sesle ağladı. 5*O yere Bokim adını(*) verdiler ve orada kurban sundular. 6*Yeşu(9) halkı serbest bıraktığında İsrail oğullarının herbiri ülkeyi mülk edinmek için kendi mirasına gitti. 7*Kavim(10) Yeşu’nun tüm günlerinde, Yeşu’dan sonra sağ kalan ve Rabbin İsrail için yaptığı büyük işlerin tümünü görmüş olan yaşlıların bütün günlerinde Rabbe ibadet etti. 8*Ve Rabbin(11) kulu Nun oğlu Yeşu yüz on yaşındayken öldü. 9*Onu kendi(12) mirasının sınırları içinde Gaaş dağının kuzeyindeki Efraim dağında olan Timnat Heres’te gömdüler. 10*O asrın adamlarının tümü de atalarına katıldılar ve onlardan sonra Rabbi(13) ve İsrail için yaptığı işi bilmeyen başka bir soy ortaya çıktı. 11*İsrail oğulları Rabbin önünde kötü olanı yapıp Baallar’a(+) tapındılar. 12*Onları Mısır ülkesinden çıkarmış olan kendi atalarının Allah’ı Rabbi bırakarak(14) çevrelerindeki milletlerin ilâhlarından olan başka(15) ilâhlara uydular ve onlara(16) secde kılarak Rabbi öfkelendirdiler. 13*Rabbi bırakarak Baal’a(17) ve Astartiler’e tapındılar. 14*Böylece(18) Rabb İsraile karşı öfkelenerek onları(19) yağmacıların eline bıraktı; onları soydular ve onları(20) çevrelerindeki düşmanlarının ellerine verdi. Artık düşmanlarının önünde dayanmaya(21) güçleri yoktu. 15*Her nereye git- tilerse Rabb’in buyurduğu ve Rabb’in onlara(22) yemin ettiği gibi; Rabbin eli bela için onlar üzerine olup şiddetli sıkıntılara uğradılar. 16*Ve Rab(23) hakimler (yargıçları) çıkardı. Onlar da onları yağmacıların ellerinden kurtardılar. 17*Ama yargıçlar beni de dinlemeyip başka(24) ilâhlara uyarak zina(§) ettiler ve onlara secde kıldılar. Atalarının Rabbinin buyruğunda yürüdükleri yoldan çabuk saptılar, onlar gibi yapmadılar. 18*Ve Rab onlara yargıçları çıkardığında; Rab(25) yargıç ile olup onları hakimin tüm günlerinde düşmanlarının ellerinden kurtarıyordu. Çünkü sıkıntı ve kötülük verenlerin yüzünden olan acılardan ötürü; Rab(26) onlara acıyordu. 19*Yargıç’ın(27) ölümünden sonra onlar dönüp başka ilâhlara uyarak, onlara tapınıp secde etmeleriyle atalarından daha çok kötülük yapmışlardı ve böylece bu tutumlarından ve eğri yollarından vazgeçmiyorlardı. 20*Bundan ötürü Rabbin(28) öfkesi İsraile karşı alevlenerek: ‘Bu millet atalarına buyurduğum Antlaşmaya karşı gelip(29) sözümü dinlemedikleri için; 21*Ben(30) de Yeşu’nun ölümünden sonra bıraktığı milletlerden hiçbirini artık onların önünden atmayacağım. 22*Tâ ki; Rabbin yollarında yürümek için ve atalarının onu tuttukları gibi tutup tutmayacakları için; onlar(31) vasıtasıyla İsraili(32) sınayayım, dedi.’ 23*Bundan dolayı Rab bu milletleri çabucak uzaklaştırmadı ve onları Yeşu’nun eline vermeden bıraktı.
(1)5.Ayet, (2)Tek.17/7, (3)Tes.7/2, (4)Tes.12/3, (5)20.Ayet, Mez.106/34, (6)Yeş.23/17, (7)B.3/6, (8)Çık.23/33, 34/12, Tes. 7/16, Mez. 106/36, (*)Yani ağlayanlar, (9)Yeş.22/6, 24/28, (10)Yeş.24/31, (11)Yeş.24/29, (12)Yeş. 24/30, (13)Çık.5/2, l.Sam.2/12, l.Trh.28/9, Yerm. 9/3, 22/16, Galt.4/8, ll.Sel.1/8, Tit. 1/16, (14)Tes.31/16, (15)Tes .6/14, (16)Çık.20/5, (17)B.3/7, 10/6, Mez.106/36, (18)B.3/8, Mez.106/40-42, (19)ll.Krl.17/20, (20)B.3/8, 4/2, Mez. 44/12, İş.50/1, (21)Lev.26/37, Yeş.7/12ve13, (22)Lev26,Tes.28, (23)B.3/9,10ve15, l.Sam.12/11, Res.İşl.13/20, (24)Çık.34/15ve16, Lev.17/7, (25)Yeş.1/5, (26)Bak.Tek.6/6, Tes.32/36, Mez.106/44ve45, (27)B.3/12, 4/1, 8/33, (28)14.Ayet, (29)Yeş.23/16, (30)Yeş.23/13, (31)B.3/1ve4, (32)Tes.8/2ve16, 13/3, (+): Kenanlılar’ın Bereket Tanrısı, (§)Buradaki anlamı cinsel vefasızlık değil; putlara tapınmak da Allah’a göre bir zinadır.

3.Bölüm: 1)İsraili denemek için olan milletler, 6)OnIarla anlaşan İsrailin putperestliğe düşmesi, 8)Otniel'in eliyle Kuşan Rişateyim'in elinden; 12)Ehud'un eliyle Eglon'un elinden; 31)Ve Şamgar'ın eliyle Filistinliler'den kurtulmaları.
1*Kenan savaşlarının hiçbirini bilmeyen İsrailliler’in tümünü onlarla denemek için; 2*Yani; önceden savaş bilmeyen İsrail soylarının savaşmayı öğrenip bilmeleri için, Rabbin(1) bıraktığı milletler bunlardır. 3*Filistinliler’in(2) beş beyleri, tüm Kenanlılar, Saydalılar ve Baal Hermon dağından Hamat’a girene kadar Lübnan dağında yaşayan Hivîler. 4*Bunlar Musa tarafından atalarına buyurduğu Rabbin buyruklarına uyup uymayacaklarını bilmek üzere İsrailoğuüarmı(3) onlarla sınamak için kaldılar. 5*İsrail oğulları(4) da Kenanlılar, Hittitler, Amorîler, Perizzîler, Hivîler ve Yebusîler arasında yaşadılar. 6*Ve onların(5) kızlarını kendilerine eş olarak seçip; kendi kızlarını da onların oğullarına vererek ilâhlarına tapındılar. 7*İsrailoğulları(6) Rabbin gözünde kötü olanı yaparak kendilerinin Allah’ı Rabbi unutup Baallara ve Aşer Putlarına tapındılar. 8*Ve Rabbin gazabı İsraile karşı alevlenip onları Aram(9) nehrinin (Mezopotamya’nın) kralı Kuşan Rişateyim’in eline verdi(10) ve İsrailoğulları Kuşan Rişateyim’de sekiz yıl köle oldular. 9*Sonra İsrail oğullarının Rabbi(11) çağırması üzerine Rab(12) İsrail oğulları için bir kurtarıcı; yani Kaleb’in küçük kardeşi Kenaz’ın oğlu Otniel’i(13) çıkardı ve o da onları kurtardı. 10*Rabbin ruhu(14) onun üstüne gelerek İsraili yönetti; savaşa çıktığında Rab Aram Nehrinin (Mezopotamya) kralı Kuşan Rişatayim’i onun eline verdi ve onun eli Kuşan Rişatayim’e galip geldi. 11*Ülke kırk yıl boyunca huzur içinde oldu ve Kenaz’ın oğlu Otniel öldü. 12*İsrail oğulları(15) yine Rabb’in gözünde kötü olanı yaptı; Rabbe göre kötü olanı yaptıkları için Rab(16) Moab kralı Eglon’u İsraile karşı güçlendirdi. 13*O da Ammon oğulları ile Amalekîleri(17) yanına topladı ve gidip İsrail’i vurarak hurmalık(18) kentini ele geçirdi. 14*İsrail oğulları Moab kralı Eglon’a on sekiz yıl köle(19) oldular. 15*Ve İsrail oğullarının Rabbe yakarması(20) üzerine Rab onlara kurtarıcı olmak üzere Bünyaminî Gero’nun oğlu Ehod’u çıkardı [Bu da solak(21) idi] ve İsrailoğulları onun eliyle Moab kralı Eglon’a hediye gönderdiler. 16*Ehud kendine uzunluğu bir arşın kadar iki ağızlı bir hançer yapıp onu giysisi altında sağ kalçası üstüne bağladı. 17*Hediyeyi Moab kralı Eglon’a sundu. Eglon çok şişman biriydi. 18*Hediyeyi verdikten sonra hediyeyi taşıyan adamlara gönderdi. 19*Ama kendisi Gilgal(22) yanında olan kesme kayalardan döndüğünde: - Ey kral sana gizlice söyleyecek bir sözüm var, dedi. O da: - Sus! Dedikten sonra yanında duranların tümü dışarıya çıktı. 20*Ehud da ona yaklaştı; kral da kendine ait yazlık(23) köşkünde oturuyordu ve Ehud: - Sana Allah tarafından bir sözüm var, dediğinde Eglon kürsüsünden kalktı. 21*Ve Ehud sol elini uzatıp hançeri sağ kalçası üzerinden çekerek onun karnına sapladı. 22*Namludan sonra kabza da girdiğinden yağ hançeri kapladı; şöyle ki hançeri karnından çıkaramadı ve pisliği çıktı. 23*Ehud sofaya çıktı ve arkasından köşkün kapısını üzerine kapayıp kilitledi. 24*O da çıkınca hizmetçileri gelip baktılar. Oranın kapısı kilitli olduğundan, onlar onun yazlık köşkün ayak(24) yoluna(+) gittiğini düşündüler. 25*Ve onlar utanıncaya dek beklediler; ama bir türlü köşkün kapısını açmıyordu. Sonunda anahtarı alıp açtılar ve efendilerini yerde ölü buldular. 26*Onlar gecikiyorken Ehud kaçıp kesme kayaları geçti ve Seira’ya kaçıp kurtuldu. 27*Sonunda Efraim(25) dağında boru(26) çaldı; kendisi önlerinde olarak İsrailoğulları da onunla beraber dağdan indiler. 28*O da onlara: - Ardımca gelin; çünkü Rab(27) düşmanlarınız olan Moablılar’ı elinize verdi, dedi ve onun ardınca inip Moab’ın önünden Erden’in geçitlerini(28) tutarak kimseyi geçmeye bırakmadılar. 29*O zaman tümü iri ve güçlü olan Moablılar’dan on bin kişi kadar vurdular ve hiçbiri kurtulamadı. 30*O gün(29) Moab, İsrail’in eli altında alçaldı ve ülke(30) seksen yıl emniyette kaldı. 31*Ondan sonra Anat oğlu Şamgar gelip Filistinliler’den altıyüz kişiyi bir öküz üğendiresi(31) ile vurdu(32) ve o da İsraili(33) kurtardı.
(1)B.2/21,22, (2) Yeş.13/3,(3) B.2/22, (4) Mez.106/35, (5)Çık.34/16, Tes.7/2, (6)B.2/11, (7)B.2/13, (8)Çık.34/13, Tes.16/21, B.6/25, (9)Habk.3/7, (10)B.2/14, (11)15.Ayet, B.4/3, 6/7, 10/10, l.Sam.12/10, Nahm.9/27, Mez.22/5, 106/44, 107/13 ve 19, (12)B.2/16, (13)B.1/13, (14)Say.27/18, B.6/34, 11/29, 13/25,14/6ve19,l.Sam.11/6,ll.Trh.15/1, (15) l.Sam. 12/9,(16)l.Sam.12/9,(17)B.5/14,(18)B.1/16,(19)Tes.28/48, (20)9. Ayet,Mez. 78/34, (21)B.20/16, (22)Yeş. 4/20,(23)Ams.3/15,(24) l.Sam.24/3, (+)lbranice: Ayaklarını örtmüş(Tuvaletini yapıyor!), (25)Yeş. 17/15, B.7/24, 17/1, 19/1, (26)B.5/14, 6/34, I. Sam.13/3, (27)B.7/9ve15, l.Sam.17/47,(28)B.12/5, Yeş.2/7, 29) II. Ayet,(30)B.5/6 ve 8,l.Sam.13/19ve22, (31)Ucu sivri değnek, l.Sam.17/47ve50, (32) B. 2/16, (33)B.4/1, 3ve diğ., 10/7ve17, 11/4, l. Sam.4/1.

4.Bölüm: 1)Debora ile Barak'ın İsrailoğullarını Yabin ile Sisara'dan kurtarmaları, 18)Yael'in Sisara'yı öldürmesi.
1*Ehud öldükten sonra İsrail oğulları(1) yine Rabbin gözünde kötü olanı yaptılar. 2*Rab onları Hatsor’da(2) egemen olan Kenan kralı Yabin’in eline(3) verdi. Onun başkumandanı da milletlerin(4) Haraşot - Goyim kentinde olan Sesira(5) idi. 3*İsrail oğulları Rabbe yalvardı; çünkü onun dokuzyüz demir(6) arabası vardı ve İsrail oğullarını yirmi yıl şiddetle sıkıştırdı(7). 4*O zaman Lappidot’un karısı Debora adındaki peygamber İsraili yönetiyordu. 5*Kadın(8) Efraim dağında Rama ile El evi arasında Debora hurmalığı içinde yaşıyor ve İsrailoğulları da yargılanmak için onun yanına gidiyordu. 6*Bu da Abinoam oğlu Barak’ı(9)
Kedeş Naftali’den(10) çağırıp ona: - İsrail’in Allah’ı Rab kendinle beraber olarak Naftali oğulları ve Zebulun oğullarından on bin asker alıp Tabor dağına çık. 7*Ben de Yabi’nin başkumandanı Sisera ile arabalarını ve askerlerini Kişon(11) vadisinin yanına(12) götürüp eline teslim edeceğim diye buyurmamış mıdır? Dedi. 8*Barak da ona: - Eğer benimle beraber gidersen, giderim ve eğer gitmezsen ben de gitmem, dedi. 9*O da: - Kesinlikle ben de seninle gideceğim; ancak gideceğin yolda senin yoldaşın olmaz. Çünkü; Rab Sisera’yı(13) bir kadının eline verecektir, dedi ve Debora kalkıp Barak ile Kedeş’e gitti. 10*Sonra Barak Zebulun’u(14) ve Naftali’yi Kedeş’e topladığında beraberinde on bin asker(15) vardı ve Debora da onunla beraber gitti. 11*Ve Musa’nın kaynatası olan Hobab(16) oğullarından Keni - Heber(17) Kenîler’den ayrılıp Kedeş(18) yakınlarında Sanannim’deki meşe ağacına dek çadırını kurmuştu. 12*Abinoam oğlu Barak’ın Tabor dağına çıktığını Sesira’ya bildirdiler. 13*Sesira da dokuzyüz demir araba alarak tüm arabaları ve kendinin yanında bulunan halkın tümünü, milletlerin Haroşet kentinden Kişon vadisine topladı. 14*Ve Debora Barak’a: - Kalk! Çünkü Rabbin Sisara’yı senin eline bıraktığı gün budur. Rab(19) senin önünden gitmedi mi? Dedi. Ve Barak beraberindeki on bin adamla Tabor dağından indi. 15*Sonra Rab(20) Sisara’yı tüm arabalarıyla ve tüm adamlarıyla Barak’ın önünde kılıçla bozdu ve Sisera arabadan inip yaya olarak kaçtı. 16*Ve Barak arabaları ve askerleri milletlerin Haroşet kentine dek kovaladı ve Sisera’nın tüm ordusu kılıçtan geçti; biri bile kalmadı. 17*Sisera Kenî-Heber’in eşi Yael’in çadırına yaya kaçtı; çünkü Hatsor kralı Yabin ile Kenî Heber’in evi arasında barışıklık vardı. 18*Yael Sisera’yı karşılamağa çıkıp ona: - Gel efendim; buraya gel korkma, dedi. O da çadırına geldi ve kadın onu bir yorganla örttü. 19*O da: - Lütfen bana biraz su ver de içeyim; çünkü susadım. Demesi üzerine süt(21) tulumundan açıp ona içirdikten sonra onu örttü. 20*Sonra da kadına şöyle söyledi: - Çadırın kapısında dur. Eğer bir kimse gelip sana: ‘Burada kimse var mı? Diye soracak olursa: ‘Yoktur’ de. 21*Heber’in karısı Yael bir çadır kazığı alıp(22) tokmağı da elinde olarak yavaşça yanına geldi ve kazığı onun kulağına sokup yere sapladı. Çünkü çok derin uyuyordu ve böylece öldü. 22*İşte Barak Sesira’yı takip ederken Yael onu karşılamağa çıkıp ona: - Gel aradığın kişiyi sana göstereyim, dedi. O da içeri girdi ve İşte Sesira kulağına kazık saplanmış olarak ölü yatıyordu. 23*Böylece Allah(23) o günde Kenan kralı Yabin’i İsrailoğulları’nın önünde yenilgiye uğrattı. 24*Ve İsrail oğullarının eli Kenan kralı Yabin üzerine tâ Kenan kralı Yabin’i yok edinceye dek gittikçe güçleniyordu.
(1)B.2/19,(2)Yeş.11/1ve10, 19/36, (3)B.2/14, (4)13.ve16.Ayetler, (5)l.Sam.12/9, Mez.83/9, (6)B.1/19, (7)B. 5/8, Mez.106/42, (8)Tek.35/8, (9)İbr. 11/32, (10)Yeş.19/37, (11)B.5/21,l.Krl.18/40, Mez.83/9ve10, (12)Çık.14/4, (13)B. 2/14, (14)B. 5/18,(15)Bak. Çık. 11/8,l.Krl.20/10, (16)Say. 10/29,(17)B. 1/16,(18)6.Ayet, (19)Tes.9/3,ll.Sam.5/24, Mez.68/7, İş.52/12, (20) Mez. 83/9ve10,Bak.Yeş.10/10,(21)B.5/25, (22)B. 5/26, (23)Mez.18/47.

5.Bölüm: 1-31)Debora ile Barak'ın ezgisi (ilâhisi).
1*O gün Abinoam oğlu Barak ile Debora ezgiler(1) düzüp dediler ki: 2*İsrailde beyler başkanlık ettikleri için ve halk(2) da köleleriyle kendilerini verdikleri için Rabbe hamd edin şükredin. 3*Ey krallar(3) dinleyin; ey beyler işitin! Ben Rabbe ezgi sunacağım ve İsrailin Allah’ı Rabbe Mezmur okuyacağım. 4*Ya Rab! Seir’den(4) çıktığımda, Edom kırsalında yürüdüğümde yer(5) sarsılıp gök damladı. Bulutlar da yağmur döktü. 5*Rabbin(6) önünden dağlar; İsrailin(7) Allah’ı Rabbin önünden ‘Sina’ bile eridi(+). 6*Anat oğlu Şamgar’ın(8) günlerinde ve Yael’in(9) günlerinde sokaklar(10) unutuldu; yolcular dolambaç yollardan geçti. 7*İsrailde başkanlar kalmadı ve ben Hititli Debora ortaya çıktım. Ben İsrail oğullarına(11) anne olmak için çıktım. 8*Kendilerine(12) yeni ilahlar seçtiler ve o zaman kapılarda savaş vardı. İsrailin(13) kırk bin askeri arasında kalkan ve mızrak kuruldu mu? 9*Kalbim İsrailin beğlerine eğiliyor. Ey(14) kavim içinde gönülle kendilerini verenler! Rabbe ham edin şükredin. 10*Ey beyaz eşeklere binenler(15) yargı kürsüsünde(16) oturanlar ve yolda yürüyenler(17) söyleyin. 11*Su çekecek yerlerde okçuların sesinden(§) oracıkta Rabbin(18) adaletli işlerini ve İsrailde onun beğlerinin adaletli işlerini anlatsınlar. O zaman Rabbin halkı kapılara indi. 12*Uyan(19) uyan ey Debora. Uyan uyan ve ezgiler düz. Kalk ey Barak ve ey Abinoam oğlu tutsaklarını(20) götür! 13*O zaman kaçaklar halkın başkanları(21) üstüne saldırdı ve Rab benim için zorbalara karşı indi! 14*Efraim’den(22) gelip Amolek’te(23) kökleşenler üstüne saldırdılar ve Bünyamin ardı sıra halkın arasından geldi. Makir’den(24) yargıçlar ve Zebulun’dan katip kalemi(*) tutanlar indi. 15*İssakar başkanları Debora ile beraber; İssakar da Barak(25) gibi olup onun ardı sıra vadiye gönderildi ve Ruben’in bölüklerinde büyük mücadele vardı. 16*Sürülerin melemesini dinlemek için ağıllar(26) arasında oturdun? Ruben’in bölüklerinde büyük çekişme vardı. 17*Gilead(27) Erden’in ötesinde yaşıyordu ve Dan niçin gemilerde kaldı? Aşer(28) deniz kenarında oturup kendi limanlarında yaşıyordu. 18*Zebulun(29) ve Naftali kırsal kesimin yüksek yerlerinde soluğunu ölüme veren kavimdir. 19*Krallar gelip savaştılar. O zaman Kenan kralları Megiddo suyunun yanında Taanak’ta savaştılar ve hiç para almadılar(30). 20*Göklerden(31) cenk ettiler. Yıldızlar(32) kendi yerlerinden bir uçtan öbür uca dek Sesira’ya karşı savaştı. 21*Kişon(33) vadisi; o eski vadi ve Kişon vadisi onları sürüp götürdü. Ey canım güçlenip ayaklar altına aldın. 22*O zaman atın tırnakları koşmaktan; güçlülerin koşturmasından kırıldı. 23*Rabb’in meleği dedi ki: - Meroz’a lanet okuyun. Orada oturanlara ağır bir lanet okuyun. Çünkü(34) Rabbin kurtarışına ve yiğitler üzerine Rabbin imdadına(35) gelmediler. 24*Kenî Heber’in(36) eşi Yael tüm kadınlardan daha çok kutlu olsun. Çadırlarda(37) olan kadınlardan daha çok mutlu olsun. 25*Su(38) istendiğinde süt verdi ve beylere özgü tasta tereyağı götürdü. 26*Elini kazığa(39) ve sağ elini işçi tokmağına uzattı. Sesira’yı vurarak başını ezdi. Onu kulağından çivileyerek vurdu. 27*Ayakları arasında çıktı; düştü, yattı ve ayakları arasından çıkıp düştü. Çıktığı yerde ölü düştü. 28*Sesira’nın annesi pencereden baktı; kafesten: ‘Niçin arabası gelmeye gecikiyor? Ve niçin arabalarının tekerlekleri geri kalıyor? Diye bağırdı. 29*Onun akıllı kadınları onu yanıtladılar; o da kendi kendine şöyle söyledi: 30*‘Ganimet(40) bulup adam başına birer ikişer kız ve Sesira için rengârenk giysiden ganimet işleme renkli ganimetlerle ve boyun için iki yanı işleme renklerle bezenmiş çapulu paylaştırmadılar mı?’ Dedi. 31*Ya Rab(41) tüm düşmanların böyle yok olsun. Ama(42) seni(#) sevenler görkemiyle çıkan güneş gibi olsunlar. Ve ülke kırk yıl güvenli oldu.
(1)Bak.Çık.15/1,18.Mezmur ve devamı, (2)U.Trh.17/16, (3)Tes. 32/1ve3, Mez.2/10, (4)Tes.33/2, Mez.68/7, (5)H.Sam.22/8, Mez.68/8, İş.64/3, Habk.3/3ve10, (6)Tes.4/11, Mez.97/5, (7) Çık. 19/18, (+) Veya:Titredi, (8) B. 3/31, (9) B.4/17, (10)Lev.26/22, H.Trh.15/5,İş.33/8, Y.Mers.1/4, 4/18, (11)İş. 49/23, (12)Tes.32/16, B.2/12 ve 17, (13)I.Sam.13/19ve22, B.4/3, (14) 2.Ayet, (15)B.10/4, 12/14, (16)Mez.107/32, (17)Mez.105/2, 145/5, (§)Veya: Yağmayı paylaştıranların, (18)I.Sam.12/7, Mez. 145/7, (19)Mez.57/8, (20)Mez.68/18, (21)Mez.49/14, (22)B.3/27, (23)B.3/13,(24)Say.32/39ve40, (*)Veya: Hükümet asası,(25)B.4/14,‘Veya: Sürülerde kavalın çalınmasını!',(26)Say. 32/1, (27)BakYeş.13/25ve31, (28) Yeş.19/29ve31, (29)B.4/10,(30)B.4/16,Mez.44/12,Bak30.Ayet!, (31)Yeş.10/11, Mez.77/17,18, (32)B.4/15, (33)B.4/7,(34)I.Sam.17/47,18/17, 25/28,(35)B.21/9ve10,Nah.3/5, (36)B.4/17, (37)Luk. 1/28, (38)B. 4/19, (39)B.4/21, (40)Çık.15/9, (41)Mez.83/9ve10,(#)İbranice: Onu! ,(42)Mez. 19/5, (43)II.Sam.23/4.

6.Bölüm: 1)İsrailoğulları’nın kendi günahları yüzünden Medliler'in baskısına uğraması, 8)Bir peygamber tarafından azarlanmaları, 11)Onların kurtuluşu için bir kral tarafından Gideon'un gönderilmesi, 17)Onun hediyesinin kabülü, 24)Gideon'un Rabbe bir sunak yapıp Baal sunaklarını yıkması, 28)Babası tarafından eğitilip Yerubbaal adının verilmesi, 33)Gideon'un askerleri, 36)Ve ona verilen alametler (belirtiler).
1*İsrail oğulları(1) Rabbin gözünde kötü olanı yaptı ve Rab onları yedi yıl Medliler’in(2) eline verdi. 2*Medliler İsrail üzerine galip oldu ve Medliler yüzünden İsrail oğulları kendilerine dağlarda(3) bulunan inleri, mağaraları ve sığınakları yaptılar. 3*İsrail ekin ektiğinde Medliler geliyor; Amalekîler(4) ile kuzey halkı(5) da onlar üzerine çıkıyordu. 4*Onlara karşı ordu kurup gerek koyun, gerek sığır ve gerek eşek İsraile geçinecek bir şey bırakmayarak ta Gaza’ya gidinceye dek toprağın(6) ürününü bozuyorlardı. 5*Çünkü onlar hayvanları ve çadırlarıyla çıkıp çekirgeler(7) gibi ve develerinin de sayısı belli olmayarak ülkeyi kasıp kavurmak için geliyorlardı. 6*İsrail Medliler yüzünden aşırı şekilde darmadağın oldu ve İsrail oğulları Rabbe(8) yakardı. 7*Ve İsrailoğulları Medliler için Rabbi çağırdıklarında; 8*Rab, İsrail oğullarına bir peygamber gönderdi. O da onlara doğru: -İsrailin Allah’ı Rab şöyle söylüyor: ‘Ben sizi Mısır’dan çıkarıp sizi tutsaklık evinden kurtardım. 9*Sizi Mısırlılar’ın elinden ve sizi tüm sıkıştıranların elinden kurtarıp onları(9) önünüzden atarak ülkeyi size verdim. 10*Ve size Allah’ınız Yehovah benim. Ülkelerinde oturduğunuz Amorîler’in ilâhlarından korkmayın(10) dediysem de siz sözümü dinlemediniz’ dedi. 11*Ve Rabbin Meleği gelip Abiezrî(11) Yoaş’ın Ofra’da bulunan meşe ağacı altında oturdu. Onun oğlu Gideon(12) da Medliler’den kaçırmak için üzüm ezme yerinde buğday döğüyordu. 12*Böylece Rabbin(13) meleği ona görünüp: - Ey mert yiğit! Rab(14) senin- ledir, dedi. 13*Gideon da ona: - Ah efendim! Eğer Rab bizimleyse; niçin bu denli şeyler başımıza geldi ve Rab bizi Mısır’dan çıkarmadı mı? Atalarımızın bize anlattıkları(15) olağanüstü şeylerin tümü şimdi(16) nerdedir? Neden Rab(17) bizi bırakarak Medliler’in eline verdi, dedi. 14*Rab da ona bakıp: - Bu gücünle(18) git ve İsraili Medliler’in elinden kurtaracaksın. Seni(19) göndermedim mi? Dedi. 15*O da ona: Ah! Efendim; İsraili nasıl kurtarayım? Bu yoksul(20) kabilen Manessadan’dır ve ben de babamın evinin küçüğüyüm, dedi. 16*Rab da ona şöyle söyledi: - Ben(21) kesinlikle seninle olurum ve Medliler’i bir adamı vurur gibi vuracaksın. 17*O da ona: - Lütfet eğer gözünde bir değer taşıyorsam senin benimle konuştuğuna ait bir işaret(22) göster. 18*Yalvarırım ben(23) sana gelip sunumu getirerek önüne koymayıncaya dek buradan gitme, dedi. O da: - Sen sununu getirene dek ben burada kalacağım, dedi. 19*Gideon(24) gidip bir oğlak ve bir efa undan fıtır pideleri hazırlayıp eti sepete ve onun suyunu da bir tencereye koyarak onları meşe ağacı altına, yanına çıkarıp sundu. 20*Allah’ın meleği de ona: - Eti ve fıtır pidelerini alıp şu(25) kaya üzerine koy ve etin(26) suyunu dök, dedi. O da öyle yaptı. 21*O zaman Rabbin meleği elinde olan asasının ucunu uzatıp ete ve fıtır pidelerine dokundurduğunda kayadan(27) ateş çıkıp eti ve fıtır pidelerini yaktı. Sonra Rabbin meleği onun gözü önünden kayboldu. 22*Gideon onun Rabbin meleği olduğunu anladığında(28) Gideon: - Eyvah! Ya Rab Yehovah. Çünkü(29) Rabbin meleğini yüzyüze gördüm, dedi. 23*Ama Rab ona: - Korkma(30) sana esenliktir; ölmeyeceksin, dedi. 24*Ve Gideon orada Rabb için bir sunak yapıp ona: -“ Yehovah (31) Şalom”(§) adını verdi. Bu da tâ bugüne dek Abaezrîler’in(32) Ofra’sında bulunuyor. 25*O gece Rab ona: - Babanın boğasını, yedi yaşındaki ikinci boğayı al ve babanm Baal mezbahını yıkarak yanındaki(32) Aşerayı kes, dedi. 26*Ve bu kalenin(+) başında kuralına göre Allah’ın Rabbe bir sunak (mezbah) yap. İkinci boğayı alıp kestiğin Aşeranın odunuyla yakılacak olan kurbanı sun, dedi. 27*Sonra Gideon kendi hizmetçilerinden on adam alıp Rabbin kendine buyurduğunu yaptı ve babasının evi halkı ile kentin adamları sebebinden bunu gündüzün yapmaya korktuğu için gece yaptı. 28*Kentin adamları sabah kalktıklarında; işte Baal sunağı yıkılmış, yanındaki Aşera kesilmiş ve ikinci boğa yapılan mezbah üstünde yakmalık kurban olarak sunulmuştu. 29*Kendi kendilerine ‘Bunu kim yapmış olabilir?’ dediler. Ve araştırıp soruşturduklarında bunu Yoaş oğlu Gideon yaptı, dediler. 30*Kentin adamları Yoaş’a: - Oğlanı dışarıya çıkar ki, ölsün; çünkü Baal’ın sunağını yıkıp yanındaki Aşera’yı kestik, dediler. 31*Yoaş kendine karşı kalkışanların tümüne dedi ki: - Baal için siz mi dava edeceksiniz; veya siz mi onu kurtaracaksınız? Onun için kim dava ederse hemen bu sabah öldürülsün. Eğer ilâh ise onun sunağını yıktığı için onunla kendi hesaplaşsın. 32*O gün ona Yarubbaal(34) adını verdiler. Çünkü sunağı yıktığı için Baal onunla davasını sürsün, denildi. 33*Tüm Medliler(35) ile Amelekîler ve kuzey halkı bir yere toplanarak geçtiler; sonra Yizreel(36) vadisinde konakladılar. 34*Rabbin ruhu(37) Gideon üstüne geldi. O da boru(38) çaldı ve Abiezerliler onun yanında toplandılar. 35*Tüm Manessa’ya haberciler göndermesi ile; onlar da onun yanına toplandılar. Aşer, Zebulun ve Naftaliye de haberciler göndererek onları karşılamaya çıktılar. 36*Ve Gideon Allah’a: - Eğer buyurduğun gibi İsraili benim elimle kurtaracak olursan; 37*İşte(39) ben bir koyunun yapağısını harmana seriyorum. Çiğ yalnız yapağı üstünde olur ve tüm toprak kuru olursa; o zaman buyurduğun gibi İsraili benim elimle kurtaracağını bileceğim, dedi. 38*Ve böyle oldu: Sabah kalkıp yapağıyı sıktı ve yapağıdan bir tas dolusu su çıkardı. 39*O zaman Gideon Allah’a dedi ki: - Bana karşı(40) öfken kabarmasın. Bir tek şunu diyeceğim; yalvarırım bu kez de yapağı ile deneyeyim. Bu sefer yalnız yapağı kuru ve tüm toprak da çiğ olsun. 40*Ve o gece Allah böyle yaptı: Yalnız yapağı kuru ve tüm toprak da çiğ oldu.
(1)B.2/19, (2)Hab.3/7, (3)l.Sam.13/6, İbr.11/38, (4)B.3/13, (5)Tek.29/1, B.7/12, 8/10, l.Krl.4/30, Eyp.1/3, (6)Lev. 26/16, Tes.28/30,33ve51, Mik.6/15, (7)B.7/12, (8)B.3/15, Hoş.5/15, (9)Mez.44/2ve3, (10)ll.Krl.17/3 5,37,3 8, (11)Yeş.17/2, (12) İbr. 11/32, (13)B.13/3,Luk.1/11ve28, (14)Yeş.1/5, (15)Mez.44/1, (16)Mez.89/49, İş.59/1, 63/15, (17)ll.Trh.15/2, (18) l.Sam.12/11, İbr.11/32 ve 34, (19) Yeş.1/9,B.4/6, (20)Bak.l. Sam.9/21, (21)Çık.3/12, Yeş.1/5, (22)Çık.4/1ve8, 36.ve37.Ayetler,ll.Krl.20/8,Mez.86/17, İş.7/11, (23)Tek.18/3ve5, B.13/15, (24)Tek. 18/6 ve 8, (25)B.13/19, (26)l.Krl.18/33ve34, (27)Lev.9/24,l.Krl. 18/38, ll.Trh.7/1, (28)B.13/21, (29)Tek.16/13, 32/30, Çık.33/20, B.13/22, (30)Dan.10/19, (31)Tek.22/14, Çık.17/15, Yerm.33/16, Hez.48/35, (§):Yehovah esenliktir, (32)B.8/32, (33) Çık.34/13,Tes.7/5, (+)Veya: Kayanın, (34)l.Sam.12/11, ll.Sam. 11/21, Bak.Yerm.11/13, Hoş.9/10, 3.Ayet,(36)Yeş.17/16, (37)B.3/10, l.Trh.12/18, ll.TRh.24/20, (38)Say. 10/3, B.3/27, (39)Çık.4/3,4,6ve7, (40)Tek.18/32.

7.Bölüm: 1)Gideon'un otuziki bin kişiden olan askerlerini üçyüze değiştirmesi, 9)Bir Medli'nin rüyası ve onun açıklanması ile Gideon'un özgüveninin artması.
1*Yarubbaal(1) ki, (Gideon’dur) kendi yanında olan halkın tümüyle sabah kalkıp Harod(*) suyu yanında konakladı. Med ordusu da onun kuzeyinde Mora (Megiddo) tepesindeki vadide idi. 2*Ve Rab Gideon’a dedi ki: - Medliler’i eline teslim etmek için yanında çok sayıda kişi bulunuyor. Bundan dolayı sakın İsrail bana karşı(2) böbürlenmesin ve: Beni kendi elim kurtardı, demesin. 3*Şimdi halk bunu işitirken her korkak(3) ve her titreyen geri dönüp çabucak Gilead dağına gitsin, diye yüksek sesle söyledi. Böylece kavimdeki yirmi iki bin asker geri dönerek onbini kaldı. 4* Ve Rab Gideon’a dedi ki: - Kavim yine çoktur, onları suya indir ve ben de senin için onları orada sınayayım. Sana: Bu seninle gitsin, dediğim kimse seninle beraber gitsin ve: - Bu seninle gitmesin, dediğim kişilerden hiç kimse seninle birlikte gitmesin. 5*Bunun üzerine halkı suya indirdiğinde Rab Gideon’a: - Suyu köpek gibi diliyle yalayanların tümünü ve içmek için dizleri üzerine çökeni ayrıca durdur, dedi. 6* Ve ellerini ağızlarına götürerek yalayanların sayısı üç yüz kişi olup geri kalanların tümü dizleri üstüne çöktü. 7*Sonra Rab, Gideon’a şöyle dedi: - Yalayan(4) üçyüz kişiyle sizi kurtarıp Medliler’i senin eline vereceğim. Şimdi halktan herkes kendi yerine gitsin. 8*Böylece halk ellerine yiyeceklerini ve borularını aldı ve Gideon İsrailin tüm adamlarını kendi çadırlarına gönderdi. Bu üçyüz kişiyi de alıkoydu ve Med ordusu onun altındaki vadiye indi. 9*O(5) gece Rab ona: - Kalk orduya in; çünkü onu senin eline verdim. 10*Eğer inmeye korkarsan hizmetçin Pura seninle beraber orduya insin. 11*Onların(6) ne söylediğini dinledikten sonra ellerin güçlensin ve orduya inesin, dedi ve kendisi hizmetçisi Pura ile ordudaki silahlı adamların yanına gittiler. 12*Medliler ile Amalekîler ve tüm kuzey halkı(7) çoğunlukta çekirgeler gibi vadide konaklamışlardı. Develeri de deniz kenarındaki kum gibiydi. 13*Gideon geldiği sırada işte bir kişi arkadaşına doğru: - Bir rüya gördüm ve bir arpa ekmeği parçası Med ordusuna doğru yuvarlanarak bir çadıra gelip ona çarptı. O da düştü ve onu alt üst etmesiyle çadır yıkıldı, diyerek bu rüyayı anlatıyordu. 14*Arkadaşı da ona: - Bu İsrail’den Yoaş oğlu Gideon’un kılıcından başka birşey değildir ve Allah, Medliler ile tüm orduyu onun eline vermiştir, dedi. 15*Böylece Gideon bu rüyanın anlatımını ve açıklamasını işitince secde etti; ve İsrail ordusuna geri dönüp: - Kalkın; çünkü Rab Med ordusunu elinize teslim etti, dedi. 16*O üçyüz adamı üçyüz bölüğe ayırıp tümünün eline borular ve boş testiler vererek testilerin içine ışık çıralarını koyduktan sonra; 17*Onlara şöyle söyledi: - Bana bakın ve yaptığım gibi yapın. Şimdi ben ordunun kenarına eriştiğimde ben ne yaparsam siz de öyle yapın. 18*Ben yanımdakilerin tümüyle boru çaldığımda siz de tüm ordunun çevresinde borular çalarak: - Kılıç Rabbin Gideonun’dur, deyiniz. 19*Böylece Gideon ve yanında olan yüz kişi gece yarısından biraz önce tam nöbetçileri kovmuşken ordunun kenarına ulaştılar ve boruları çalarak ellerindeki testileri kırdılar. 20*O zaman üç bölükler de boruları çalıp testileri kırdılar ve sol ellerinde ışık çıraları, sağ ellerinde de öttürmek için olan boruları tutarken: “Kılıç Rabbin Gideonun’dur“ diye bağırıyorlardı. 21*Bunlar ordunun çevresinde herbiri(8) kendi yerinde durduğu sırada tüm ordu(9) koşuşup bağırarak kaçtı. 22*Üçyüz kişi boru çalarken(10) Rab tüm orduda herkesin(11) kılıcını arkadaşına(12) karşı kaldırdı ve ordu Şitta Evi’ne dek Serera’ya kadar tâ Tabbat’ın yanındaki Abel Mehol sınırına kadar kaçtı. 23*Ve İsrailliler Naftali ile Aşer ve tüm Manessa’dan toplanıp Medliler’i kovaladılar. 24*Gideon tüm Efraim(13) dağına haberciler gönderip şunu söyledi: - Medliler’in karşısına gidip önlerindeki suları(14) Bara evine(15) dek ve Erden’i de alın. Bunun üzerine tüm Efraimliler toplanıp suları Bara Evine dek ve Erden’i de aldılar. 25*Med ülkesinin(16) iki beyi olan Oreb ile Zeebi’yi tutup yakaladılar. Oreb’i Oreb(17) kayasında ve Zeebi’yi Zeep üzüm sıkma yerinde öldürdüler. Medliler’i kovalayarak Oreb ile Zeep’in başlarını Erden’in(18) ötesindeki Gideon’a götürdüler.

(*): Titreme, (1)B.6/32, (2)Tes.8/17, İş.10/13, l.Kor.1/29, ll.Kor.4/7,(3) Tes.20/8,(4) l.Sam.14/6, (5)Tek.46/2ve3, (6)13.ve15.Ayetler, Tek. 24/14, l.Sam.14/9ve10, (7)B.6/5ve33, 8/10, (8) Çık.14/13ve14,ll.Trh.20/17, (9) ll.Krl.7/7, (10)Yeş.6/4,16ve20, Bak ll.Korintos Mek.4/7, (11)l.Sam.14/20, ll.Trh.20/23, (12)Mez.83/9, İş.9/4, (13)B.3/27, (14)B.3/28, (15)Yuh.1/28, (16)B.8/3, Mez.83/11, (17)İş. 10/26, (18)B.8/4.

8.Bölüm: 1)EfraimMler’in öfkesini Gideon'un yatıştırması, 4)Sukkot ile Penuel adamlarının Gideon'a yardım etmekten çekinmeleri, 10)Zebah ile Salmunna'nın tutulması, 13)Sukkot ile Penuel'in yıkılması, (18)Gideon kendi kardeşlerinin öldürülmesinden dolayı Zebah ile Salmunna'dan intikam alması, 22)Onun kral olmaktan çekinmesi, 24)Onun yaptığı Efod'un putperstliğe neden olması, 28)Medliler’in yenilgisi, 29)Gideon'un çocukları ve ölümü, 33)İsrailliler’in putperstliği ve nankörlüğü.
1*Efraimliler(1) ona: ‘Bizi davet etmeksizin Medliler ile savaşmaya gitmekle bu bize yaptığın nedir?’ diyerek onunla şiddetlice çekiştiler. 2*O da onlara: - Benim yaptığıma karşılık bu sizin yaptığınız inat da ne oluyor? Efraim’in bozulmuş bağdan kalan üzümü toplaması Abiezer’in bağ bozumundan daha iyi değil midir? 3*Allah(2) Med ülkesinin beylerini Oreb’i, Zeeb’i sizin elinize verdi ve ben sizin yaptığınıza karşılık ne yapabildim, dedi ve bu sözleri söyledikten sonra öfkeleri(3) yatıştı. 4*Gideon Erden’e gelip kendisi ve yanında olan üçyüz kişi geçtiler; her ne kadar güçleri kalmadıysa da takip ediyorlardı. 5*Ve Sukkot(4) adamlarına: - Lütfen ardımca gelen kalabalığa ekmek verin. Çünkü güçleri kesildi ve ben Med kralları Zebah ve Salmunna’yı kovalıyorum; dedi. 6*Sukkot’un beğleri Zebah(5) ve Salmunnan’ın elleri şimdi senin elinde midir ki, senin(6) askerlerine ekmek verelim, dediler. 7*Gideon da: - Öyleyse Rab, Zebah ile Salmunnan’ı elime bıraktığında etlerinizi(7) çölün dikenleriyle ve çalılarıyla döveceğim, dedi. 8*Oradan Penuel’e(8) çıkıp onlara hemen böyle söyledi; ve Penuel adamları da ona Sukkot adamlarının verdiği yanıt gibi yanıt verdiler. 9*Ve Penuel adamlarına şöyle dedi: - Esenlikle(9) geri döndüğümde bu kuleyi yıkacağım(10) dedi. 10*Zebah ile Salmunna ve orduları; yani kuzey(11) halkının ordusunun geri kalanının tümü onbeş bin kadar olarak onlarla beraber Karkor’da idiler. Yüz yirmi bin(12) kılıç kullanan kişi de öldürüldü. 11*Gideon Nobah(13) ile Yogbehan’ın kuzeyinde çadırlarda oturanların yolundan çıktı ve ordunun dikkatsizliği(14) sırasında onu yendi. 12*Zebah ile Salmunna kaçtığında onları takip ettiler ve Med(15) ülkesinin iki kralı olan Zebah ile Salmunna’yı yakalayıp tüm ordusunu bozguna uğrattılar. 13*Yoaş oğlu Gideon ‘Güneş doğmadan(+) cenkten dönerken; 14*Sukkot halkından genç birini tutup ona sordu ve o da Sukkot beyleri ile yaşlılarını yetmiş kişi olarak ona yazdı. 15*Sonra da Sukkot adamlarına gelerek dedi ki: - İşte Zebah ile Salmunna ki, siz onlar için: ‘Zebah ile Salmunna ’nın elleri şimdi senin elinde midir ki, senin gücü kesilmiş adamlarına ekmek verelim’ diyerek bana sitem(16) ettiniz. 16*Ve kentin(17) yaşlılarını tutup çölden dikenler ile çalılar toplayarak bunlarla Sukkot adamlarını dövdüler. 17*Sonra Penuel(18) kulesini(19) yıkıp kentin adamlarını öldürdü. 18*Ve Zebah ile Salmunna’ya: -Tabor’da(20) öldürdüğünüz adamlar nasıldı? Dedi. Onlar da: - Senin gibiydi ve her biri şehzadeye benziyordu, dediler. 19*O da: - Onlar kardeşlerim ve annemin oğullarıydı; Rab ‘Hay’dır ki, eğer onları öldürmeseydiniz sizi de öldürmezdim, dedi. 20*Sonra ilk oğlu Yeter’e: - Kalk şunları öldür, dedi; ama o delikanlı daha küçük olduğundan korkusundan kılıcını çekemedi. 21*Ve Zebah ile Salmunna: - Sen kalk ve bizi vur. Çünkü adamın gücü sana göredir, dediler. Gideon da kalkıp Zebah(21) ile Salmunna’yı öldürdü ve develerin boyunlarında asılı olan hilal süslerini aldı. 22*İsrailliler Gideon’a: - Sen, oğlun ve oğlunun oğlu bize kral olun; çünkü bizi Medliler’in elinden kurtardınız, dediler. 23*Gideon da onlara: - Ben size kral olmam; ve oğlum da size kral olmayacaktır. Egemeniniz(22) Rab olacaktır, dedi. 24*O zaman Gideon onlara: - Sizden birşey isteyeceğim; yani herbiriniz aldığınız ganimetten halkaları bana versin, dedi. Çünkü(23) onlar İsmailliler olduğundan altın halkaları vardı. 25*Onlar da: - Kesinlikle veririz, diyerek bir giysi serdiler; ve oraya herbiri aldığı ganimetten altın halkaları attı. 26*Onun istediği altın halkaların ağırlığı: Hilallardan, küpelerden, Med kralları üstünde olan mor giysilerden ve develerinin boynundaki zincirlerden başka bin yediyüz şekel altın idi. 27*Ve Gideon onlardan(24) bir Efod yapıp onu Ofra’ya(25) yani kendi kentine koydu. Tüm İsrail orada(26) ona uyarak zina(*) ettiler. Bu durum Gideon ile evine tuzak(27) oldu. 28*Böylece Med İsrailoğulları önünde yenildi ve birdaha baş kaldıramadı. Gideon’un(28) günlerinde ülke kırk yıl emniyette oldu. 29*Yoaş oğlu Yerubbaal gidip kendi evinde oturdu. 30*Gideon’un tohumundan gelen yetmiş oğlu vardı(29). Çünkü kadınları çok idi. 31*Ve Şekem’de(30) olan odalığından da onun bir oğlu olup ona Abimelek adını verdiler. 32*Ve Yoaş’ın oğlu Gideon iyi bir yaşlılıkta(31) vefat etti. Onu Abiezrîler’in(32) Ofra’sında babası Yavaş’ın mezarına defnettiler. 33*Gideon(33) öldüğünde İsrailoğulları döneklik yaptı; putlara(34) uyarak zina(*) ettiler ve kendilerine(35) Baal Berit’i seçtiler. 34*İsrailoğulları onları çevrede olan tüm düşmanlarının elinden kurtaran kendilerinin Allah’ı Rabbi(36) anımsamadılar. 35*Yerubbaal; yani Gideon’un evine, onun İsraile yaptığı tüm iyiliklerine karşılık sevgiyle(37) davranmadılar.

(1)BakB.12/1, II.Sam.19/41, (2)B.7/24ve25, Filp.2/3, (3)Sül. Mes. 15/1, (4)Tek.33/17, Mez.60/6, (5)Bak I.Krl. 20/11, (6)Bak I.Sam. 25/11, (7)16.Ayet, (8)Tek.32/30, I.Krl.12/25, (9)I.Krl. 22/27, (10)17.Ayet, (11)B.7/12, (12)B. 20/2, 15,17ve25, II.Krl. 3/26, (13)Say.32/35 ve 42, (14)B.18/27,I.Sel.5/3, (15)Mez. 83/11, (+):Veya: Heres yokuşunda, (16)6.Ayet, (17)7.Ayet, (18)I.Krl. 12/25, (19)9.Ayet, (20)B.4/6, Mez. 89/12, (21)Mez. 83/11, (22)I.Sam. 8/7,10/19,12/12, (23)Tek.25/13,37/25 ve 28, (24)B. 17/5, (25)B.6/24, (26)Mez.106/39, (*):Buradaki anlamı cinsel vefasızlık değil; putlara tapınmanın da bir zina kadar eşdeğer suç olduğunu söylüyor, (27)Tes. 7/16, (28)B.5/31, (29)B. 9/2ve5, (30)B.9/1, (31)Tek.25/8, Eyp. 5/26, (32)27.Ayet, B.6/24, (33)B.2/19, (34)B.2/17, (35)B.9/4 ve46, (36)Mez.78/11ve42, 106/13ve21, (37)B.9/16-18, Vaiz 9/14,15.

9.Bölüm: 1)Abimelek’in bozgunculukla kardeşlerini öldürerek kral olması, 7)Yotam’ın öyküsü, 22)Gaal ile Şekemliler’in bozgunculuğu, 30)Abimelek'in haber alıp buna karşı savunması; 46)Ve Tebets'i yıkması, 50)Onun öldürülmesi, 56)Yotam'ın lanetinin yerine gelmesi.
1*Yerubbaal’ın oğlu Abimelek Şekem’e annesinin(1) kardeşlerine gidip onlara ve annesinin babası evinin tüm aşiretlerine şöyle dedi: 2*Lütfen Şekem adamlarının tümüne(+) söyleyin ki, Yerubbaal’ın yetmiş(2) kişi olan oğulları sizin üzerinize egemen olmasın mı; yoksa size bir adamın mı egemen olması daha iyidir. Benim sizin(3) kemiğiniz ve etiniz olduğumu anımsayınız. 3*Şimdi annenin kardeşleri Şekem adamlarının tümüne(+) onun için bu sözlerin tümünü söylediler ve yürekleri Abimeleğe yaklaştı. Çünkü o kardeşimizdir(4) dediler. 4*Ona Baal Berit’in(5) evi için yetmiş parça gümüş verdiler. Abimelek onlarla başıboş(6) ve tembel adamları parayla tuttu ve ona uydular. 5*Ve Ofra’ya(7) babasının evine gidip kendi(8) kardeşlerini; yani Yerubbaal’ın yetmiş kişi olan oğullarını bir taş üstünde öldürdü. Ama Yerubbaal’ın küçük oğlu Yotam gizlendiği için sağ kaldı. 6*Sonra Şekem adamlarının tümüyle Millo Evi’nin tümü birleşerek gittiler ve Abimelek’i Şekem’de olan kale(#) meşesi(9) yanında kral seçtiler. 7*Bu Yotam’a bildirildiğinde gidip Gerizim(10) dağının tepesinde durdu ve yüksek sesle seslenip onlara şöyle söyledi: - Ey Şekem adamları beni dinleyiniz! Allah da sizi dinlesin. 8*Ağaçlar(*) kendilerine bir kral(11) seçmeye (Meshetmek) gidip zeytin ağacına: ‘Bize kral ol’(12) dediler. 9*Zeytin ağacı(13) da onlara: “Allah’ın ve insanların onun (yağımla) ile yüceltilen semizliğimi(§) bırakayım da ağaçlar üstünde sallanmaya mı gideyim” dedi. 10*Ve ağaçlar incir ağacına: ‘Sen gel bize kral ol’ dediler. 11*İncir ağacı da onlara: “Tatlılığımı ve iyi meyvemi bırakıp ağaçlar üstüne sallanmaya mı gideyim?” dedi. 12*O zaman ağaçlar asmaya: ‘Sen gel üstümüze kral ol’ dediler. 13*Asma da onlara: “Allah’ı(14) ve insanları sevince boğan şarabımı bırakıp ağaçlar üstünde sallanmaya mı gideyim?” dedi. 14*O zaman ağaçların tümü kara çalıya: ‘ Sen gel bize kral ol’ dediler. 15*Kara çalı da ağaçlara: “Eğer siz gerçekten beni üzerinize kral seçerseniz gelip benim yanıma(15) sığının. Yoksa kara çalıdan(16) ateş sıçrayıp Lübnan’ın(17) erz ağaçlarını yaksın” dedi. 16*Eğer şimdi Abimelek’i kral seçerek gerçeklik ve adaletle hareket ettinizse; eğer Yerubbaal ile evine iyilik ettiniz ve onu(18) işlerine göre ödüllendirdiniz ise; 17*(Çünkü babam sizin için savaşıp canını sıkıntıya koyarak sizi Medliler’in elinden kurtardı). 18*Siz(19) ise bugün babamın evine karşı kalkıp ve onun yetmiş kişi olan oğullarını bir taş üstünde katledip cariyesinin oğlu olan Abimelek’i kardeşiniz olduğu için Şekem adamları üstüne kral seçtiniz. 19*Eğer şimdi bugün Yerubbaal ile evine gerçeklik ve adaletle davrandınızsa Abimelek(20) ile sevinin; o da sizinle sevinsin. 20*Ama böyle değilse Abimelek’ten(21) ateş çıkıp Şekem adamlarını ve Millo Evi’ni yaksın; veya Şekem adamlarından ve Millo evinden ateş çıkıp Abimelek’i yaksın. 21*Sonra Yotam kaçıp kurtuldu ve Beer’e(22) gitti; kardeşi Abimelek’in korkusundan orada yaşadı. 22*Ve Abimelek Israile üç yıl egemen oldu. 23*Allah(23) Abimelek ile Şekem adamları arasına kötü bir ruh göndererek Şekem halkı Abimelek’e(24) başkaldırdı. 24*Tâ ki(25) Yerubbaal’ın yetmiş oğluna olan kötülüğün cezası gelsin ve onların kanı onları öldüren kardeşleri ile Abimelek’in kardeşlerini öldürmek için onun ellerini güçlendiren Şekem adamlarının başı üstüne olsun. 25*Şekem adamları dağ başında onun için tuzak kurdular ve yolda kendi yanından geçenlerin tümünü soyuyorlardı; bu da Abimelek’e bildirildi. 26*Ebed’in oğlu Gaal kardeşleriyle gelerek Şekem’e geçti. Şekem adamları da ona güvendiler. 27* Sonra kırsal kesime giderek kendi bağlarını bozdular. Üzümlerini basarak zevkle(26) eğlendiler ve ilâhlarının(27) evine gidip yediler içtiler; Abimelek’e de sundular. 28*Ve Ebed’in oğlu Gaal dedi ki: - Abimelek(28) de kim oluyor ki ona köle olalım? O Yerubbaal’ın oğlu ve vekil Zebul değil mi? Şekem’in(29) babası Hamor’un adamlarına boyun eğin; niçin buna köle olalım? 29*Keşke(30) bu halk benim elimde olsaydı da Abimelek’i kovsaydım ve sonra Abimelek’e: - Askerlerini arttır ve git, dedi. 30*Kentin başkanı Zebul, Ebed oğlu Gaal’ın sözlerini işitince öfkeye kapıldı. 31*Ve Abimelek’e gizlice haberciler göndererek: - Bakın Ebed oğlu Gaal kardeşleriyle Şekem’e geldiler ve işte kenti sana karşı ayağa kaldırıyorlar. 32*Şimdi yanındaki halk ile gece kalkıp kırsal alanda tuzak kur. 33*Sabahleyin güneş doğunca çabuk kalk ve kente saldır. Yanında olan o halk sana çıktıklarında ona(31) elinden geldiğini yap, dedi. 34*Ve Abimelek yanındaki tüm kalabalık ile gece dört bölük olarak Şekem’e karşı tuzak kurdu. 35*Ebed’in oğlu Gaal gidip kentin kapısı önünde dururken Abimelek kendi yanında olan halk ile tuzaktan çıktı. 36*Gaal da bu kalabalığı gördüğünde Zebul’a: - Bak dağdan bize karşı halk iniyor, dedi. Zebul da ona: -Dağların gölgesi sana adam gibi görünüyor, dedi. 37*Gaal yine: - Bak ülkenin tepelerinden gelen bir kalabalık var ve bir bölük de Meonenim(32) meşeliği yolundan geliyor, dedi. 38*Zebulun da ona: - Abimelek kimdir ki, ona boyun eğelim; diyen ağzın(33) şimdi nerde? Küçümsediğin halk bu değil mi? Hadi şimdi git de onunla savaş bakalım, dedi. 39*Gaal de Şekem adamları önünden giderek Abimelek ile savaştı. 40*Abimelek onu bozguna uğrattı ve o da onun önünden kaçtı. Kapının önüne dek birçok kişi öldürüldü. 41*Abimelek Aruma’da oturdu ve Zebul, Gaal ile kardeşlerini Şekem’de bırakmayıp kovdu. 42*Ertesi gün halkın kırsal kesime çıkmakta olduğunu Abimelek’e bildirdiler. 43*O da yanındaki halkı üçe ayırarak kırsal alanda tuzak hazırladı. Ve halkın kentten ayrıldığını gördüğü zaman üzerlerine saldırarak onları vurdu. 44*Abimelek ile yanında olan askerler hücum ederek kentin kapısında durdular. Diğer iki bölük de bozkırlarda bulunanların tümüne saldırarak onları öldürdüler. 45*Abimelek bütün gün boyunca kent ile savaşarak kenti ele geçirdi(34) içindeki halkı katlederek kenti yıktı ve ona tuz ekti(35). 46*Şekem kalesinde olan tüm insanlar bunu duyduklarında El Berit(36) evinin kalesine sığındılar. 47*Ve Şekem kalesinin tüm adamlarının toplandıkları Abimelek’e haber verildi. 48*Abimelek kendisi ve yanında olan tüm kalabalıklar ile Salmon(37) dağına çıktı. Ve Abimelek baltayı eline alıp bir ağaç dalı kestikten sonra kaldırıp omuzuna koydu ve yanında olan kalabalığa: - Benim ne yaptığımı gördünüz. Siz de aynen öyle yapın, dedi. 49*Ve bütün halktan birçokları dallar kesip Abimelek’in arkasından giderek kalenin yanına yığdılar. Sonra da kaleyi ateşe verdiler ve Şekem kalesinde olan tüm insanlar erkekli-kadınlı bin kadar kişi öldüler. 50*Daha sonra Abimelek Tebets’e gidip onu kuşatarak aldı. 51*Kentin ortasında dayanıklı bir kule vardı. Erkeklerle kadınlar ve tüm kent halkı oraya kaçarak kapıyı içeriden kapadılar, sonra da kulenin damına çıktılar. 52*Ve Abimelek kuleye gelip onlarla savaştı ve onu ateşe vermek için kulenin kapısına dek yaklaştı. 53*Bir kadın Abimelek’in(38) başına bir değirmen taşı parçası atıp kafasını kırdı. 54*O da(39) hemen savaşçı bir genci çağırarak ona: - Kılıcını çek ve beni öldür. Sakın hiç kimse ‘onu bir kadın öldürdü’ demesin. Genç de ona saplayarak onu öldürdü. 55*Ve İsrailliler Abimeleğin öldüğünü gördüğünde herkes yerine gitti. 56*Bu şekilde Allah(40) Abimeleğin yetmiş kadar kardeşini öldürdüğünden; babasına yaptığı kötülüğü başına getirdi. 57*Şekem adamlarının kendi kötülüğünü de Allah başlarına döndürdü; böylece Yarubbaal oğlu Yotam’ın(41) laneti onlara dokundu.
(1)B.8/31, (+)lbranice: Tümünün kulağına,(2)B.8/30, (3)Tek.29/14,(4)Tek.29/15,(5)B.8/33,(6)B.11/3,II.Trh.13/7, Sül.Mes. 12/11, Res.lşl. 17/5,(7)B.6/24,(8)II.Krl.11/1ve2, (9)Bak Yeş.24/26,(#)Veya: Dikilitaş, (10)Tes.11/29, 27/12, Yeş. 8/33,Yuh. 4/20,(11)BakII.Krl. 14/9, (*)Bak II.Ez.4/14,(12)B.8/22ve 23,(13)Mez. 104 /15, “(§)Veya: Allah’ın ve insanın beni yücelttikleri semizlikmi?,(14)Mez.104/15,(15)İş.30/2,Dan. 4/12,Hoş.14/7,(16) 20.Ayet, Say.21/28,Hez.19/14,(17)II.Krl.14/9, Mez. 104/16, İş.2/13,37/24, Hez.31/3,( 18)B.8/35, (19)5.ve 6. Ayetler,(20)lş. 8/6,Filp.3/3,(21) 15.,56.ve57.Ayetler, (22)II.Sam.20/14, (23)I.Sam. 16/14, 18/9ve10, Bak I.Krl.12/15, 22/22, II.Trh. 10/15, 18/19ve diğ., İş.19/2ve14, (24)lş.33/1, (25)I.Krl.2/32, Est.9/25, Mez.7/16, Mat.23/35ve36,(26)Bak İş.16/9 ve 10,Yerm.25/30, (27) 4.Ayet, (28)I.Sam.25/10, I.Krl. 12/16, (29) Tek.34/2ve6, (30) II.Sam. 15/4, (31)I. Sam.10/7, 25/8, Vaiz9/10,(32)Tes. 18/14, (33)28.ve29. Ayetler, (34)20.Ayet,(35)Tes.29/23, I.Krl.12/25 , II.Krl. 3/25, (36)B. 8/33, (37)Mez.68/14,(38)II.Sam. 11/21,(39)BakI. Sam. 31/4, (40)24.Ayet, Eyp.31/3, Mez.94/23, Sül.Mes.5/22, (41)20.Ayet.

10.Bölüm: 1)Tola'nın İsraili yönetmesi, 3)Yair ile otuz oğlu, 6)İsrail oğullarının Amonîler ile Filistinliler'in ellerine verilmesi, 10)Allah'ın onları bırakması; 15)Ve tövbe etmeye çağırması.
1*Abimelek’ten sonra İssakar’dan Dodo ve Pua oğlu Tola; İsraili kurtarmak için ortaya çıktı(1) Bu adam Efraim dağında Şamir’de yaşıyordu. 2*İsraili yirmi üç yıl yönettikten sonra öldü ve Şamir’de gömüldü. 3*Ondan sonra Gilead’lı Yair çıktı; o da İsraili yirmi iki yıl yönetti. 4*Onun otuz oğlu olup bu oğulları otuz sıpaya biniyorlar ve otuz kentin(2) sahibi oluyorlardı ki, Gilead topraklarında olup onlara(3) bugüne dek Havvot(4) Yair(*) deniliyor. 5*Yair öldü ve Kamon’da gömüldü. 6*Ve İsrail oğulları(5) yine Rabbe göre kötü olanı yapmaya başladılar; Baallar’a(6) Astertiler’e, Suriye’nin(7) ilâhlarına, Sayda(8) ilâhlarına, Moab ilâhlarına, Ammon oğulları’nın ilâhlarına ve Filistinliler’in ilâhlarına tapındılar. Rabbi bıraktılar ve ona kulluk etmediler. 7*Rabbin öfkesi İsraile karşı alevlenip onları(9) Filistinliler’in eline ve Ammon oğulları’nın eline verdi. 8*O yıldan beri onlar İsrailoğulları’nı; yani Erden’in ötesinde Gilead’ta olan Amorîler’in ülkesinde bulunan İsrailoğulları’nın tümünü on sekiz yıl baskı ile ezdiler. 9*Ammon oğulları; Yahuda, Bünyamin ve Efraim Evi ile cenk etmek için Erden’den geçtiler ve İsrail çok sıkıntılara uğradı. 10*Sonunda İsrail oğulları(10) Rabbe şöyle dediler: ‘Sana karşı çok günah işledik; çünkü Allah’ımızı bırakıp putlara (Baallar) tapındık! 11*Rab da İsrail oğullarına dedi ki: -Mısırlılar’dan(11) Amorîler’den(12) Ammon(13) oğullarından ve Filistinliler’den(14) sizi kurtarmadım mı? 12*Hem de Saydalılar, Amelekîler(15) ve Maonîler sizi sıkıştırdıkları an(16) beni çağırdığınızda sizi onların elinden kurtardım. 13*Ama(17) siz beni bırakıp başka ilâhlara tapındınız. Bu yüzden ben sizi artık kurtarmayacağım. 14*Gidin seçtiğinizi(18) ilâhlara tapının; sıkıntınız anında sizi onlar kurtarsın. 15*İsrail oğulları da Rabbe: - Biz günah işledik bize(19) gözünde nasıl iyi görünüyorsa öyle yap! Ama; rica ediyoruz bizi bugün kurtar, dediler. 16*Bunun(20) üzerine aralarındaki yabancı ilâhları kaldırıp Rabb’e tapındılar. “O” da(21) İsrailin acısına dayanamadı. 17*Ammon oğulları toplanarak Gilead’ta konakladılar; ve İsrailoğulları da birlikte Mispa’da(22) toplandı. 18*Halk ve Gilead başkanları birbirlerine: Ammon oğulları ile savaşmaya kim başlarsa; tüm Gilead’ta(23) oturanlara o egemen olsun, dediler.
(*):Yair’in kasabaları,(1)B.2/16, (2)B.5/10, 12/14, (3)Tes.3/14, (4)Say.32/41, (5)B.2/11, 3/7, 4/1, 6/1, 13/1, (6)B.2/13,(7)B.2/12, (8) l.Krl. 11/33,Mez. 106/36,(9)B.2/14,l.Sam. 12/9,(10),I.Sam. 12/10, (11)Çık. 14/30, (12)Say.21/21ve24,25,(13) B.3/12ve13,(14)B.3/3 1,(15)B. 6/3, (16)Mez. 106/42ve43, (17)Tes.32/15,Yerm.2/13, (18)Tes.32/37,3 8,ll.Krl.3/13, Yerm.2/28, (19)l.Sam.3/18, ll.Sam.15/26, (20)ll.Trh.7/14, 15/8, Yerm. 18/7 ve 8, (21)Mez.106/44ve45,İş.63/9,(22)B. 11/11ve29, Tek.31/49, (23)B.11/8ve11.

11.Bölüm: 1)Yeftah'ın Gileadlılar'a başkan olması için onlarla antlaşması, 12)Onun Amonîler'e olan güzel teklifi, 29)Onun bakışı, 32)Amonîler'e galip gelmesi, 34)Ve bakış açısı.
1*Gileadlı(1) Yeftah güçlü(2) bir adamdı; ve bu Yeftah kötü bir kadının oğlu olup babası Gilead idi. 2*Gilead’ın kendi karısından da oğulları oldu ve karısının oğulları büyüdüğünde Yeftah’a zor kullanıp ona: ‘Babamızın evinden miras alamazsın; çünkü sen bir yabancının oğlusun’ dediler. 3*Bundan ötürü Yeftah kardeşlerinden kaçarak Tob yöresinde yaşadı ve birsürü(3) boş adamlar Yeftah’ın yanına gelerek onunla dolaşıyordu. 4*Bir zaman sonra Ammon oğulları İsrail ile savaştı. 5*Ammon oğulları İsrail ile savaştığında Gilead’ın yaşlıları(*) Yeftah’ı Tob yöresinden geri getirmek için gittiler. 6*Ve Yeftah’a: - Gel bize kumandan ol ki Ammon oğullarıyla savaşalım, dediler. 7*Yeftah da Gilead yaşlılarına: - Siz(4) bana kötülük yaparak beni babamın evinden atmadınız mı? Şimdi sıkıntıya uğrayınca niçin bana geliyorsunuz? Dedi. 8*Gilead(5) yaşlıları Yeftah’a: - Bunun için sana(6) geldik ki, bizimle gelip Ammon oğullarıyla savaşasın; bize(7) ve tüm Gilead’ta yaşayanların başı olasın, dediler. 9*Yeftah da Gilead yaşlılarına: - Siz Ammon oğulları ile savaşmak için beni geri getirdiğinizde Rab da onları benim elime verdiği zaman ben sizin başkanınız olacak mıyım? Dedi. 10*Gilead yaşlıları Yeftah’a: - Senin dediğin gibi yapacağımıza Rab(8) içimizde tanık olsun, dediler. 11*Sonra Yeftah, Gilead yaşlıları ile birlikte gitti. Kavim de onu kendi üzerine başkan(9) ve kumandan yaptı. Yeftah ta Mispa’da(10) Rabbin önünde tüm sözlerini söyledi. 12*Yeftah, Ammon oğulları’na elçiler gönderip: - Senin benim ile ne işin var ki ülkemde savaşmaya bana geldin? Dedi. 13*Ammon oğulları kralı da Yeftah’ın elçilerine şöyle yanıt verdi: - Çünkü(11) İsrail Mısır’dan çıktığı zaman Arnon’dan Yabbok’a(12) ve Erden’e dek ülkemi ele geçirdi; şimdi hiç çekişmeden onu geri ver, dedi. 14*Yeftah yine Ammon oğulları kralına elçiler gönderdi. 15*Ve ona olan sözü şöyleydi: Yeftah böyle söylüyor. İsrail(13) Moab ülkesini ve Ammon oğulları ülkesini almadı. 16*Çünkü İsrail Mısır’dan çıktığında Kızıldeniz’e(14) değin çölden geçerek Kadeş’e(15) geldi. 17*Ve İsrail(16) Edom kralına: Lütfen sınırlarından geçeyim, diyerek haberciler göndermiş olmasına rağmen Edom(17) kralı kulak asmadı. Bunun üzerine Moab kralına da haber saldı; o da izin vermedi ve İsrail Kadeş’te(18) oturdu. 18*Sonra çöllerde dolaşarak; Edom(19) ve Moab ülkesinin çevresini dolanarak Moab(20) ülkesinin kuzeyinden geçip Arnon’un(21) ötesinde konakladılar. Ama Moab sınırlarına giremediler. Çünkü Arnon Moab sınırı idi. 19*Ve İsrail(22) Amorîler’in kralı; yani Heşbon kralı Sihon’a elçiler göndererek ona şöyle söyledi: - Lütfen(23) ülkenden geçip gideceğim yere ulaşayım. 20*Ama(24) Sihon İsrailin kendi sınırlarından geçmesine güvenemediğinden Sihon tüm halkını toplayıp Yahats’da ordu kurdu ve İsrail ile savaştı. 21*İsrail’in Allah’ı Rab, Sihon ile tüm halkını İsrailin eline vererek onları vurdular(25) ve İsrail o ülkede yaşayan Amorîler’in tüm ülkesini miras aldı. 22*Arnon’da Yabbok’a; çölden Erden’e kadar sınırları Amorîler’in(26) içinde olan her yeri miras aldılar. 23*Şimdi İsrail’in Allah’ı Rabb, Amorîler’i kendi halkı İsrailin önünden atmışken; sen mi onu miras alacaksın? 24*Senin(27) Allah’ın Kemoş’un sana mülk olmak için verdiği neyse onu mülk edinmiyor musun? Biz de Allah’ımız(28) Yehovah önümüzden kimi kovarsa onun ülkesini mülk ediniriz. 25*Şimdi sen Moab kralı Sippor oğlu Balak’tan(29) daha güçlü müsün? O İsraile bir şekilde karşı gelip savaşabildi mi? 26*İsrail Heşbon(30) ve Aroer(31) ile kasabalarında; Arnon’un kenarında olan kentlerin tümünde üçyüz yıl oturuyorken niçin onları o zaman dilimi içinde kurtarmadınız? 27*Ben sana karşı hiç bir suç işlemedim! Şimdi sen benimle savaşarak bana kötülük edecek misin? Bugün İsrailoğullarıyla Ammon oğulları arasında egemen(32) olan Rab(33) karar versin.” 28*Ama Ammon oğulları kralı Yeftah’ın ona ulaştırdığı sözlerini dinlemedi. 29*O zaman Yeftah üzerine Rabbin Ruhu(34) geldi. O da Gilead’tan ve Manessa’dan geçti ve Gilead Mispa’sına; Gilead Mispa’sının Ammon oğulları üzerine gitti. 30*Ve Yeftah Rabbe(35) şöyle söz (adak) verdi: - Eğer gerçekten Ammon oğullarını elime verirsen; 31*Ammon oğulları’ndan esenlikle geri döndüğümde evimin kapısından karşıma çıkan her ne olursa Rabbin olsun(36). Ben de(37) onu yakmalık kurban olarak sunarım. 32*Böylece Yeftah Ammon oğulları ile savaşmak için üzerlerine gittiğinde Rab onları onun eline verdi. 33*O da onları Aroer’den Minnit’e(38) kadar yirmi kente ve tâ Abel Karamim’e gidene dek büyük bozgunlukla katletti. Ammon oğulları İsrailin önünde yenildiler. 34*Yeftah Mispa’ya(39) kendi evine geldiğinde işte kızı(40) onu karşılamak için defler ile dans ederek çıkıyordu. Bu biricik kızı olup ondan başka bir oğlu veya kızı yoktu. 35*Onu görür görmez giysisini(41) yırttı ve: - Eyvah kızım! Benim belimi büktün ve sen de beni üzenlerden oldun. Çünkü Rabbe ağzımı(42) açtım artık sözümü geri(43) alamam, dedi. 36*Kız da ona: - Ey babam! Ağzını Rabbe açtınsa bana(44) ağzından çıktığına göre yap. Çünkü Rab(45) düşmanların olan Ammon oğullarından senin için intikam almıştır, dedi. 37*Sonra babasına: - Bana böyle olsun. Beni iki ay bırak ve ben de gidip dağlarda dolaşayım; yoldaşlarımla bakireliğim için ağlayayım, dedi. 38*O da: - Git! Diyerek onu iki ay serbest bıraktığında kızcağız yoldaşlarıyla gidip dağlarda genç kızlığı için ağladı. 39*İki ayın sonunda babasının yanına geri döndüğünde söz(46) verdiği sözünü (adağını) “O” nun için yerine getirdi ve kızcağız da erkek bilmedi. 40*Bundan böyle her yıl; İsrail kızları Gilead’lı Yeftah’ın kızı için gidip yılda dört gün ağlamaları İsrailde kural oldu.

(1)İbr.11/32, (2)B.6/12, ll.Krl.5/1, (3)B.9/4, l.Sam.22/2, (*)İhti- yarlar: Genelde yaşlı kişiler olup toplumun ileri gelen sözcüleri niteliğindeydiler!, (4)Tek.26/27, (5)B.10/18, (6)Luk.17/4, (7)B.10/18, (8)Yerm.42/5, (9)8.Ayet, (10)B.10/17, 20/1, l.Sam.10/17, 11/15, (11)Say.21/24-26, (12)Tek.32/22, (13)Tes.2/9ve19,(14)Say. 14/25, Tes.1/40, Yeş.5/6, (15)Say. 13/26, 20/1, Tes.1/46, (16)Say.20/14, (17)Say.20/18ve21, (18)Say.20/1, (19)Say.21/4, Tes.2/1-8, (20)Say.20/11, (21)Say.21/3, 22/36, (22)Say.21/21, Tes.2/26, (23)Say.21/22, Tes.2/27, (24)Say.21/23, Tes.2/32, (25)Say.21/24ve25, Tes.2/33ve34, (26)Tes.2/36, (27)Say.21/29, l.Krl.11/7, Yerm.48/7, (28)Tes.9/4ve5, 18/22, Yeş.3/10,(29)Say.22/2,Bak.Yeş.24/9,(30)Say.21/25, (31)Tes. 2/36,(32)Tek.18/25,(33)Tek.16/5,31/53,l.Sam.24/12 ve15, (34)B.3/10, (35)Tek.28/20,l.Sam. 1/11,(36)BakLev.27/2,3vediğ., l.Sam.1/11ve28,2/1 8,(37)Mez.66/13, Bak. Lev. 27/11ve12, (38)Hez.27/17,(39)B. 10/17ve11.Ayet,(40)Çık.15/20, l.Sam.18/6, Mez.68/25, Yerm.31/4, (41)Tek.37/29ve34, (42)Vaiz 5/2, (43) Say.3 0/2,Mez.15/4,Vaiz5/4ve5, (44) Say.3 0/2, (45)ll.Sam.11/19ve31, (46)31.Ayet, l.Sam.1/22ve24, 2/18.
12.Bölüm: 1)Yeftah ve Gileadlılar'ın bir kan davasıyla Efraimliler'i tutup öldürmeleri, 7)Yeftah'm ölümü ve gömülüşü, 8)Yargıç (Hakim) İbtsan ve onun otuz oğluyla otuz kızı, 11)Hakim Elon, 13)Hakim Abadon ve onun kırk oğluyla otuz torunu.
1*Efraim’liler(1) toplanıp kuzeye doğru gittiler ve Yeftah’a: - Neden Ammon oğullarıyla savaşmaya gittin ve neden seninle birlikte gitmek için bizi çağırmadın? Biz de evini senin üstüne ateşe vereceğiz, dediler. 2* Yeftah da onlara: - Benim ve kavmimin Ammon oğullarıyla büyük bir sorunu olup sizi çağırdımsa da beni ellerinden kurtarmadınız. 3*Ben de sizin içinizde bir kurtarıcı görmediğimden; canımı(2) dişime takıp Ammon oğullarına saldırdım ve Rabb onları elime verdi. Bugün siz benimle savaşmak için niçin bana karşı geliyorsunuz? Dedi. 4*Yeftah tüm Gileadlılar’ı toplayıp Efiaim ile savaştı ve Gileadlılar Efraimliler’i vurdular. Çünkü; siz ey Gile- adlılar; Efiaim’in ve Manessa’nın arasında Efraim’in(3) kaçaklarısınız, demişlerdi. 5*Gileadlılar Efraim’in önünden Erden’in(4) geçitlerini tuttular. Efraim kaçakları:- Geçebilir miyim? Dediklerinde; Gileadlılar onlara: Efraim misin? Diye soruyorlardı. Onlar da: - Değilim; derse; 6*Ona: - Öyleyse ‘Şibbolet’ de bakalım, diye soruyorlardı. Onların da doğru aksanı olmadığından: ‘Sibbolet demeleri üzerine onları tutup Erden’in geçitlerinde katlediyorlardı. Ve o zamanlarda Efraim’den kırk(+) ikibin kişi katledilmiş oldu. 7*Yeftah İsraile altı yıl egemen oldu ve Gileadlı Yeftah ölüp Gilead kentlerinden birinde gömüldü. 8*Sonra Beytlehem’de olan İbtsan İsraile egemen oldu. 9*Onun otuz oğlu ve otuz kızı olup kızları dışarıya verdi ve oğulları için de dışarıdan otuz kız aldı. Böylece İsraile yedi yıl egemen oldu. 10*İbtsan öldükten sonra Beytlehem’de gömüldü. 11*Daha sonra Zebulunlu Elon İsraile egemen oldu ve İsraile on yıl başkanlık yaptı. 12*Zebulunlu Elon ölüp Zebulun yöresinde Ayyalon’da gömüldü. 13*Ve Piratonlu Hillel oğlu Abdon İsraile egemen oldu. 14*Onun kırk oğlu ve otuz torunu olup yetmiş(5) sıpaya biniyorlardı ve bu adam İsraile sekiz yıl egemen oldu. 15*Piratonlu Hillel oğlu Abdon öldükten sonra Amalekîler’in(6) dağında Efraim ülkesinde Piraton’da gömüldü.

(1)Bak B.8/1, (2)l.Sam.19/5, 28/21, Eyp.13/14, Mez.119/109, (3)Bak l.Sam.25/10, Mez.78/9, (4)Yeş.22/11, B.3/28, 7/24, (+)Veya: İkibin kuk(Bak.ll.Ez.14/43; Sayılardaki teşbih benzerliği veya dönüşüm.), (5)B.5/10, 10/4, (6)B. 3/13 ve27, 5/14.

13.Bölüm: 1)İsrail oğullarının Filistinliler'in eline düşmesi, 2)Manoah'ın eşine; 8)Ve kendisine bir meleğin görünmesi, 15)Manoah'ın yakılacak olan kurbanıyla Meleğin tanınması, 24)Şimşon.
1*İsrail oğulları yine(1) Rabbin gözünde kötü olanı yaptılar ve Rab onları kırk(2) yıl Filistinliler’in eline verdi. 2*Dan oymağından Soralı(3) Manoah adında bir adam vardı ve karısı kısır olduğundan çocuğu olmuyordu. 3*Rabbin Meleği(4) bu kadına görünüp ona: -Bak! Sen kısırsın ve çocuğun olmuyor; ama gebe kalıp bir oğul doğuracaksın. 4*Şimdi sakın şarap(5) veya içki içme ve hiçbir kirli yiyecek yeme. 5*Çünkü işte sen gebe kalıp bir oğul doğuracaksın. Başına(6) ustura dokunmasın; çocuk rahminden Allah için Nezir(7) olacak ve o İsraili(8) Filistinliler’in elinden kurtarmaya başlayacaktır, dedi. 6* Sonra o kadın kocasına gidip: - Bir Allah adamı(9) bana geldi ve onun yüzü(10) Allah’ın Meleğinin yüzü gibi çok yüce görünüyordu. Ben de nereden(11) geldiğini sormadım; o da ismini bana söylemedi. 7*Bana: - İşte sen hamile olup bir oğul doğuracaksın; şimdi sen şarap ile içki içme ve hiçbir kirli şey de yeme; çünkü çocuk döl yatağından tâ öleceği güne dek Allah’a adanmış olacaktır, dedi. 8*Ve Manoah Rabbe şöyle yakardı: -Yalvarırım ya Rab! Gönderdiğin Allah adamı bize yine gelsin ve doğacak çocuğa ne yapacağımızı bize öğretsin, dedi. 9*Böylece Allah Manoah’ın sesini işitti ve Allah’ın Meleği yine o kadına geldi. Kadıncağız tarlada oturuyor ve kocası Manoah da yanında yoktu. 10*O zaman kadın aceleyle koşup kocasına: -İşte o gün bana gelen adam yine göründü, diye bildirdi. 11*Manoah da kalkıp eşinin arkasından gitti ve o adamın yanına geldiğinde ona: - Bu kadınla konuşan sen misin? Dedi. O da: - Benim, dedi. 12*Manoah da: - Sözün yerini bulduğunda çocuğa ne olacak ve ne yapmalı? Dedi. 13*Ve Rabbin Meleği Manoah’a şöyle söyledi: - Kadın kendisine söylediğim şeylerin tümünden sakınsın. 14*Üzüm asmasından yapılan hiçbir şeyden yemesin; şarap(12) içki içmesin, hiçbir kirli şeyden yemesin ve buyurduklarımın tümünü tutsun. 15*Manoah da Rabbin meleğine: Lütfen yanımızda(13) biraz dur; bir oğlak hazırlayıp önüne koyalım, dedi. 16*Rabbin meleği de Manoah’a:- Ben yanında dursam da yemeğinden yemiyeceğim; ama eğer kurban yakacak olursan onu Rabbe sun, dedi. Çünkü Manoah Rabbin meleği olduğunu bilmiyordu. 17*Ve Manoah Rabbin Meleğine: - Adın nedir ki, söylediklerin yerine geldiğinde seni onurlandıralım? Dedi. 18*Rabbin meleği de ona: - Adımı(14) niçin böyle soruyorsun? Çünkü(15) acayiptir, dedi. 19*Manoah da oğlağı ve ekmek sunusunu alıp kayanın(16) üstünde Rabbe sundu. Ve Manoah ile karısı konuşurlarken o acayip bir şey yaptı. 20*Sunaktan (mezbahtan) alev göğe doğru çıkmakta iken Rabbin meleği mezbahın aleviyle birlikte yukarı çıktı. Manoah ile eşi bunu görünce yüzüstü(17) yere kapandılar. 21*Rabbin meleği de bir daha Manoah ile eşine görünmedi. O zaman(18) Manoah Rabbin meleği olduğunu anladı. 22*Manoah eşine: - Kesinlikle(19) öleceğiz; Çünkü Allah’ı gördük, dedi. 23*Eşi de ona: - Rab bizi öldürmek niyetinde olsaydı ellerimizden yakılacak kurbanı ve ekmek sunusunu kabul etmez; bu şeylerin tümünü bize göstermez ve bu çeşit şeyleri şimdi bize söylemezdi, dedi. 24*Sonunda o kadın bir oğul doğup ona Şimşon(20) adını verdiler. Çocuk(21) da büyüdü ve Rab onu bereketledi. 25*Ve o(22) Sora ile Eştaol arasında Dan ordusundayken Rabbin(23) ruhu onu kışkırtmaya başladı.
(1)B.2/11, 3/7, 4/1, 6/1, 10/6, (2)l.Sam.12/9, (3)Yeş.19/41, (3)B.6/12,Luk. 1/11,13,28ve31,(5) 14.Ayet, Say.6/2ve3, Luk.1/15, (6)Say.6/5, l.Sam. 1/11,(7)Say.6/2, (8)Bak l.Sam.7/13, ll.Sam.8/1, l.Trh.18/1,(9)Tes.33/1,l.Sam.2/27,9/6, l.Krl.17/24, (10)Mat.28/3, Luk. 9/29 ,Res. İşl. 6/15, (11) 17.ve18 .Ayetl er, (12)4.Ayet, (13)Tek. 18/5,B.6/18, (14)Tek. 32/29,(15)İş.9/6,(16)B.6/19ve20, (17)Lev. 9/24,l.Trh.21/16, Hez. 1/28, Mat.17/6, (18)B.6/22, (19)Tek. 32/30, Çık.33/20,Tes.5/26,B.6/22,(20)İbr. 11/32, (21)l.Sam.3/19,Luk. 1/80,2/52, (22)Yeş.15/33, B.18/11, (23)B. 3/10, l.Sam.11/6, Mat. 4/1.

14.Bölüm: 1)Şimşon'un Filistinli bir kızla evlenmek isteği, 5)Bir aslan öldürmesi, 8)Aslan'ın cesedinde bal bulması, 10)Şimşon'un düğün ziyafeti, 12)Özelliğinin kendi eşi tarafından Filistinliler'e bildirilmesi, 18)Otuz Filistinliyi öldürmesi, 20)Eşinin kendi yoldaşına verilmesi.
1*Şimşon Timna’ya(1) indi ve Timna’da Filistinliler’in kızlarından bir(2) kız gördü. 2*Babasıyla annesinin yanına gidip onlara şöyle söyledi: - Timna’da Filistinliler’in kızlarından bir kız gördüm; şimdi onu(3) bana eşim olması için isteyin. 3*Babası ve annesi de ona: - Kardeşlerinin(4) kızlarında ve tüm kavimde bir kimse kalmadı mı ki, sen sünnetsiz(5) Filistinliler’den kadın almaya gideceksin, dediler. Şimşon da babasına: - Bana onu al; çünkü onu beğeniyorum, dedi. 4*Ve babasıyla annesi bu olayın Rab(6) tarafından olduğunu bilmiyorlardı. Çünkü “O" Filistinlilere(7) karşı bir bahane aramaktaydı ve o zaman Filistinliler İsraile düşmanlık yapıyorlardı. 5*Şimşon ile babası ve annesi Timna’ya gidip Timna bağlarına geldiklerinde işte gümürdeyen bir aslan karşılarına dikildi. 6*Rabbin ruhu(8) onun üstüne geldiğinde aslanı bir oğlağı ayırır gibi ayırdı ve elinde de birşey yoktu. Babasıyla annesine de bu yaptığı şeyi bildirmedi. 7*Sonra gidip o kızla konuştu ve kız Şimşon’un gözlerine çekici geldi. 8*Bir müddet sonra onu almaya giderken aslanın leşini görmek için yoldan saptı ve işte aslanın cesedinde birsürü arı ile bal vardı. 9*Ve onu eline alıp yiyerek gitti. Sonra babasıyla annesine gidip onlara da verdiğinde yediler; ama balı aslanın cesedinden aldığını onlara söylemedi. 10*Babası da o kız tarafına indiğinde; Şimşon orada bir şölen hazırladı. Çünkü gençler böyle yapıyordu. 11*Onu gördüklerinde onun yanında bulunup ona arkadaş olmak için otuz kişi götürdüler. 12*Şimşon da onlara: - Şimdi size bir bilmece(9) söyleyeceğim. Eğer onu şölenin(10) yedi günü içinde düşünüp bana söylerseniz; ben de size otuz gömlek ile otuz kat giysi(11) vereceğim. 13*Ama eğer bana söyleyemezseniz o zaman siz bana otuz gömlekle otuz kat giysi vereceksiniz, dedi. Onlar da ona: - Bilmeceni sor da onu duyalım, dediler. 14*Ve onlara: - Yiyiciden yiyecek çıktı ve güçlüden tatlı çıktı, dedi. Onlar üç gün içinde bu soruya yanıt bulamadılar. 15*Ve yedinci(+) günde Şimşon’un eşine: - Bilmecesini bize açıklaması için(12) eşinin(13) gönlünü yap; yoksa babanın evini ateşe veririz. Bizi soymak için mi buraya çağırdınız; öyle değil mi? Dediler. 16*Bunun üzerine Şimşon’un eşi onun yanında ağlayarak: - Beni sevmiyorsun(14) ve bana bilerek sıkıntı veriyorsun. Halkımın oğullarına bir bilmece sordun ve bunu bana da açıklamadın, dedi. O da ona: - Ben bunu anama ve babama bile söylemedikten sonra sana mı söyleyeceğim, dedi. 17*Kadın da onun yanında şölenin yedi günü boyunca ağlayıp sızladı ve onu çok sıkıştırması üzerine o da yedinci günde ona söyledi. Kadın da bilmeceyi halkının erkeklerine söyledi. 18*Ve kentin adamları yedinci günde güneş batmadan önce ona: -Baldan tatlı ve aslandan güçlü ne var, dediler. O da onlara: - Eğer ineğimle çift sürmeseydiniz bilmecemi bilemezdiniz, dedi. 19*Ve Rabbin ruhu(15) onun üzerine geldi; o da Eşkalon’a inip onlardan otuz kişiyi öldürerek giysilerini aldı ve bilmeceyi söyleyenlere birer kat giysi verdi. Sonra öfkelenerek babasının evine gitti. 20*Şimşon’un eşi de ona yoldaşlık(16) yapan arkadaşına verildi.
(1)Tek.38/13, Yeş.15/10, (2)Tek.34/2, (3)Tek.21/21, 34/4, (4)Tek.24/3 ve 4, (5) Tek.34/14, Tes.7/3, (6)Yeş.11/20, l.Krl.12/15, ll.Krl.6/33, ll.Trh.10/15, 22/7, 25/20, (7)B.13/1, Tes.28/48, (8)B.3/10, 13/25, l.Sam.11/6, (9)l.Krl.10/1, Hez.17/2, Luk.14/7, (10)Tek.29/27, (11)Tek. 45/22, ll.Krl.5/22, (+)Veya: Dördüncü,(Bak. B.12/6.), (12)B.16/5, (13)B.15/6, (14)B.16/15, (15)B.3/10, 13/25, (16)B.15/2, Yuh.3/29.

15.Bölüm: 1)Şimşon'un eşi kendisine verilmediğinden öfkelenmesi, 3)Tilkiler(Veya; çakallar) ve ateşle Filistinliler'in ekinlerini yakması, 6)Onun eşiyle kayın babasının yakılması olayı, 7)Şimşon'un intikamı, 9)Yahudilerin eliyle Şimşon'un bağlanması, 14)Bir çene kemiğiyle Filistinliler'i öldürmesi, 18)Ve susadığında bir mucize ile Allah'ın ona su vermesi.
1*Bir zaman sonra buğday biçme günlerinde Şimşon bir oğlak alıp eşini ziyaret etti: ‘İçerde eşimin yanına gideyim, dediğinde kadının babası ona içeriye girmeye izin vermedi. 2*Babası: Gerçekten ben senin ona tamamen(1) kötülük ettiğini sandım ve onu arkadaşına verdim. Bak onun küçük kızkardeşi ondan daha güzeldir; bunu onun yerine al ve senin olsun, dedi. 3*Şimşon da “onlar için(+) ‘Artık Filistinliler ’e kötülük edersem suçsuz olurum’ dedi. 4*Şimşon gidip üçyüz tilki(Veya: Çakal) yakaladı ve herbirini kuyruğu kuyruğuna çevirdi; her iki kuyruk arasına da bir çıra koydu. 5*Ve çıraları ateşle tutuşturup Filistinliler’in ekinlerine saldı. Yığılmış ve biçilmemiş ekinleri bağlara ve zeytinliklere varıncaya dek yaktı. 6*Filistinliler: ‘Bunu kim yaptı?’ dediklerinde: ‘Timnalı’nın damadı Şimşon yaptı; çünkü onun eşini alıp arkadaşına verdi, dediler. Ve Filistinliler(2) de kadınla babasını ateşte yaktılar. 7*Şimşon da onlara: - Bunu yapmış olmanıza rağmen ben sizden öcümü alacak ve sonra vazgeçeceğim, diyerek; 8*Onları but va baldırlarından çok kötü vurup yaraladıktan sonra gidip Eytam kayasının yarığında oturdu. 9*Filistinliler de gidip Yahuda’da ordu kurdular ve Lehi’de(3) yayıldılar. 10*Yahuda adamları: - Niçin üstümüze geldiniz? Dediklerinde - Şimşon’u bağlayarak onun bize yaptığı gibi ona yapmak için geldik, dediler. 11*O zaman Yahuda’dan üç bin kişi Eytam kayasının yarığı önüne gidip Şimşon’a: - Filistinliler’in bizim egemenimiz(4) olduğunu bilmiyor musun; bize bu yaptığın nedir? Dediler. O da onlara: - Onlar bana ne yaptılarsa ben de onlara öyle yaptım, dedi. 12*Onlar da ona: - Biz seni bağlayıp Filistinliler’in eline vermek için geldik, dediler ve Şimşon da onlara: - Kendiniz beni vurmayacağınıza bana yemin ediniz, dediğinde; 13*Ona doğru: - Hayır seni bağlayıp onların eline vereceğiz; ama seni kesinlikle öldürmeyeceğiz, diye yanıt verdiler ve onu iki yeni iple bağlayarak kayalıktan aldılar. 14*Lehi’ye geldiklerinde Filistinliler nara atarak onu karşıladılar; ve Rabbin Ruhu(5) onun üzerine geldi, kollarındaki ipler ateşte kavrulmuş keten gibi oldu, bağları ellerinden koptu. 15*Ve bir eşeğin daha taze olan kurumamış çenesini bularak; ona elini uzatıp aldı ve onunla(6) bin kişi vurdu. 16*Şimşon: - Eşek çenesiyle yığın yığın ettim. Ve eşek çenesiyle bin kişi vurdum, dedi. 17*Sözünü bitirdiğinde çeneyi elinden attı ve o yere Ramat Lehi(#) adını verdi. 18*Ve çok susayarak Rabbe şöyle yakardı: - Sen(7) kulunun eliyle bu büyük kurtuluşu yaptın; şimdi ise susuzluktan ölüp bu sünnetsizlerin eline mi düşeyim, dedi. 19*Bunun üzerine Allah Lehi’de olan çukuru açtı ve oradan su çıktı. O da suyu içtikten sonra yeniden(8) yaşama gelmiş gibi oldu. Bu yüzden ona En - Hakkore(*) adını verdi ki, bugüne dek Lehi’dedir. 20*Şimşon Filistinliler’in(9) günlerinde İsrail’e yirmi yıl egemen oldu.
(1)B.14/20, (+)Veya: Onlara, (2)B.14/15, (3)Bak! 19.Ayet, (4)B.14/4, (5)B.3/10, 14/6, (6)B.3/31, Lev.26/8, Yeş. 23/10, (#)Veya: Çene kemiği tepesi, (7)Mez.3/7, (8)Tek.45/27, İş.40/29, (*)Yani: Çağıranın Pınarı, (9)B.13/1.
16.Bölüm: 1)Şimşon'un Gazze kapılarını söküp götürmesi, 4)Delila'nın naz ve hilesi ile aldanması, 21 )Filistinliler tarafından gözlerinin kör edilmesi, 22)Onun intikamı ve ölümü.
1*Şimşon Gaza’ya gidip orada bir fahişe kadın görerek yanına girdi. 2*Ve Gazalılar’a ‘Şimşon buraya geldi!’ diye baber verilmesi üzerine onu kuşatıp(l) kentin kapısında bütün gece onun için pusu kurdular. Tüm gece boyunca sessizce bekleyip ‘Sabah erkenden onu öldürürüz’ dediler. 3*Şimşon da gece yarısına dek uyuduktan sonra gece yarısında kalkıp kentin kapı kanatlarının iki söğesini tuttu ve onları sürgüsüyle beraber koparıp, omuzuna alarak Hebron’un karşısında olan dağın başına çıkardı. 4*Bundan sonra Sorek deresinde Delila adındaki bir kadını sevdi. 5*Ve Filistinliler buyruk gereği kadının yanına giderek ona: - Onun(2) gönlünü yap. Bu büyük gücünün nereden geldiğini ve nasıl ona üstün geleceğimizi öğren ki, onu bağlayıp aşağılayalım. Bunun için sana herbirimiz binyüz parça gümüş vereceğiz, dediler. 6*Delila da Şimşon’a: - Yalvarıyorum; senin büyük gücünün nereden geldiğini ve seni alçaltmak için nasıl bağlanacağını bana söyle, dedi. 7*Şimşon da ona: - Eğer beni kurumamış yedi taze sırımlarla bağlarlarsa; o zaman zayıflar ve normal bir adam gibi olurum, dedi. 8*Ve Filistinliler’in beyleri kadına kurumamış yedi taze sırım götürdüler; kadın da onu onlarla bağladı. 9*Pusu kurmuş olanlar onu odasında(*) beklerken kadın ona: - Ey Şimşon; Filistinliler seni yakalamaya geldi, dedi. O anda sırımları ateş sıcaklığından kopan kendir ipliği gibi kopardı ve bu gücünün ne olduğu anlaşılmadı. 10*Bunun üzerine Delila Şimşon’a: - Beni aldattın, bana yalan söyledin. Lütfen şimdi ne ile bağlanabileceğini bana açıkla, dedi. 11*O da ona: - Eğer beni hiç kullanılmamış yedi iple sıkıca bağlarlarsa; o zaman güçsüzleşir normal bir adam gibi olurum, dedi. 12*Delila yeni ipler alarak onu bağladı ve pusuda olanlar onu odasında beklerken ona: - Ey Şimşon; Filistinliler seni yakalamaya geldi, dedi. O da bağları bir iplik gibi kollarından kopardı. 13*Ve Delila Şimşon’a: - Şimdiye dek beni kandırıp bana yalan söyledin; ne ile bağlanabileceğini bana söyle? Dedi. O da ona: - Eğer başımdaki yedi tutam saçımı argaç(§) ile dokursan; dedi. 14*Kadın da öyle yaptı ve kazıkla sağlamlaştırdıktan sonra ona: - Ey Şimşon! Filistinliler seni yakalamaya geldi, dedi. O da uykusundan uyanıp kazığı, bezi ve argacı söktü kopardı. 15*O zaman kadın ona: - Gönlün(3) benimle olmasa bile ben seni seviyorum. Beni üç kez aldattığım artık nasıl söyleyeyim? Bu büyük gücünün nasıl olduğunu bir türlü bana söylemiyorsun; dedi. 16*Böylece onu hergün sözleriyle çok sıkıştırıyor, etkiliyordu. Sonunda onun canı ölüm derecesinde sıkıldı ve; 17*Ona(4) tüm yüreğinde olanı şöyle açıkladı: -Ben annemin rahminde Allah’a adanmışım. Başıma(5) ustura dokunmadı. Eğer tıraş olursam gücüm benden gidecek ve diğer insanlar gibi olacağım, dedi. 18*Delila da onun tüm yüreğinde olanı açıkladığını anladığında Filistinliler’in beğlerini çağırtarak: ‘Bir kez daha gelin; çünkü bana tüm yüreğinde olanı açıkladı’ dedi. 19*Kadın(6) da onu kendi dizleri üzerinde uyuttuğunda bir adam çağırıp onun başının yedi bölük saçını kestirdikten sonra ona sıkıntı vermeye başladı. Böylece onun gücü de kendisinden gitmiş oldu. 20*Ve kadın ona: - Ey Şimşon! Filistinliler senin üzerine geliyor, dedi. O da uykusundan uyanır uyanmaz önceden yaptığı gibi silkinip kurtulayım, diye düşündü; ama(7) kendisinden Rabbin gittiğini bilmiyordu. 21*O zaman Filistinliler onu tutup gözlerini çıkardılar ve onu Gaze’ye getirip bağlar ile bağladılar. O da cezaevinde değirmen (taşı) çeviriyordu. 22*Saçları kesildikten sonra başının saçı çıkmaya başladı. 23*Ve Filistinlilerin beğleri: - Bizim Allah’ımız düşmanımız Şimşon’u elimize verdi, diyerek ilâhları Dagon’a büyük bir kurban yakmak ve şölen düzenlemek için toplandılar. 24*Halk onu gördüğünde ilâhlarına(8) tapındı: ‘Çünkü bizim Allah’ımız ülkemizi yakıp yıkan ve bizden birçok kişileri öldüren düşmanımızı elimize verdi’ dediler. 25*Sevinip(9) coştuklarında: ‘Şimşon ’u çağırın önümüzde oynasın ’, dediler. Şimşonu cezaevinden çağırdılar ve önlerinde oynadı; sonra onu direklerin arasında bıraktılar. 26*Ve Şimşon elinden tutan uşağa: - Bırak beni de üstünde onların bulunduğu bu binanın direklerine tutunup onlara dayanayım, dedi. 27*Bina ise erkekler ve kadınlarla dolu olup Filistinliler’in tüm beyleri oradaydı. Ve tam(10) üzerinde Şimşon’un oynamasını seyreden üç bin kadar erkekle kadın vardı. 28*Şimşon Rabb’e dua edip dedi ki: - Ya Rab - Yehovah; yalvarırım beni an. Ey Allah’ım! Lütfen(11) bir kez olsun beni bu kez de güçlendir ki Filistinliler’den iki gözüm için de öcümü alayım, dedi. 29*Ve Şimşon üzerinde binanın olduğu ortadaki iki direğe; birine sağ elini ve diğerine de sol elini dayayıp onları itekledi. 30*Şimşon: ‘Kendim de Filistinliler ile beraber öleyim ’ diyerek tüm gücüyle dayandı. Bina da beyler ve içindeki tüm halkın üzerine çöktü; ve ölümünde öldürdüğü kişiler tüm yaşamında öldürdüklerinden daha çok oldu. 31*Kardeşleriyle babasının tüm ev halkı gelip onu aldılar ve götürüp Sora’yla(12) Eştaol arasında babası Manoah’ın mezarına gömdüler. Onun İsraile egemen olduğu yıllar yirmi yıldı.
(1)l.Sam.23/26, Mez.118/10,11ve12, Res.İş.9/24, (2)B.14/15, Bak Sül.Mes.2/16-19, 5/3-11, 6/24,25ve26, 7/21,22ve23, (*): Osm. Halvetinde, (§): Dokuma Tezgâhı, (3)B.14/16, (4)Mik.7/5, (4)Say.6/5, B.13/5, (6)Sül. Mes.7/26ve27, (7)Say.14/9,42ve43, Yeş.7/12,l.Sam.16/14, 18/12, 28/15ve16, ll.Trh.15/2, (8)Dan.5/4, (9)B.9/27, (10)Tes.22/8, (11)Yerm.15/15, (12)B.13/25.

17.Bölüm: 1)Mika'nrn çaldığı gümüşü annesine geri vermesi; ve onun ile annesinin put yaptırması; 6)Ve Mika'nın kâhin (imam) olması için Levili birini parayla tutması.
1*Efraim dağı halkından Mika adında bir adam vardı. 2*Bu adam annesine: - Senden alınmış ve ondan dolayı lânet ettiğin ve bana(+) söylediğin o bin parça gümüş yok muydu? Bak o gümüş yanımdadır; ben aldım! Annesi de: - Ey oğlum(1) Rab seni kutsasın, dedi. 3*O da binyüz parça gümüşü annesine geri verdiğinde annesi: - Bu gümüşü oğlum için oyma(2) ve dökme bir put yaptırmak üzere elimden tamamen Rabbe adamıştım; ama şimdi onu sana geri veriyorum, dedi. 4*Gümüşü annesine geri verdiğinde annesi de ikiyüz(3) parça gümüşü alıp onu kuyumcuya verdi. O da onlardan oyma ve dökme bir put yaptı ve Mika’nın evine konuldu. 5*Bu Mika’nın ilâhlara ait bir evi olarak bir Efod(4) ile Terafim(5) yaptı ve oğullarından(6) birine ayırdı. O da ona kâhin oldu. 6*O günlerde(7) İsrailde kral bulunmadığından herkes(8) kendine neyi iyi ve hoş görüyorsa öyle yapıyordu. 7*Yahuda kabilesinden ve Beytlehem(9) Yahuda halkından bir genç vardı. Bu da bir Levili olup orada misafir bulunuyordu. 8*O kişi geçinebileceği bir yerde oturmak için Yahuda’nın Beytlehem kentinden çıktı. Yolculuğundan sonra Efraim dağındaki Mika’nın evine geldi. 9*Ve Mika ona: - Nereden geliyorsun? Dediğinde; o da ona: -Yahuda halkından ve Beytlehem’den bir Leviliyim; her nerede olursa orada yerleşmek için gidiyorum, dedi. 10*Mika da ona doğru: - Bana(10) baba(11) ve kahin olup yanımda dur; ben de yılda sana on parça gümüşle bir kat giysi ve yiyeceğini vereceğim; demesi üzerine Levili orada kaldı. 11*Levili bu adamın yanında oturmasını onayladı ve bu genç ona onun bir oğlu gibi oldu. 12*Mika da Levili’yi(12) kabul etti; o genç onun(13) kâhini oldu ve Mika’nın evine yerleşti. 13*Mika: - Şimdi ben Rabbin beni bereketleyeceğini biliyorum; çünkü Levili bana kâhin oldu, dedi.
(1)Tek.14/19, Rut.3/10, (2)Bak Çık.20/4ve23, Lev.19/4, (3)İş.46/6, (4)B.8/27, (5)Tek.31/19ve30, Hoş.3/4, (6)Çık. 29/9, l.Krl.13/33, (7)B. 18/1, 19/1, 21/25, Tes.33/5, (8)Tes.12/8, (9)Bak.Yeş.19/15, B.19/1, Rut.1/1ve2, Mik.5/2, Mat.2/1,5ve6, (10)B.18/19, (11)Tek.45/8, Eyp. 29/16, (12)5.Ayet, (13)B.18/30.

18.Bölüm: 1 )Danlılar’ın casusları; 3)Ve Mikla'nın evine gelmeleri, 7)Laiş'i araştırmaları, 11)Onun üzerine altıyüz adamın gönderilmesi, 14)Mika'nın kâhin ile putlarını çalmaları, 27)Laiş'i ele geçirmeleri, 30)Putları yerleştirmeleri.
1*O günlerde(1) İsrailde kral yoktu; ve o günlerde Danlılar(2) oymağı yerleşmek için kendilerine miras arıyordu. Çünkü o güne değin İsrail oymaklarının arasında kendilerine yeterli kadar bir miras payı düşmemişti. 2*Ve Dan oğulları kendi kabilelerinden sınırları içindeki Sora(3) ile Eşteol’dan ülkeyi araştırmak için güçlü beş yiğit adam gönderip onlara: -Gidin ülkeyi(4) araştırın, dediler. Onlar da Efraim dağına Mika’nın(5) evine dek gelip orada gecelediler. 3*Onlar Mika’nın evi yanında iken Levili gencin sesini tanımışlar ve oraya dönerek ona: -Seni kim buraya getirdi ve sen burada ne yapıyorsun? Burada kimin var? Diye sormuşlardı. 4*O da onlara: - Mika benim için şunu bunu yaptı ve kendisine kahin olmak için beni(6) parayla tuttu, dedi. 5*Onlar da ona: - Şimdi Allah’tan(7) sor(8) ve bu gideceğimiz yol hayırlı olacak mı anlayalım? Dediklerinde; 6*Kâhin onlara: - Esenlikle(9) gidiniz; bu gideceğiniz yol Rabb’e uygundur, dedi. 7*O zaman o beş kişi (5 asker adam) gidip Laiş’e(10) vardılar; oradaki halk da buna kayıtsız kalıp Saydalılar’ın(11) kurallarına göre huzur ve emniyette bulunuyorlardı. O ülkede hiç kimseye eziyet edecek bir kral yok ve Saydalılar’dan uzak kaldıkları için de hiç bir sorunları yoktu. 8*Sora(12) ve Eştaol’a kardeşlerinin yanına geldiklerinde kardeşleri onlara: ‘Ne haber var’ dediler. 9*Onlar da: - Kalkın(13) üzerlerine gidelim. Çünkü ülkeyi gördük; o çok iyidir ve şimdi siz ne duruyorsunuz(14) Ülkeyi ele geçirmek ve oraya girmek için daha konuşmanıza ne gerek var? 10*Siz gittiğinizde kendilerine ilgisiz(15) bir halk ve her yönden geniş bir yöre bulacaksınız ki, Allah onu elinize teslim etmiştir. Orası öyle bir yerdir ki(16) orada toprakta olan hiçbir şeyin eksikliği söz konusu olamaz, dediler. 11*Bunun üzerine Dan oğulları kabilesinden ve oradan; Sora ile Eştaol’dan savaş aletleriyle silahlı altıyüz kişi gitti. 12*Gidip Yahuda’da Kiryat Yearim’de(17) ordu kurdular. Bu sebepten o yere tâ bugüne kadar Mahanedan(+) deniliyor. İşte Kiryat - Yearim’in arkasındadır. 13*Ve oradan Efraim dağına geçip Mika’nın(18) evine geldiler. 14*Laiş yöresini araştırmak için gitmiş olan o beş adam kardeşlerine(19) doğru: - Bu evde(20) bir efod terafim ve oyma dökme put olduğunu biliyor musunuz? Şimdi ne yapacağınızı siz düşününüz, dediler. 15*O zaman onlar oraya sapıp Levili gencin evine; yani Mika’nın evine gelerek hal ve hatmnı(21) sordular. 16*Dan oğulları’ndan savaş(22) aletleriyle silahlanmış olan o altıyüz asker de kapının ağzında durdu. 17*Yöreyi araştırmaya gitmiş olan o beş adam(23) oraya girerek oyma sureti(24) efodu, terafimi ve dökme putu aldılar. Kahin de savaş aletleriyle silahlanmış olan altıyüz kişiyle kapının ağzında duruyordu. 18*Onlar Mika’nın evine girip oyma put ile efodu, terafimi ve dökme putu aldıklarında kahin onlara: - Ne yapıyorsunuz? Diye sordu. 19*Ona: - Sus! Elini(25) ağzına koy ve bizimle gel. Bize(26) baba ve kahin ol sana bir adamın evinin kâhini olmak mı; yoksa İsrailde bir oymağın ve kabilenin kahini mi olmak daha yeğdir? dediler. 20*Böylece kâhinin kalbi sevindi. Efod ile terafimi ve oyma sureti alıp halkın arasına girdi. 21*Bunlar da dönüp tüm tanıdıkları ve hayvanlarıyla değerli eşyalarını önlerine alıp gittiler. 22*Onlar Mika’nın evinden uzaklaştıklarında Mika’nın evi yanında olan evlerin adamları toplanıp Dan oğullarına yetiştiler. 23*Ve Dan oğullarını çağırdılar. Onlar da arkalarına bakıp Mika’ya: - Sana ne oldu ki bu kadar adam topladın, dedi. 24*O da: -Yaptığım ilâhları ve kâhini de alıp gidin. Artık bana ne kaldı ve niçin ‘Sana ne oldu?’ diyorsunuz dedi. 25*Dan oğulları da ona: - İçimizde sesin duyulmasın ve bu yüzden dargın(27) adamlar üstüne saldırmasınlar. Kendin ile ev halkının öldürülmesine neden olma. Dediler. 26*Dan oğulları da yollarına gittiler. Mika da onların kendilerinden daha güçlü olduğunu gördüğünden dönüp evine geri gitti. 27*Onlar Mika’nın yaptığı şeylerle kâhinini alıp Laiş’e(28) sulh içinde olan, kendilerine kayıtsız kalan halkın üzerine gittiler; ve onları(29) kılıçtan geçirerek kenti ateşe verdiler. 28*Hiç yardım eden de yoktu; çünkü Sayda’dan(30) uzak olup hiç kimseyle bir ilgileri yoktu. Kent Rehob evinde(31) olan deredeydi ve kenti inşa edip orada oturdular. 29*Kente(32) İsrailin oğlu ve kendi babaları olan Dan’ın adıyla Dan(33) dediler. Ama; kentin adı önceden Laiş idi. 30*Dan oğulları kendileri için oyma suretler kullandılar; Musa ve Yonatan oğlu Gerşom ile oğulları ülke(34) sürgün olana dek Danlılar oymağının kâhinleriydiler. 31*Onlar da Allah’ın evi(35) Şilo’da bulunduğu günlerin tümünde Mika’nın yaptığı oyma putları kendileri için diktiler.

(1)B.17/6, 21/25, (2)Yeş.19/47, (3)B.13/25, (4)Say.13/17, Yeş.2/1, (5)B.17/1, (6)Bak B.17/10,(7)Bak B. 17/5 ve 14.Ayet, (8)l.Krl.22/5, İş.30/1, Hoş.4/12, (9)l.Krl.22/6, (10)Yeş.19/47 Laşam deniliyor, (11)27. Ve 28. Ayetler, (12)2. Ayet, (13)Say. 13/30,Yeş.2/23ve24, (14)l.Krl.22/3,(15)7.ve27.Ayetler, (16)Tes. 8/9, (17)Yeş. 15/60, (+): Yani; Danordugâhını, (18)2.Ayet, (19)l.Sam. 14/28,(20)B. 17/5, (21)Tek.43/27,l.Sam. 17/22, (22)11 .Ayet, (23)2. ve14.Ayetler,(24)B. 17/4ve5, (25)Eyp.21/5, 29/9,40/4,Sül.Mes.30/32,Mik.7/16, (26)B.17/10,(27)ll.Sam.17/8, (28) 7. Ve 10.Ayetler,Tes.33/22, (29)Yeş.19/47,(30)7.Ayet, (31)Say.13/21,ll.Sam.10/6,(32)Yeş. 19/47, (33)Tek.14/14, B.20/1 ,l.Krl.12/29,30,15/20, (34)B.13/1,l.Sam.4/2,3,10 ve 11, Mez. 78/60,61, (35)Yeş. 18/1, B.19/18, 21/12.

19.Bölüm: 1)Bir Levili'nin Beytlehem'e gitmesi, 16)Gibead'da bir yaşlının yanına misafir olmak için kabul olunması, 22)Onun odalığına Gibeadlılar'ın yaptığı kötülük, 27)Levili'nin anlamlı eylemi.
1*O günlerde İsrailde(1) kral yok iken Efraim dağı semtlerinde garip bir Levili vardı; ve bu Beytlehem(2) Yahudası’ndan kendisine bir odalık aldı. 2*Odalığı ona karşı vefasızca zina edip onun yanından Beytlehem Yahudiyesi’ne babasının evine gitti. Orada dört ay boyunca kalmıştı. 3*Kocası kalktı ve onun gönlünü(3) yapıp geri götürmek için arkasından gitti. Hizmetçisiyle beraber iki eşeği de vardı. Kadın onu babasının evine götürdü ve kızın babası onu görünce sevinçle onu karşıladı. 4*Kayınbabası; yani kızın babası onu alıkoydu ve o da üç gün onun yanında oturdu. Yiyip içip orada gecelediler. 5*Dördüncü gün sabah erkenden kalktıklarında gitmek için ayağa kalktı; ama kızın babası damadına: - Yüreğini bir lokma ekmekle güçlendir(4) ondan sonra gidersin, dedi. 6*Oturdular ve ikisi birlikte yiyip içtiler. Kızın babası da o adama: - Lütfen bu gece de kal ve yüreğini neşelendir, dedi. 7*Adam da gitmeye kalkınca kayınbabası ona ısrar etti ve yine orada kaldı. 8*Beşinci gün gitmek için sabahleyin erken kalktı ve kızın babası: - Lütfen yüreğini güçlendir, dedi. Onlar da akşama kadar oyalanıp ikisi birlikte yemek yediler. 9*Sonra o adam odalığı ve hizmetçisiyle gitmek için kalktı. Ama kayınbabası; yani kızın babası ona: - İşte şimdi akşam oluyor. Lütfen gece kalın; bakın gün de geçiyor burada gecele ve gönlünü sevindir. Sabah erkenden yola çıkıp çadırınıza gidiniz; dedi. 10*O adam ise gece kalmak istemeyerek kalkıp gitti ve ta Yebus’un(5) yani Oruşalim’in karşısına geldi. Yanında semerli iki eşek ve odalığı da vardı. 11*Onlar Yebus(Yeruşalim) yakınında iken güneşin batması yakın olduğundan hizmetçi beyine: - Gel şu Yebusîler’in(6) kentine gidip orada geceleyelim. 12*Beyi de ona: -İsrailoğulları’ndan olmayan yabancı bir kente sapmayalım ve Gibea’ya dek gidelim. 13*Ve hizmetçisine: - Gel şu yerlerden birine doğru gidip Gibead’a(7) veya Rama’da(8) geceleyelim, dedi. 14*Ve geçip gittiler. Bünyamin Gibeası yakınındayken üzerlerindeki güneş batıyordu. 15*Gibea’ya gidip gecelemek için oraya saptılar. Gidip kentin meydanında oturdu ve gecelemek için onları(9) evine kabul eden biri çıkmadı. 16*Akşam üzeri yaşlı bir kişi tarladaki işinden(10) geldi. Adamcağız Efraim dağı halkından olup Gibeal’de oturuyordu. O yerin halkı ise Bünyaminli idi. 17*O yaşlı adam gözlerini kaldırıp yolcuyu kentin meydanına götürdü ve: - Nereden gelip nereye gidiyorsunuz? Diyerek sordu. 18*O da ona: - Biz Beytlehem Yahudası’ndan Efraim dağı semtlerine dek gidiyoruz. Ben oralıyım. Beytlehem Yahudasına gittim; ama Rabbin evine(ll) gidiyorum ve beni evine(12) kabul eden hiç kimse yok. 19*Ama yanımda eşeklerimiz için saman ve yem var. Kendim için, cariyem (odalık) için ve bizimle beraber olan hizmetçiler için ekmek ve şarap var, hiçbir şeye gereksinmemiz yok, dedi. 20*O yaşlı adam da: - Emin(13) ol. Tüm gereksinmeniz üstüme olsun; ama(14) geceyi meydanda geçirme, dedi. 21*Ve onu(15) kendi evine götürüp eşeklerine yem verdi. Onlar(16) da ayaklarını yıkadıktan sonra yiyip içtiler. 22*Onlar hoş vakit geçirirlerken kent(17) halkından yaramaz(18) adamlar evi çepeçevre kuşatıp kapıyı çaldılar ve ev sahibi olan yaşlıya doğru: - Evine gelen adamı çıkar; onunla(19) yatalım, dediler. 23*Ev(20) sahibi de yanlarına çıkıp onlara: - Hayır kardeşlerim; lütfen kötülük yapmayın. Bu adam evime girdikten sonra bu kötülüğü(21) yapmayın. 24*Bakın(22) benim hiç evlenmemiş kızımı ve o adamın odalığını çıkarayım. Onları alçaltıp(23) ne istiyorsanız onlara öyle yapın; ama bu adama bu kötülüğü yapmayın, dedi. 25*Ama o kişiler onu dinlemek istemediler ve o adam odalığını tutup onlara dışarıya çıkardı. Onlar da onunla yatıp(24) tüm gece sabaha dek onu rezil ederek tan vaktinde onu salıverdiler. 26*Ve kadın sabahleyin gelip efendisinin bulunduğu evin kapısına düşerek aydınlık oluncaya dek orada kaldı. 27*Efendisi sabahleyin kalkıp ev kapılarını açarak yoluna gitmek için çıktı. İşte odalığı evin kapısına düşmüş olup elleri eşiğin üstündeydi. 28*Ve ona: - Kalk gidelim, dedi; ama yanıt veren olmadı(25) O zaman onu eşeği üzerine aldıktan sonra o adam kalkıp kendi yoluna gitti. 29*Evine geldiğinde bir bıçak alıp odalığını tuttu ve onu kemikleriyle(26) beraber on iki parçaya böldükten sonra İsrailin tüm bölgelerine gönderdi. 30*Bunu görenlerin tümü İsrail oğulları Mısır ülkesinden çıktığı günden bugüne dek buna benzer birşey olmadı ve duyulmadı. Buna dikkat edin ve konuşup(27) anlatın, dediler.
(1)B.17/6, 18/1, 21/25, (2)B.17/7, (3)Tek.34/3, (4)Tek.18/5, (5)Yeş.18/28, (6)Yeş.15/8ve63, B.1/21, ll.Sam.5/6, (7)Yeş.18/28, (8)Yeş.18/25, (9)Mat.25/43, İbr. 13/2, (10)Mez.104/23, B.6/23, (11)Yeş.18/1,B.18/31,20/18, l.Sam.1/3ve7,(12)15.Ayet, (13)Tek.43/23, B.6/23, (14)Tek.19/2, (15)Tek.24/32, 43/24, (16)Tek.18/4, Yuh.13/5, (17)Tek.19/4, B.20/5, Hoş.9/9, 10/9, (18)Tes.13/13, (19)Tek.19/5, Rom.1/26ve27, (20)Tek.19/6ve7, (21)ll.Sam. 13/12,(22)Tek.19/8,(23)Tek.34/2,Tes.21/14, (24)Tek. 4/1,(25)B.20/5,(26)B. 20/6, Bak.l.Sam.11/7,(27)B.20/7, Sül.Mes. 13/10, Bak Tob 12/24 ile karşılaştır.

20.Bölüm: 1 )Levili'nin bu olayı anlatması, 8)İsrail oğullarının öfkesi ve Gibea'ya saldırmaları, 12)Bünyamin oğullarının Gibealılaria konuşmaları, 18)İsrail oğullarından kırk bin adamın öldürülmesi, 26)Ama; altıyüz kişi kurtularak Bünyamin oymağının yok edilmesi.
1*O zaman İsrail(1) oğulları’nın tümü çıkıp Gilead topraklarıyla Dan’dan(2) Beer Şeba’ya dek tüm toplum bir adammış gibi Mispa’da(3) Rabbin önünde toplandılar. 2*İsrail oymaklarının tümü tüm kavmin önderleri ve kılıçlı(4) dörtyüz bin yaya asker Allah’ın kavminin cemaatinde hazır bulundular. 3*Bünyamin oğulları İsrail oğulları’nın Mispa’dan çıktığını duydular. İsrail oğulları ise bu kötülük nasıl oldu, anlatın? Dediler. 4*Öldürülmüş kadının kocası olan Levili şöyle yanıtladı: - Ben(5) odalığım ile gecelemek için Bünyamin Gibeası’na gittim. 5*Gibea’nın(6) adamları geldi ve bana karşı gece bulunduğum evi kuşatarak beni öldürmek istediler; odalığımı(7) öyle alçalttılar ki, öldü! 6*Ben(8) de odalığımı alıp parça parça ettim ve onu İsrail mirasının her tarafına gönderdim. Çünkü onlar İsrailde(9) bu büyük kötülüğü yaptılar. 7*Sizler tümünüz İsrailoğulları’ndansınız; burada(10) bunu görüşüp tartışınız. 8*O zaman tüm kavim kalktı ve tek yürekle: ‘Bizlerden hiç kimse çadırına gitmeyecek ve hiç kimse evine geri dönmeyecek’; 9*Şimdi Gibea ’ya yapacağımız budur: Kur’a ile üzerlerine gideceğiz. 10*Tüm İsrail oymaklarından yüzde on, binde yüz ve onbinde bin adam alalım ki, halkın gereksimini karşılasınlar. Halk da Bünyamin Gibeası ’na giderek İsrailde yapılan bu büyük kötülüğe göre karşılık versin’ dediler. ll*Böylece o kente karşı yürümek için tüm İsrail adamları tek bir yürekle toplandı. 12*Ve İsrail(11) oymakları Bünyamin’in tüm bölüklerine adamlar göndererek: ‘Bu sizde yapılmış olan kötülük nedir? 13*Ve şimdi Gibead’da olan adamları; o kötü(12) kişileri bize verin ki, onları öldürüp İsrailden(13) bu kötülüğü atalım, dediler. Ama Bünyaminliler kardeşleri olan İsrailoğullarının sözünü dünlemek istemediler. l4*Bünyamin oğulları da kentlerinden olan Gibead’da toplanarak İsrailoğullarıyla savaşa çıktılar. 15*O gün Gibea halkından sayımı yapılan yediyüz seçkin askerden başka; kentlerinden gelen Bünyamin oğulları sayıldığında yirmialtı bin kılıçlı adamı vardı. 16*Bu halkın içinden yediyüz seçkin solak(14) asker bulunuyor ve bunların tümü sapanla hedefine hiç şaşmadan tam bir kilo taş atabiliyordu. 17*İsrailliler Bünyaminliler’den ayrı olarak sayıldı ve dörtyüzbin kılıçlı adam olarak bunların tümü savaştı. 18*Ve kalkıp El Evi’ne (Beytel’e) çıktıklarında İsrail oğulları Allah’tan(15) sordu: ‘Bünyamin oğulları ile savaşmak için bizden önce kim çıksın?’ dediler ve Rabb da: ‘Önce Yahuda’ dedi. 19*Bunun üzerine İsrail oğulları sabahleyin kalkıp Gibea’ya karşı ordu kurdular. 20*Sonra İsrailliler Bünyamin oğullarıyla savaşmaya çıktılar ve İsrailliler onlarla Gibead’da savaşa dizildiler. 21*Ve Bünyamin oğulları(16) Gibead’dan çıkıp o gün İsrailden yirmi iki bin adam yere serdiler. 22*Kavim; yani İsrailliler güçlenerek önceki gün dizildikleri yerde yine savaşa dizildiler. 23*Sonra İsrail oğulları(17) gidip Rabb’in önünde akşama dek ağlayarak Rabbten şunu sordular: ‘Gidip kardeşimiz Bünyamin oğullarıyla yine savaşalım mı?’ Rab da: ‘Onlara karşı çıkın’ dedi. 24*Ve ikinci gün İsrailoğulları Bünyamin oğullarına yaklaştı. 25*İkinci günde(18) Bünyaminliler onlara karşı Gibead’ten çıkıp İsrailoğulları’ndan onsekiz bin adam daha yere serdiler; ve bunların tümü kılıçlı kişilerdi. 26*O zaman tüm İsrailoğulları; yani tüm halk çıkıp(19) Beytel’e gitti ve orada Rabb’in önünde oturup ağladılar. O gün akşama dek oruç tutup Rabbin önünde kurbanlar yaktılar ve esenlik kurbanları sundular. 27* [O günlerde Allah’ın(20) Antlaşma Sandığı orada bulunuyordu; Harun ve Eleazar oğlu Finehas(21) o günlerde onun önünde duruyordu(22).] 28*İsrailoğulları Rabten sordular: ‘Kardeşimiz Bünyamin’in oğullarıyla gene savaşa çıkalım mı; yoksa geri mi çekilelim?’ dediler. Rab da: - Çıkın; çünkü yarın onları elinize vereceğim, dedi. 29*Ve İsrail Gibea’nın(23) etrafında tuzaklar kurdular. 30*İsrail oğulları üçüncü gün Bünyamin oğullarına karşı çıkıp önceden olduğu gibi Gibea’nın önünde dizildiler. 31*O zaman Bünyamin oğulları halka karşı gelip kentten ayrılarak biri Beytel yokuşuna ve diğeri Gibea kırsalına çıkan yollarda önceden olduğu gibi kavmi vurmaya başladılar ve İsraillilerden otuz kadar adam öldürdüler. 32*Bunun üzerine Bünyamin oğulları: ‘Onlar önceki gibi önümüzde kırılıyor’ dediler. İsrail oğulları ise: ‘ Kaçalım ve onları kentlerden sokaklara çıkaralım’ dediler. 33*Tüm İsrailliler yerlerinden çıkıp Baal Tamar’da dizildiler; ve İsrailin pusuda olan adamları Gibeal kırsalındaki yerlerinden birdenbire çıktılar. 34*Tüm İsrailden de on bin seçkin adam Gibea’nın karşısına gelince cenk kızıştı; ama(24) Bünyaminliler tuzağa düştüklerini bilmiyorlardı. 35*Sonunda Rab Bünyaminliler’i İsrailin önünde vurdu; o gün İsrail oğulları Bünyaminden yirmibeş bin kişi öldürdüler. Bunların tümü kılıç kullanan adamlardan idi. 36*Bünyamin oğulları yenildiklerini anladılar ve İsrail adamları(25) Gibea’nın üzerine kurdukları tuzağa güvenerek Bünyaminliler’e meydanı boş bırakmışlardı. 37*Pusuda(26) olanlar çabucak Gilead üstüne saldırdı ve tüm tuzakta olanlar çıkarak kenti kılıçtan geçirdiler. 38*Pusuda olanların kentten büyük bir ateş dumanı çıkarmaları onlarla İsrail adamları arasında kararlaştırılmıştı. 39*Ve İsrail adamları savaşta kaçtıklarında Bünyaminliler İsraillileri vurmaya başladılar. Otuz kadar adam öldürüldü. Çünkü; önceden olduğu gibi gerçekten önümüzde kırılıyorlar, dediler. 40*Ama kentten ateş direği dumanı yükselmeye başlayınca Bünyaminliler arkalarına(27) baktılar ve kentin yangınının göğe yükseldiğini gördüler. 41*İsrailliler geri döndüklerinde Bünyaminliler tuzağa düştüklerini görerek şaşırdılar. 42*İsrail adamlarının önünden çöl yoluna saptılar; ama cenk onlara yetişti ve kentlerden çıkanlar onları aralarında öldürdüler. 43*Bünyaminlileri kuşatıp onları kovaladılar ve gün doğusuna doğru Gibea’nın karşısına dek kuzeyden onları bozguna uğrattılar. 44*Bünyamin’den olan tüm güçlülerden tam on- sekiz bin adam düştü. 45*Sonra çöle doğru dönüp Ramon(28) kayalığına kaçarlarken İsrailliler yollarda onlardan beş bin adamı birer birer ele geçirip öldürdü; ve onları Gidom’a kadar takip ederek iki bin adam daha vurdular. 46*Bünyaminden o günde tüm öldürülenler yirmi beş bin kılıçlı adamdı ve bunların hepsi güçlü kimselerdi. 47*Altı yüz(29) kişi dönüp çöle; Ramon kayalığına kaçtı ve orada dört ay kaldılar. 48*İsrailliler Bünyamin oğulları üzerine dönüp onları kentte yaşayan adamlardan hayvanlara ve tüm orada yaşayanlara dek kılıçtan geçirdiler ve bulunan tüm kentlerini de ateşe verdiler.
(1)Tes.13/12,İş.22/12,B.21/5,l.Sam.n/7, (2)B.18/29, l.Sam.3/20, Il.Sam.3/10,24/2,(3)B.10/n,n/n,l.Sam.7/5,10/17, (4)B.8/10, (5)B.19/15, (6)B.19/22,(7)B.19/25ve26,(8)B.19/29,(9)Yeş. 7/15,(10)B.19/30,(11)Tes.13/14,Yeş.22/13 ve16, (12)Tes. 13/13, B.19/22,(13)Tes. 17/12, (14)B.3/15, I.Trh.12/2,(15)Say.27/21,B. 1/1,(16)Tek.49/27,(17)26. ve27.Ayetler,(18)21.Ayet, (19)18.Ayet, (20)Yeş.18/1, I.Sam.4/3ve4, (21)Yeş.24/33, (22)Tes.10/8, 18/5, (23)Yeş. 8/4, (24)Yeş.8/14, İş.47/n,(25)Yeş.8/15, (26)Yeş.8/19, (27)Yeş.8/20, (28)Yeş.15/32, (29)B. 21/13.

21.Bölüm: 1 )Bünyamin Oymağının yok edilmesinden dolayı matem, 8)O oymaktan arda kalanlar için kadınlar bulmak üzere Yabeş Gilead'ın yok edilmesi, 16)Şilo da kullandıkları hile.
1*İsrailliler(1) ‘Bizden hiç kimse Bünyamin ’e eşi olsun diye kızını vermesin’ diyerek Mispa’da yemin etmişlerdi. 2*Halk Beytel’e(2) gidip orada Allah’ın önünde akşama dek oturdu ve yüksek sesle uzun uzun ağladı. 3*Ey İsrail’in Allah’ı Rab! İsrailde niçin bu olay ortaya çıktı? Bak bugün İsrailden bir oymak eksildi, dediler. 4*Ertesi gün halk erkenden kalkıp orada(3) bir sunak (mezbah) yaptı. Yakmak için kurbanlarla selamet kurbanları sundular. 5*Ve İsrail oğulları İsrail oymaklarının tümüne: ‘Cemaat olarak Rabbin önüne gelmeyen kimdir?’ Dediler. Çünkü(4) Mispa’da(*) Rabbin önüne çıkmayan için: ‘Kesinlikle öldürülsün’ diye büyük yeminler edilmişti. 6*İsrail oğulları kardeşleri Bünyamin için esefle: ‘Bugün İsrailden bir sıpt eksildi’ 7*Şu geri kalanlara kadınlar bulmak için ne yapalım? Çünkü kızlarımızdan onlara eş vermemeye Rabbin hakkı için yemin ettik, dediler. 8*Ve İsrail oymaklarından Rabbin önüne Mispa’ya(*) çıkmayan kimdir? Dediler. İşte Yabeş Gilead’tan(5) cemaate ve orduya kimse gelmemişti. 9*Halk araştırıldığında işte orada Yabeş Gilead halkından kimse bulunmadı. 10*O zaman cemaat güç sahiplerinden oraya on iki bin adam göndererek onlara şöyle buyurdu: ‘Gidin(6) kadınlar ve çocuklarıyla beraber Yabeş-Gilead halkını kılıçtan geçirin. 11*Yapacağınız şey budur; yani(7) tüm erkekleri ve erkek yatağı görmemiş kadınları öldürün, dediler. 12*Yabeş Gilead’ın halkından erkek yatağında erkek bilmemiş dörtyüz genç kız bulup onları Kenan topraklarında olan Şilo’daki(8) ordugâha götürdüler. 13*Tüm topluluk Ramon(9) kayasında olan Bünyamin oğullarına adamlar göndererek konuştular ve onları barışa(10) çağırdılar. 14*O zaman Bünyaminliler dönerek onlara: ‘Yabeş Gilead’ın kadınlarından sağ bıraktıkları kızları verdiler. Ama; bunlar onlara yeterli değildi. 15*Kavim Bünyamin(11) için çok üzüldü. Çünkü Rab İsrail oymaklarını rehin yapmıştı. 16*Böylece toplumda sözü geçenler kadınlar bulmak için: Geri kalanlara ne yapalım? Çünkü Bünyaminliler’in kadınları ölmüştür, dediler. 17*Hem de Bünyaminlilerden kurtulanların mirası olmalı ki, İsrailden bir oymak eksilmesin. 18* Ama biz onlara kızlarımızdan eşler veremeyiz; Çünkü(12) İsrail oğulları: ‘Bünyamine kadın veren hain olsun!’ diye yemin ettiler; dediler. 19*O zaman işte Şilo çevresinde Beytel'in kuzeyinde; Beytel'den Şekem’e çıkan yolun kuzeyinde ve Lebona yakınlarında olan yerde her yıl Rabbin bayramı yapılıyor; dediler. 20*Şimdi Bünyamin oğullarına sıkı sıkı şunu deyin: - Gidin ve bağlarda pusu kurun. 21*Bakın Şilo kızları dans etmek(13) için geldiğinde siz bağlardan çıkarak herbiriniz Şilo kızlarından birer eş yakalayın ve Bünyamin yöresine gidin! 22*Babaları ve kardeşleri bize şikayet etmeye gelirlerse biz de onlara diyeceğiz ki: ‘Hatırımız için onlara acıyın. Çünkü savaşta biz onlara hiç kadın sağ bırakmadık ve siz de onlara vermediğiniz için suçlu değilsiniz, dediler. 23*Böylece Bünyamin oğulları bu şekilde yaptılar ve kendi kurallarına göre eşleri olsun diye dans etmeye gelen kızlardan kapıp götürerek miraslarına geri döndüler. Sonra kentler(14) kurarak orada yaşadılar. 24*O zaman İsrailoğullarından herbiri; oradan kendi oymağına ve kendi kabilesine gidip, herkes oradan kendi mirasına çıktı. 25*O günlerde(15) İsrailde bir kral bulunmadığından; herkes(16) kendi gözünde iyi gördüğünü yapıyordu.
(1)B.20/1,(2)B.20/18ve26, (3) ll.Sam.24/25,(4)B.5/23, (*)Bak.l.Mak.3/46, (5)l.Sam.11/1, 31/11, (6)5.Ayet, B.5/23, l.Sam.11/7,(7)Say.31/17, (8)Yeş.18/1, (9)B.20/47, (10)Tes.20/10, (11)6.Ayet, (12)1.Ayet, B.11/35, (13)Bak Çık.15/20, B.11/34, l.Sam.18/6, Yerm.31/13, (14)Bak B. 20/48, (15)B.17/6, 18/1, 19/1, (16)Tes.12/8, B.17/6.

   
 
alt_banner