ust_banner

sol_blok

ANA SAYFA
 
KURAN-I KERİM

HADİSLER
İNCELEME - ARAŞTIRMA
GÜNDEM YAZILAR
BAŞKA HAKİKATLER
MİFTAHU'L-CENNEH
(Cennetin Anahtarı)

 
EKÜMENİK KUTSAL KİTAP
<<Günümüz Türkçesi>>
<< Azarbaycan Türkçesi >>

APOKRİF KİTAPLAR
<<Günümüz Türkçesi>>
 
 

Kitab-ı Mukaddes
 
Linkler
İletişim

"(Resûlüm) de ki:
Ey Ehl-i Kitap!
(Yahudi ve Hıristiyanlar!) Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz: Allah'tan başkasına tapmayalım; O'na hiçbir şeyi eş tutmayalım ve Allah'ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilahlaştırmasın. Eğer onlar, yine yüz çevirirlerse, işte o zaman; 'Şahit olunuz ki, biz Müslümanlarız' deyiniz." (Âl-i İmran S., 64)." (Âl-i İmran S., 64)

Eğer Ben de Öfkelenseydim...

Birgün Bedevinin birisi Allah Resulüne gelerek yardım istedi. Resülullah, birşeyler verdikten sonra;

- Seni memnun edebildik mi? diye sordu. Bedevi;

- Hayır, beni memnun etmedin, deyince orada bulunanlardan bazıları öfkelendiler. Ancak, Allah Resulü, eve gidip Be­deviye birşeyler daha verdi ve tekrar sordu:

- Söyle bakalım, seni (şimdi) memnun edebildik mi? Bedevi bu sefer;

- Evet; Allah, seni ve çoluk çocuğunu mükafaatlandırsın, diye cevap verdi.

Bu olayın ardından Resulullah Efendimiz ashabını uya­ra­rak;

- Eğer ben de öfkelenseydim, bu adam cehennemi boylardı, bu­yur­du. (Muhtasar Hayatü's-Sahabe, 370)

Allah'ın Resulü; Islam'ı yeni tanıma durumunda olan Be­­deviye kötü muamele yapılsaydı, dinden soğuyacağını ve Islam dışı bir hayata itilme neticesinde ahiretini de kaybedeceğini işaret ediyordu. Ve hoşgörüsüzlüğün ne büyük bir tehlikeye sebep olabileceği hususunda ümmetini uyarıyordu.
 
alt_banner